81f4MLU2018

Ε: Λοιπόν. Ξεκινάει το παιχνίδι μας;

Ν: ne

Ε: Με το ένα με το δύο με το τρία, πώς σε λένε;

Ν: nastaðia

Ε: Αναστασία θα μιλάς πιο δυνατά γιατί αυτό το αυτάκι μου δεν ακούει πολύ καλά;

Ν: anastaθia

Ε: Μπράβο το κορίτσι μου και στο επίθετο πώς σε λένε;

Ν: [επίθετο]

Ε: Μπράβο, έχεις αδέρφια; 

Ν: ne

Ε: Ποσά αδέρφια έχεις;

Ν:

Ε: Ενα ένα αδερφάκι δεν έχεις;

Ν: ne

Ε: Ένα αδερφάκι. Πώς το λένε;

Ν: vasili

Ε: Ο Βασίλης. O Βασίλης είναι πιο μεγάλος από εσένα ή πιο μικρός;

Ν: px’o miklos

Ε: Πιο μικρός, πάει σχολείο;

Ν: ox’i

Ε: Όχι. Εσύ πας σχολείο;

Ν: ne

Ε: Τι σχολείο πηγαίνεις;

Ν: peðiko

Ε: Παιδικό… τη δασκάλα σου πώς τη λένε;

Ν: anastaθia, anastaθia k’e k’ilia leni

Ε: Έχεις ίδιο όνομα με τις δύο τις κυρίες σου; Ποια αγαπάς πιο πολύ την κυρία Αναστασία την κυρία Αναστασία ή την κυρία Ελένη;

Ν: ti k’ilia anastaθia

Ε: Γιατί: την αγαπάς πιο πολύ; Είναι πιο καλή;

Ν: ne

Ε: Είναι πιο χαμογελαστή;

Ν: ne

Ε: Και για τι άλλο;

Ν:

Ε: Μήπως σου κάνει όλα τα χατίρια;

Ν: ne

Ε: Α, δε μου λες εκεί στο σχολείο έχετε πολλά παιχνίδια;

Ν: nnn ox’i

Ε: Λίγα έχετε;

Ν: exume exume tia exume tia skamak’a

Ε: Τρία σκαμνάκια; Και τι κάνετε αυτά τα σκαμνάκια;

Ν:

Ε: Κάθεστε;

Ν: ox’i

Ε: Τι κάνετε; Ανεβαίνετε πάνω;

Ν: ox’i

Ε: Τι κάνετε;

Ν:

Ε: Τα πηγαίνετε πέρα δώθε;

Ν: ox’i

Ε: Τι κάνετε με αυτά τα σκαμνάκια;

Ν: eee ta kanume jatapeðes

Ε: Α, παίζετε, μήπως παίζετε οικογένεια; Α:: εσύ τι είσαι η μαμά το παιδάκι τι ρολό έχεις  στην οικογένεια;

Ν: ime i mama

Ε: Α:: είσαι η μαμά. Δε μου λες την καλύτερη σου φίλη πώς τη λένε στο σχολείο;

Ν: elena

Ε: Η Έλενα. Έχεις κι άλλες φίλες;

Ν: ox’i

Ε: Η Έλενα είναι η καλύτερή σου φίλη;

Ν: ne

Ε: Η Έλενα τι χρώμα μαλλάκια έχει;

Ν:

Ε: Σαν τα δικά σου;

Ν: ne

Ε: Εσύ τι χρώμα μαλλάκια έχεις;

Ν: 

Ε: Καστανά;

Ν: ne

Ε: Είναι κοντά τα μαλλιά σου ή μακριά;

Ν: maklia

Ε: Μακλιά. Ξέρεις και πόσο χρονών είσαι;

Ν: ne

Ε: Πόσο χρονών είσαι;

Ν:

Ε: Για πες.

Ν:

Ε: Τε…

Ν: tesela

Ε: Τέσσερα. Είσαι μεγάλη δηλαδή; Είσαι μεγάλη ή μικρή;

Ν: meγali

Ε: Ε: φυσικά και είσαι μεγάλη. Δε μου λες. Εμ, τι άλλο να σε ρωτήσω; Το αγαπημένο σου φαγητό ποιο είναι;

Ν: i patates jaxni

Ε: Αχ πουλάκι μου! οι πατάτες γιαχνί και το αγαπημένο σου χρώμα ποιο είναι;

Ν: to loz

Ε: Το λοζ ε. Εσύ στο σπίτι

Ν: to kok’ino

Ε: Το κόκκινο… άλλαξες γνώμη γιατί; Πιο ωραίο είναι το ροζ ή το κόκκινο τελικά;

Ν: to kok’ino

Ε: Το κόκκινο. Έχεις ρούχα που να είναι κόκκινα;

Ν: ne

Ε: Μπλούζες ή φορέματα;

Ν: bluðes

Ε: Φορέματα δεν έχεις;

Ν: ox’i

Ε: Όχι; Τι σου αρέσει να φοράς πιο πολύ φορέματα ή παντελόνια;

Ν: padelon’a k’e foremata

Ε: Και τα δυο ε; Πάρα πολύ ωραία. Δε μου λες τα Χριστούγεννα ο Άγιος Βασίλης ήρθε;

Ν: ne

Ε: Σου έφερε και δώρο;

Ν: ne

Ε: Τι σου έφερε;

Ν: ena kukospito

Ε: Α, κουκλόσπιτο… τεράστιο;

Ν: ox’i miklo

Ε: Μικλό ήτανε; Αυτό ζήτησες και εσύ από τον Άγιο Βασίλη; Άρα αυτό σημαίνει ότι 

Ν: k’e to akuse

Ε: Και το άκουσε. Ξες γιατί;

Ν: k’e to fele

Ε: Ξες γιατί το έφερε το άκουσε και το έφερε; Γιατί

Ν: jati to zitusa

Ε: Το ζητούσες και ήσουνα καλό…;

Ν: peði

Ε: Μπράβο το κορίτσι μου. Δε μου λες τη μαμά πως τη λένε;

Ν: klisa

Ε: Α, τον μπαμπά πώς τον λένε;

Ν: k’ijako

Ε: Κυριάκο, παππού έχεις;

Ν: ne

Ε: Πόσους παππούδες έχεις;

Ν: ðio

Ε: Μπράβο το κορίτσι μου. Πώς τον λένε τον έναν τον παππού;

Ν: papu tak’i k’e papu k’e papu vasili

Ε: Μπράβο… γιαγιάδες έχεις;

Ν: ne

Ε: Πόσες;

Ν: ðio

Ε: Πώς τις λένε;

Ν: jaja vula k’e k’e jaja tasula

Ε: Μπράβο, μένουν εδώ στη Θεσσαλονίκη;

Ν: ox’i

Ε: Πού μένουν;

Ν: sto xojo

Ε: Πώς το λένε το χωριό που μένει η γιαγιά η Τασούλα; … Και ο πάππους ο Τάκης;

Ν: ðe kse(lo)

Ε: Ξερεις; Σο…

Ν: soxo

Ε: Μπράβο το κορίτσι μου… Δε μου λες πήγες στο Σοχό εσύ τώρα τα καρναβάλια;

Ν: ne

Ε: Και τι ντύθηκες;

Ν: kanavali

Ε: Καρναβάλι ντύθηκες; Σ’ αρέσει να ντύνεσαι καρναβάλι;

Ν: ne

Ε: Ντύθηκες

Ν: ox’i me kuðun’a

Ε: Γιατί όχι με κουδούνια;

Ν: eγo folao ales xolis kuðun’a

Ε: Γιατί κάνουν φασαρία; Κάνουν φασαρία τα κουδούνια;

Ν: ne. k’e ðen akuo tipota

Ε: Ε:: κάνουν πολύ φασαρία, ντύθηκες και κάτι άλλο;

Ν: mmm ox’i… mikli jatos

Ε: Α! δε μου λες τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Ν:

Ε: Το έχεις σκεφτεί;

Ν:

Ε: Τι; Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Θέλεις να γίνεις μήπως και εσύ γιατρός;

Ν: ox’i

Ε: Μ: δασκάλα; 

Ν: muku

Ε: Τι θέλεις να γίνεις;

Ν: θelo

Ε: Ναι…

Ν: na jino ti. i stoli mu otan meγalosο na ine bota

Ε: Να είναι;

Ν: bota

Ε: Μπότα; Να φοράς μπότες δηλαδή;… Και τι θα κάνεις δηλαδή με αυτές τις μπότες ας πούμε;

Ν: θa tis folao

Ε: Θα τις φοράς και τι θα κάνεις θα πηγαίνεις στη δουλειά;

Ν: ne

Ε: Και τη δουλειά θα είναι αυτή;

Ν: tis mamas

Ε: Σαν τη δουλειά της μαμάς; Τι δουλειά κάνει η μαμά;… Τι δουλειά; Θα πηγαίνεις στο γραφείο δηλαδή;

Ν: ne

Ε: Α… κατάλαβα.

Ν: k’e mia mela o babas me afise na mino sti ðul’a tis mamas 

Ε: Αλήθεια; Πέρασες ωραία εκεί;

Ν: ne

Ε: Τι έκανες; Εκεί στη δουλειά της μαμάς;

Ν: vovafiza

Ε: Τι ζωγράφιζες; Τι σ’ αρέσει κυρίως να ζωγραφίζεις; Σπιτάκια;

Ν: uku

Ε: Μ, τι; Συνεφ

Ν: ti k’ilia salakosti

Ε: Την κυρία Σαρακοστή; Τι ωραία που την έχεις ζωγραφίσει. Πόσα ποδαράκια έχει η κυριά σαρακοστή;

Ν: efta

Ε: Εφτά ποδαράκια; Και τι μας δείχνουν τα εφτά ποδαράκια; Μετράμε τις μέρες μέχρι να έρθει; Τo

Ν: pasxa

Ε: Όλα τα ξέρεις. Στο σχολείο κάντε μάθημα με την κυρία;

Ν: ne

Ε: Τι μάθημα κάνετε δηλαδή; Τι σας λέει η κυριά;… Καταρχάς να σε ρωτήσω εκεί στο σχολείο έχετε παρεούλα που κάθεστε όλοι μαζί. Και κουβεντιάζετε;

Ν: iθe k’ i kostadina

Ε: Ποια είναι η Κωνσταντίνα;

Ν: i fili mu

Ε: Α, είδες που έχεις και άλλη φίλη δηλαδή; Έχεις την Έλενα έχεις και την Κωνσταντίνα.

Ν: k’e ti silia

Ε: Και τη Σήλια; Τι ωραίο όνομα είναι αυτό. Έχετε και αγοράκια στο σχολείο;

Ν: ne

Ε: Πολλά αγοράκια;

Ν: ton anastasi

Ε: Α ίδιο όνομα με εσένα πάλι;

Ν: ox’i

Ε: Άλλο όνομα έχει ο Αναστάσης;

Ν: ne

Ε: Σωστά. Παίζεις με τον Αναστάση;

Ν: ne

Ε: Τι παίζετε με τον Αναστάση;

Ν: k’e to malio

Ε: Α, κι άλλο φίλο. Είδες που μαζευτήκανε πολλοί φίλοι τελικά είστε μεγάλη παρέα εκεί στο σχολείο ε;

Ν: k’e to peto

Ε: Κατάλαβα… Δε μου λες, εσύ πότε έχεις γενέθλια;

Ν: se lijes meres

Ε: Αλήθεια;

Ν: ne

Ε: Δηλαδή στα γενέθλιά σου τι θα κάνεις; Θα σβήσεις κεράκι;

Ν: ne

Ε: Πόσα κεράκια θα σβήσεις;

Ν: tesela

Ε: Δηλαδή είσαι τέσσερα χρονών

Ν: k’e o vasilis ðio

Ε: Μόνο; Γιατί είναι μικρούλης;

Ν: ne

Ε: Δε μου λες η τούρτα σου τι σχέδιο θα έχει;

Ν: pepa

Ε: Ε βέβαια.

Ν: me tin ikojenia tis

Ε: Ε καλά τι άλλο;

Ν: k’e me ti fili tis

Ε: Και αυτή την τούρτα θα την πάρεις στο σχολείο;

Ν: ne

Ε: Θα σβήσεις κεράκια στο σχολείο;

Ν: ne

Ε: Και θα σου τραγουδήσουν και τραγουδάκι οι φίλοι σου;

Ν: ne

Ε: Τι τραγουδάκι θα σου πούνε;

Ν: m::

Ε: Το ξέρεις; Να το πούμε;

Ν: na zisis anaðtasia

Ε: Να το πούμε μαζί το τραγουδάκι;

Ν: nnn ox’i

Ε: Γιατί; Θες να το πεις μόνη σου;

Ν: ox’i

Ε: Καλά. Εντάξει ε… αύριο ποιος έχει γενέθλια;

Ν: o vasilis

Ε: Ο αδερφός σου; Και: θα σβήσετε κεράκια;

Ν: ne

Ε: Θα του πείτε και τραγουδάκι;

Ν: ne

Ε: Τι τραγουδάκι θα του πείτε;

((η ερευνήτρια βοηθάει το νήπιο να πει το τραγούδι τραγουδώντας μαζί του))

Ν: na zisis vasili k’e ( ) meγalos na jinis me aspra mal’a padu na skopizis tis n’osis to fos k’e oli na lene (kan)ena (s)ofos

Ε: Μπράβο! και θα χειροκροτήσουμε και ο Βασίλης τι θα κάνει;

Ν: fuuu

Ε: Και θα σβήσει τα κεράκια.

Ν: k’e θa nomizi oti θa x’i tesela

Ε: Αλλά δε θα έχει;

Ν: ox’i. zio

Ε: Όχι θα έχει ζί:ο. Κάτσε ρε συ.

Ν: ala tola ex’i ena

Ε: Ακόμα είναι μικρούλης, αύριο θα μεγαλώσει.

Ν: avrio θa ine liγo px’o meγalos

Ε: Να σε ρωτήσω κάτι άλλο;

Ν: avrio k’i tos θa ine opos emena 

Ε: Ε λίγο πιο μικρός από εσένα γιατί εσύ είσαι η μεγάλη αδερφή, ο Βασίλης είναι ο μικρός αδερφός έτσι δεν είναι;

Ν: ne

Ε: Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι άλλο; Ε;

Ν: ne

Ε: Δε μου λες εσύ εκτός από το σχολείο πηγαίνεις και κάπου αλλού;

Ν: ox’i

Ε: Δεν πηγαίνεις να κολυμπάς;

Ν: kolibao

Ε: Πού πηγαίνεις και κολυμπάς;

Ν: sto kolimvitilio

Ε: Στο κολυμβητήριο; Δηλαδή εκεί που πηγαίνεις τι κάνεις ακριβώς;

Ν: ex’i k’e k’e ðaskales

Ε: Και τι κάνουν οι δασκάλες εκεί; Εσείς ας πούμε κάθεστε σε ένα καναπέ; Και κολυμπάτε;

Ν: ox’i

Ε: Πού κολυμπάτε; Μέσα στη;

Ν: (s)alasitsa

Ε: Σαλασίτσα; Μήπως έχει πισινά εκεί που πηγαίνεις; Ε;

Ν: e uku

Ε: Τι έχει;

Ν: ex’i θalasitsa

Ε: Θαλασσίτσα και δε μου λες εσύ τι φοράς, με αυτά τα ρούχα πηγαίνεις εκεί στο κολυμβητήριο;

Ν: ox’i

Ε: Τι φοράς;

Ν: folao majo

Ε: Μαγιό. Τι χρώμα είναι το μαγιό σου;

Ν: loz

Ε: Λοζ α

Ν: k’e folao k’e skufak’i

Ε: Α βάζεις τα μαλλάκια μέσα στο σκουφάκι για να μη μουσκεύονται; Σ’ αρέσει να κολυμπάς;

Ν: ne

Ε: Πώς τη λένε την κυρία σου εκεί πέρα στο κολυμβητήριο;

Ν: ðe kselo

Ε: Δεν τη θυμάσαι; Δεν πειράζει. Δε μου λες έχεις κι άλλους φίλους εκεί στο κολυμβητήριο; 

Ν: ðen exo

Ε: Κολυμπάς μονή σου ή έχει κι αλλά παιδάκια εκεί;

Ν: ex’i ksena

Ε: Ξένα παιδάκια;

Ν: ne

Ε: Δεν τα γνώρισες;

Ν:

Ε: Εσύ με ποιον μπαίνεις μέσα στην πισινά; Στη σαλασίτσα, με τη μαμά ή με τον μπαμπά. Ή μονή σου;

Ν: moni mu

Ε: Μπράβο κόλλα πέντε. Μπράβο δηλαδή αυτό σημαίνει ότι είσαι μεγάλη.

Ν: ne

Ε: Εδώ στο σπίτι που είσαι τη βοηθάς τη μαμά στις δουλειές;

Ν: ne

Ε: Τι κάνεις;

Ν: plino k’e ta px’ata

Ε: Πλένεις και τα πιάτα; Τι άλλο κάνεις μες στο σπίτι;

Ν: vazo k’e plidilio

Ε: Βάζεις και πλυντήριο; Μη μου πεις ότι σιδερώνεις κιόλας;

Ν: siðelono me ti me ti me ti siðelosta mu

Ε: Αλήθεια; Έχεις δική σου σιδερώστρα; Αλήθεια; Για να σε ρωτήσω κάτι άλλο…

Ν: k’e tis mamas 

Ε: Αλήθεια; Να σε ρωτήσω κάτι άλλο;

Ν: ne

Ε: Βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις;

Ν: ne

Ε: Παραμύθια;

Ν: ne

Ε: Ποιο είναι το αγαπημένο σου παραμύθι;

Ν: i (s)taxtoputa

Ε: Η Σταχτοπούτα;

Ν: ne

Ε: Τι κάνει δηλαδή η Σταχτοπούτα; Στο παραμύθι; Είναι όμορφη η Σταχτοπούτα;

Ν: ne

Ε: Ποιο άλλο παραμύθι σ’ αρέσει πολύ, εκτός από τη Σταχτοπούτα;

Ν: ta k’e ta efta katsikak’a

Ε: Αλήθεια;

Ν: ne

Ε: Αλήθεια; Και μένα μ’ αρέσει πάρα πολύ αυτό. Στο σχολείο διαβάζετε παραμύθια;

Ν: ne

Ε: Ναι; Και στο σπίτι διαβάζεις παραμύθια; Ποιος σου διαβάζει τα παραμύθια στο σπίτι;

Ν: moni mu

Ε: Αλήθεια; Διαβάζεις παραμύθια; Σου αρέσουν και οι εικόνες;

Ν: ne

Ε: Επειδή έχουνε πολλά χρώματα;

Ν: ne

Ε: Πάρα πολύ ωραία και πριν κοιμηθείς το βραδύ πάλι διαβάζεις παραμύθια;

Ν: uku

Ε: Κοιμάσαι κατευθείαν; Τι; Τι μου δείχνεις;…Τι ωραίο παιχνίδι είναι αυτό. Για να σε ρωτήσω λίγο, αυτό τι χρώμα είναι; Τι χρώμα είναι αυτό;

Ν: k’itino

Ε: Αυτό;

Ν: mov

Ε: Αυτό; Πορ

Ν: k’itino

Ε: Πορ πορτοκαλί.

Ν: potokali

Ε: Και αυτό;

Ν: ble

Ε: Όλα τα ξέρεις. Θέλεις μετρήσουμε πόσα δαχτυλάκια έχουμε στα χέρια;

Ν: ne

Ε: Πόσα άραγε να έχουμε στα χέρια; Άσε το παιχνίδι στην άκρη. Έλα να μετρήσουμε μαζί θέλεις; Κάνε τα χεράκια σου μπουνάτσες κάνε έτσι. Έτοιμη;

Ν: ne

Ε: Ξεκινάμε; Πάμε.

Ν: ena ðio tia teðela pede eksi efta oxto enea ðeka

Ε: Δέκα δαχτυλάκια. Και στα ποδαράκια ποσά έχουμε; Να μετρήσουμε;

Ν: ne

Ε: Για πάμε.

Ν: ena ðio tia tesela pende

Ε: Και εδώ;

Ν: ena k’e ðio tia tesela eksi

Ε: Ε, πιο πολλά δε βγήκανε στο άλλο πόδι; Για να τα ξαναμετρήσουμε. Ένα…

Ν: ðio tia tesela pede

Ε: Πέντε… Πάρα πολύ ωραία και τώρα που νύχτωσε τι θα κάνεις; Που είναι βράδυ τώρα τι θα κάνεις; Το βράδυ τι κάνουμε; Καθόμαστε όλη νύχτα ξύπνιοι;

Ν: ne

Ε: Αλήθεια; Και ποτέ ξεκουραζόμαστε;

Ν: pinume γala k’e penume k’e k’e ta ðodja mas 

Ε: Πλένεις και τα δοντάκια σου; Τι χρώμα είναι η οδοντόβουρτσα σου; Να μαντέψω.

Ν: ble

Ε: Αλήθεια; Και τι βάζεις. Τι βάζεις πάνω στην οδοντόβουρτσα για να πλύνεις τα δοντάκια σου;

Ν: oðodoklema

Ε: Μπράβο: και μόλις πλύνεις τα δοντάκια σου τι κάνεις;

Ν: pao ja ipno

Ε: Πας για ύπνο. Σου άρεσε

Ν: k’e glin’azo ja ja jati θelo na mino oli mela k’ipn’a

Ε: Ναι αλλά αν μείνεις όλη μέρα ξύπνια πώς θα ξεκουράζεσαι να έχεις κουράγιο να παίζεις; Δε θα έχεις κουράγιο να παίζεις, οπότε δεν είναι καλό που κοιμόμαστε το βράδυ και ξεκουραζόμαστε;

Ν: ox’i

Ε: Ε πώς δεν είναι; Μα όλοι κοιμούνται το βράδυ και οι μικροί και οι μεγάλοι. Όπως κοιμάται και η μαμά και ο μπαμπάς

Ν: pepa

Ε: Σ’ αρέσει η Πέπα;

Ν: ne

Ε: Τι χρώμα ρούχα φοράει η Πέπα;

Ν: loz

Ε: Αυτό μήπως είναι κόκκινο; Ε;

Ν: k’ eðo ine ola ta xomata

Ε: Έχεις πολλά παιχνίδια εδώ στο σπίτι;

Ν: ne

Ε: Ποιο είναι το αγαπημένο σου παιχνίδι;

Ν: na m ale m alesi na pezo me tis kukles

Ε: Να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Τα ζωάκια σ’ αρέσουνε;

Ν: ne

Ε: Ποιο ζωάκι αγαπάς πιο πολύ;

Ν: to γunak’i

Ε: Το γουρουνάκι; Πώς κάνει το γουρουνάκι;

Ν: xuxu

Ε: Α πάρα πολύ ωραία, ο πάππους ο Τάκης στο χωριό τι έχει; Έχει ζωάκια;

Ν: ox’i

Ε: Κανένα;

Ν: ox’i

Ν: sk’ilak’a

Ε: Α… πολλά σκυλάκια έχει;

Ν: ox’i

Ε: Λίγα ε;

Ν: ne

Ε: Πώς κάνουν τα σκυλάκια;

Ν: γav γav

Ε: Όλα τα ξέρεις.

Ν: θa to palo otan meγaloso 

Ε: Το σκυλάκι; Και πού θα τα φέρεις εδώ στο σπίτι;

Ν: ne

Ν: θa to kano vota k’e θa kani kakak’a k’e θa k’e θa peno mia sakulitsa k’e θa ta vaðo mesa

Ε: Αγάπη μου μπράβο! Ποιος σου το έμαθε αυτό;

Ν: i mama

Ε: Μπράβο στη μαμά. Θες να μου πεις κάτι άλλο;

Ν: ne

Ε: Μήπως θέλεις εσύ να με ρωτήσεις κάτι;

Ν: ne

Ε: Ρώτα με. Τι θες να με ρωτήσεις; Θες να με ρωτήσεις και μένα ποιο είναι το αγαπημένο μου χρώμα;

Ν: ne

Ε: Για ρώτα με.

Ν: px’o ine to aγapimeno su xoma?

Ε: Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κίτρινο. Θες να με ρωτήσεις κάτι άλλο;

Ν: ne

Ε: Για ρώτα με. Τι θες να με ρωτήσεις;

Ν: penas orea sti ðul’a su?

Ε: Περνάω πολύ ωραία στη δουλειά μου. Ξέρεις τι δουλειά κάνω;

Ν: (ox’i)

Ε: Είμαι και εγώ δασκάλα σαν τη δασκάλα που έχεις στο σχολείο σαν τη κυρία σου. Είμαι και εγώ κυρία κι έχω μικρά παιδάκια σαν κι εσένα. Κι είναι όλα τόσα καλά παιδάκια σαν και εσένα. Σου άρεσε το παιχνιδάκι μας;

Ν: ne

Ε: Να το σταματήσουμε;

Ν: ne

Ε: Ναι θα πούμε ένα τραγουδάκι και θα το σταματήσουμε. Εντάξει; Θα το πούμε μαζί

Ν: i k’ila kali vomaða  

Ε: Ποιο είναι αυτό; Η καλή κυρά βδομάδα βγάζει βόλτα στη λιακάδα;

Ν: ne

Ε: Αυτό είναι; Αλήθεια λες;

Ν: ne

Ε: Αλήθεια; Να το πούμε.

Ν: ne

Ε: Ένα δύο τρία. Η καλή η καλή

((η ερευνήτρια βοηθάει το νήπιο να πει το τραγούδι τραγουδώντας μαζί του))

Ν: i kali i kali k’ila vomaða… i kali i kali k’ila vοmaða vγazi vota sti l’akaða pu ti pai pu ti feni pοti pai i ðeftela me stilak’i k’e aela piso po piso po piso poxolai i titi peðitula sa pujiti k’e ako k’e ako k’e akoluθi i tetati pada etimi ja pati na k’ i pe na k’ i pe na k’ i pedi sti sila tis me tin aoγoula tis k’ i pala k’ i pala k’ i palask’evi najala pu kata k’e k’e mn’a k’iθala e k’e piso to savato ataxtuli k’e k’efato telos na telos na telos na k’ i k’ijak’i m ena kok’ino vak’i

((‘Η καλή η καλή κυρά βδομάδα…η καλή η καλή κυρά βδομάδα βγάζει βόλτα στη λιακάδα πάει που τη φέρνει πρώτη πάει η Δευτέρα με στιλάκι και αέρα, πίσω προ πίσω προ πίσω προχωράει η Τρίτη πηδηχτούλα σαν σπουργίτη, και ακο και ακο και ακολουθεί η Τετάρτη πάντα έτοιμη για πάρτι, να κι πε να κι πε να κι η Πέμπτη στη σειρά της με την αλογοουρά της, κι παρα κι παρα κι η Παρασκευή ναζιάρα που κρατά και μια κιθάρα και ξοπίσω το Σαββάτο αταχτούλι και κεφάτο τέλος να τέλος να τέλος να κι η Κυριακή μ’ ένα κόκκινο βρακί’))

Ε: Μπράβο! το είπες πολύ ωραία κόλλα πέντε κόλλα πέντε φιλάκι; Αγκαλίτσα; Να σου δώσω εγώ ένα; Να τελειώσει το παιχνίδι μας εδώ;

Ν: ne

Ε: Θες να πούμε κάτι άλλο;

Ν: ne

Ε: Για πες.

Ν: θelo θelo na pek’ume

Ε: Θέλεις να πούμε ακόμα ένα τραγουδάκι;

Ν: θelo θelo na pek’ume pali to pexniði

Ε: Να παίξουμε πάλι το παιχνίδι;

Ν: ne

Ε: Λοιπόν θα σου κάνω μια τελευταία ερώτηση.

Ν: ne

Ε: Εντάξει;

Ν: ne

Ε: Και θέλω να τη σκεφτείς πάρα πάρα πολύ καλά.

Ν: ne

Ε: Εντάξει;

Ν: ne

Ε: Δε μου λες εμ… να σε ρωτήσω να σε ρωτήσω για τον ουρανό. Όταν νυχτώνει τι εμφανίζεται πάνω στον ουρανό;

Ν: t astelak’a

Ε: Τα αστεράκια και τα αστεράκια ποιος τα προσέχει; Ένα μεγάλο…

Ν: fegali

Ε: Φεγγάρι. Ξες κανένα τραγουδάκι για το φεγγαράκι;

Ν: ne

Ε: Να το πούμε;

((η ερευνήτρια βοηθάει το νήπιο να πει το τραγούδι τραγουδώντας μαζί του.))

Ν: fegalak’i mu la(blo) feg’e mu na pepato na pijeno sto sxol’o na maθeno γamata γamata spuðaγmata tu θeu ta pamata

Ε: Μπράβο! πολύ ωραία το είπες και δε μου λες όταν ξημερώνει και έρχεται η μέρα τι εμφανίζεται πάνω στον ουρανό; Ένας λαμπερός…

Ν: il’os

Ε: Μπράβο όλα τα ξέρεις!

Ε: Λες και προσευχούλα; Ποτέ τη λες την προσευχούλα, πριν κοιμηθείς;

Ν: ne

Ε: Ποια προσευχούλα λες πες μου να τη λέω και εγώ;

Ν: ðe θelo

Ε: Να την πούμε μαζί;

Ν: ne

Ε: Να την πούμε μαζί;

Ν: uku

Ε: Δε θες να την πούμε; Εντάξει.

Ν: uku

Ε: Εντάξει δεν πειράζει…για να σε ρωτήσω

Ν: θelo na vγume sx’eðiak’a fotovafies

Ε: Να βγούμε και φωτογραφία;

Ν: sx’eðiak’a

Ε: Τι είναι; Α:: κατάλαβα τι θέλεις.

Ν: pu ex’i i mama pu ex’i sto k’inito tis sx’eðiak’a

Ε: Πάρα πολύ ωραία.

Ν: uku

Ε: Λοιπόν, να πούμε ένα γεια τότε; Να πούμε ένα γεια για να ξεκινήσουμε τις φωτογραφίες;

Ν: ne

Ε: Πες γεια ευχαριστώ πολύ.

Ν: uku

Ε: Καλά να σου δώσω εγώ φιλί. Σε ευχαριστώ πολύ!