59f4.7MLU2017

Ε: Ωραία, τι κάναμε;

Ν: miname ek’i

Ε: Μείναμε εκεί. Θέλουμε να μαγειρέψουμε.

N: ne

Ε: Τι είχαμε πει ότι θα φτιάξουμε, θύμισε μου;

Ν:  tuta

Ε: Tούρτα, ναι πώς το ξέχασα! Ωραία.Τι υλικά θέλουμε;

N: e x’elume k’erax’i ena

Ε: Χμμ

Ν: k’e  x’okolata k’e k’ema

Ε: Και κρέμα σωστά! Ωραία. Θα ξεκινήσεις ή θα πάμε πρώτα στον μανάβη;

Ν: x’to namavi

Ε: Ή μάλλον στο παντοπωλείο για να πάρουμε τα υλικά. Σωστά;

Ν: ((κουνάει καταφατικά το κεφάλι))

Ε: Ωραία, πάμε στο παντοπωλείο.

N: ((Πηγαίνει στην άλλη μεριά του δωματίου όπου “βρίσκεται” το παντοπωλέιο. Κάνει πως τρέχει και είναι λαχανιασμένη.))

Ε: Πωπω τι έπαθες;

N: ((Γελαέι)) afu etexa k’e k’ ex’kax’a

Ε: Πωπω. Για ζήτα απ’τον μανάβη. Να πούμε οτι το λουλούδι είναι ο μανάβης; ((Ένα πλαστικό λουλούδι που βρίσκεται στο καλοριφέρ του δωματίου))

N: ne

Ε: Ωραία. Ζήτησέ του.

Ν: manavi x’elo mia x’okolata k’ ena

Ε: Τι άλλο θέλουμε; Θέλουμε να φτιάξουμε μία τούρτα!
Ν: to k’exax’a

Ε: Ωχ! Δεν πειράζει! Θέλουμε και ένα κεράσι.

N: ne

Ε: Και τι άλλο; Μήπως θυμάσαι;

N:  ((σκέφτεται))

Ε: Kαι μία κρέμα.

N: ne. mia k’ema. ta pila ((πάει να φύγει))

Ε: Πλήρωσες;

Ν: ((γυρνάει και κάνει πως δίνει τα χρήματα. Γελάει και γυρνάει τραγουδώντας))

Ε: Τα ρέστα σου;

N: ne ti?

Ε: Τι; Είχες ρέστα;                                                                                                                                

Ν: ne

Ε: Τα πήρες;

Ν: ne

Ε: Mπράβο.

Ν: ((λαχανιάζει))

Ε: Πάλι κουράστηκες;

Ν: ne

Ε: Μα τι έκανες;

Ν: alu etexa. k’ ex’kax’a

Ε: ((γελάμε))

N: afta ta pira ola. toa prepi na pame:: na palo luluja na fitosun. jaa

Ε: θα τα βάλουμε πάνω;

Ν: ti x’alata

Ε: Α για τη σαλάτα, θα φτιάξουμε και σαλάτα. Σωστά. Πού λες να πάμε τώρα;

N: na pame to

Ε: Πώς;

Ν: x’tin

Ε:  Σε ποιά;

N: x’tin opajali k’i pela ((δείχνει μία λούτρινη λεοπάρδαλη))

Ε: Tη λεοπάρδαλη;

N: ne

Ε: Αααα ναι φυσικά

Ν: ek’i x’a ine

Ε: Eντάξει!

N: na t afix’o

Ε: Τέλεια

N:  x’elo luluja ja x’alata ((απευθύνεται στον “παντοπώλη”)). ta pira. na plirox’o… orix’te. ((επιστρέφει στην κουζίνα της)) ta pila k’ afta. tora x’elume fox’ na bepo

Ε: Τι θέλουμε;

Ν: fox’

Ε: Σωστά. Θέλουμε κι ένα φως. Πού θα το βρούμε;

N: ((σκέφτεται)) θa pame x’tin elx’a pu aγoraji futa.

((Έλσα εννοεί μια τσάντα που έχει την πριγκίπισσα Έλσα σε ύφασμα που να μπορεί να το ζωγραφίσει το παιδί. Το νήπιο προσποιείται οτι η τσάντα είναι το μαγαζί που πουλάει φώτα))

Ε: Τέλεια, πάμε

N: pu joγrafix’a ala je di joγrafix’a oli

Ε: Δεν πειράζει. Θα κάνουμε οτι είναι το μαγαζί με τα φώτα.

N: x’elo foto ((ενν. φως)). mono ena. to pira. ((γυρνάει απότομα πίσω να πληρώσει)) orix’te… edak’i tora je x’elume tipota

Ε: Xμμ είμαστε έτοιμες να φτιάξουμε ΤΗΝ τούρτα.

N: ne

Ε: Τέλεια

N: Κ’E TI x’a la ta ((μιμείται τον τόνο μου και το λέει με έμφαση και συλλαβιστά))

Ε: Και τη σαλάτα. Για τη σαλάτα δε μου είπες όμως, τι πήρες;

Ν: x’alata pira luluja

Ε: Και τι θα βάλουμε; Τι λουλούδια θα έχει;

Ν: fit… ((προσπαθεί να πει φυτά)). luluja

E: φυτά

N: ne fita, opox’  opox’ tetx’a ((ανοίγει την κουρτίνα και μου δείχνει τα φυτά που έχει στο μπαλκόνι)). tetx’a                                                                                                                        

Ε: Ααα τέτοια λουλούδια, ναι. Εντάξει. Θα κάνουμε μια πολύ ωραία λουλουδοσαλάτα!

N: ne ((γελάμε)) ine luluja

Ε: Ε βέβαια. Καφέ θα φτιάξουμε;

Ν: ο θelume mia kareka to k’exax’a

Ε: Χμμ καρέκλα

N: o fifix’ θa ine

Ε: Tι είναι αυτό;

N: o fifix’ jen bori na ine kareka? ((Φίφη έχει ονομάσει ένα λαστιχένιο αλογάκι που μπορεί να κάθεται πάνω του και να χοροπηδάει))

Ε: Άμα θέλεις.

N: x’elo. i bori afti pu ine kareka  ((δείχνει μια καρέκλα στην οποία υπάρχουν επάνω ρούχα))

Ε: Έχει ρούχα.

N: ðe biraji x’a kax’ix’o pano

Ε: Η μαμά θα μας φωνάζει μετά!

N: ((γελάει)) ðe biraji

Ε: Ωραία. Τι, θα είσαι εσύ ο μάγειρας;

Ν: e borume na imax’te k’e i jio majirex’

Ε: Θα γίνουμε και οι δύο, ναι. Λοιπόν, εγώ θα σου δίνω τα υλικά.

N: ne

Ε: Πες μου τι θέλεις.

N: θelo to k’erax’i

Ε: Πάρ’το.

N: fax’to. tola θelo x’okolata

Ε: Σοκολάτα.

N: ((κάνει θόρυβο πως ρίχνει μέσα τα υλικά)) tola x’elo k’ema. tola to fox’

Ε: Το φως θα το βάλεις μέσα;

Ν: eem

Ε: Από πάνω

N: na bepo

Ε: Πώς;

N: na bepo. tak to anitsa ((κάνει ότι άναψε το φως)

Ε: Τι έκανες;

Ν: to anitsa

Ε: Α το άνοιξες για να βλέπεις. Ναι ναι ναι.

N: k’e tora θelume tora θelume potija

Ε: Χμμ

N: pu ðe bijame

Ε: Α, ξεχάσαμε να πάρουμε. Θα πεταχτείς;

Ν: ne

Ε: Ωραία

N: ala exume liγa ((βρήκε μερικά ποτήρια μπροστά της)). θa pao na paro. na ineee… na valo to karotsak’i afu θa exo lefta. ((παίρνει ένα πλαστικό καρότσι για να πάει για ψώνια)

Ε: Αχα πολύ καλά.

N: k’e tora x’a pame x’ti gareka pu ine

E: Nαι θα πάμε στην καρέκλα σωστά

N: pu ine ta botija

Ε: Πωπω πας στη λαϊκή; ((λόγω του καροτσιού της που θυμίζει τα καροτσάκια της λαϊκής)) Μήπως να πάμε στη λαϊκή να πάρουμε ποτήρια;

Ν: ne!

Ε: Ναι! Αφού έχεις και το καρότσι της λαϊκής.

N: ine i laik’i

Ε: Α δεν πας στη λαϊκή μ’αυτό;                                                                                                            

Ν: pao

Ε: A πας!

N: ejo ine i laik’i

Ε: Εκεί ναι ναι.

N: θelo potija

Ε: Ποτήρια. Έτσι.

N: ta pira ola

Ε: Πόσα θέλουμε;

Ν: a para pola ta pira me tsada

Ε: Τα μέτρησες;

Ν: ne:

Ε: Για μέτρα τα.

N: ((πιάνει ένα τσαλακωμένο χαρτί)) afto ine… xati pu eftx’atsa. edak’i. ((επιστρέφει στην κουζίνα της))  ali laik’i ama pao. ta pira ola ta potija. tola θelume ena mikofono

Ε: Mικρόφωνο;!

N: ne

Ε: Μμμ τυχαία βρήκα ένα εδώ.

N: ne. ((παίρνει το μικρόφωνο και μιλάει σ’αυτό)). lipon tora θa ftx’atsume TI duta

Ε: Αχα

N: k’e ta potija

Ε: Στα ποτήρια τι θα βάλουμε;

Ν: nero

Ε: Νερό;

Ν: ne

Ε: Εντάξει.

Ν: tora X’A: ftx’atsume tin

E: Μήπως να μας πεις ένα τραγούδι τώρα που έπιασες το μικρόφωνο;

Ν: ((γελάει)) em je g’ero

Ε: Tο ποίημά σου θα μου το πεις άλλη μια φορά; ((συμμετείχε στη σχολή του σχολείου για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου))

N: a ne. ((ξεκινάει να απαγγέλλει το ποίημα)). ejinan max’e’x ((σταματάει και ελέγχει το μικρόφωνο))

Ε: Τι; Είναι κλειστό;

N: ne

Ε: Δεν πειράζει. Πες ένα δύο μπας και ανοίξει.

Ν: ena jio ena jio anitse. ejinan max’e’x fovik’ex’ ma o γonax’ ierox’ e don eroon i x’ix’ia x’e nik’i ojijix’e labi k’e xalix’e eleferia. ja padote γaftikan t ax’anata onomata x’ax’ i ix’toria je g’exna pote ti ledevja x’ax’

Ε: Tέλεια! Μπράβο Ραφαηλία! Θα το πεις παρα πολύ ωραία στη γιορτή. Τραγουδάκια έμαθες;

Ν: e::m je g’ero ala ex’o k’e x’tekex’ ((βρήκε μερικές στέκες που είχε μπροστά της))

Ε: Πώς;

N: exo k’e x’teka ((φοράει μια από τις στέκες))

Ε: Α ναι σωστά. Θα βάλεις στέκα αύριο έτσι;

Ν: ((της πέφτει ένα από τα ποτηράκια που είχε μπροστά της κάτω από το κρεβάτι)) ne.

Ε: Eννοείται.

N: mu epex’e ena potiri apo kato

Ε: Δεν πειράζει. Θα το πάρουμε άλλη φορά.

Ν: na to paro tora jati ftano?

Ε: Το χρειαζόμαστε;                                                                                                                              

Ν: ne

Ε: Ε άμα το χρειαζόμαστε.

Ν: kata liγo ti x’teka ((μου δίνει τη στέκα που είχε φορέσει))

Ε: Mάλιστα.

Ν: apo kato ine apo jo pera  ((γελάει και σέρνεται κάτω απο το κρεβάτι))

Ε: Δεν το πιστεύω! Δεν ήταν ανάγκη να το πάρεις τώρα. Εντάξει; To ‘φτασες;

N: ne ala ex’i k’ ena  ala e x’a to paro

Ε: Ήθελες;

Ν: ne. ala e x’a to paro

Ε: Eντάξει.

Ν: θa to paro otan θa k’anaix’e. ta pira. tora (θ)elume minex’ ja na max’ bepun

Ε: Πώς;

Ν: minex’

Ε: Tι θέλουμε;

N: MI minex’. tix’ minex’ tix’ mik’i maux’

Ε: Aααα πολλές ναι θέλουμε πολλές.

Ν: g’io mo(n)o

Ε: Α δύο μόνο

N: ((πιάνει μια κούκλα)) ox’i aftin pu taγujai ((πιάνει άλλη κούκλα που έχει φως στα μάγουλα οταν την πατάς)) k’ afto pu anaji fota

Ε: Αυτό τίνος είναι;

Ν: jiko mu

Ε: Ποιανού ήταν όμως;

Ν: je g’ero

Ε: Δεν ξέρεις;

Ν: k’ita ((το πατάει για να φωτιστούν τα μάγουλά του))

Ε: Aαα τι ωραία! Ναι το είδα το είδα

Ν: pu x’a to afix’ume?

Ε: Mμμ να τ’αφήσουμε πάνω στο πιάνο;

Ν: ne ala g’e xoran. na ta afix’o

Ε: Ναι άσ’τα πάνω στο κρεβάτι. Θα ακουμπάνε σε μένα ((τα κουκλάκια))

Ν: mi peftun ((προσπαθεί να τα βολέψει)). Χ’Α majirepk’ume.  θelume tufex’

Ε: Τρούφες;

N: ((κουνάει καταφατικά το κεφάλι)) pu na pame? ek’i pu ine ta pexnija tix’ babix’

Ε: Ωραία ας πάμε εκεί.

N: ((παίρνει το καρότσι της)) ka(r)otsak’i. θelo tufex’. fax’to. tix’ pira. orix’te.

Ε: Έτσι μπράβο.

Ν: ex’i ena kutak’i. ejo pera to vajume ((ρίχνει μέσα σε ένα κουτί τα χρήματα))

Ε: Τα βάζεις εκεί μέσα; Α εντάξει.

N: ja na plironum(e) oli. ja na xun oli lefta!

Ε: Μπράβο το κορίτσι μου.

Ν: ðe bira

Ε: Τι ξέχασες;

Ν: leftak’i.

Ε: Ρέστα;

Ν: ne

Ε: Aαα.

N: pira.                                                                                                                                                  Ε: Πόσα ρέστα είχες;

N: ixa… apo mex’a ap ti g’epi mu apo pix’o ixa jo. ((από την πίσω τσέπη του παντελονιού της))

Ε: Eντάξει.

N: paro. to afino e(ð)ο. οpa ((παραπάτησε)). pira tufex’ tix’ afino. θelume olex’.  exume ena oro. οxto

Ε: Βάλε τον χρόνο.

N: oxto ine. ipon tora to oxto x’a max’ voix’ix’i na ftx’atsume to liko k’e na pk’ume ena liko.

Ε: Τι θα πιούμε;

N: nelo

Ε: Καφέ, νερό;

Ν: ne

Ε: Νερό ή καφέ;

Ν: kafe

Ε: Θα πιεις κι εσύ καφέ;

Ν: ((κουνάει καταφατικά το κεφάλι και γελάει))

Ε: Αμαααν

N: afu ime mama

Ε: Ααα εσυ είσαι η μαμά;

N: ne k’ ex’i ix’e i nona

Ε: Εντάξει. Άρα σαν μαμά και νονά μπορούμε να πιούμε καφέ

N: ee

Ε: Ε ναι. Εντάξει.

Ν: ji ix’e i nona

Ε: Εντάξει ναι.

N: bepi na milix’ix’

Ε: Ωραία

Ν: me to mikofono

Ε: Τι να πω;

Ν: na: na mu jοx’ix’ ta botija pu pira

Ε: Nα πω να σου δώσω τα ποτήρια που πήρες;

Ν: ne

Ε: Nα πάρεις τα ποτήρια που πήρες

Ν: fax’to. ine x’e balik’ak’i. ex’i ena tetx’o x’eruli k’e

Ε: Είχαμε πολλά ποτήρια ναι.

Ν: ala i x’on’a me to xalax’e je x’akume mux’ik’i

Ε: Δεν πειράζει! Θα κάνουμε οτι ακούμε.

Ν: ne. ala ti x’a xume ja mux’ik’i?

Ε: Δεν πειράζει. Δε θα έχουμε μουσικούλα.

Ν: bepi nakume mux’ik’i na xorevun i kalex’meni

Ε: Aαα να τους τραγουδήσουμε;

N: ne

Ε: Θα τραγουδήσεις; Nα πούμε ένα τραγουδάκι;

N: ne

Ε: Ποιo θα πούμε;

N: minex’ je taγujame ine olex’ k’e taγujame ((τραγουδάει)) afto x’a pume. en ix’an tora i kalex’meni to vaji

Ε: Ναι απλά να το ξέρεις όμως θα τα μάθεις απ’έξω τα λόγια όλα έτσι;

Ν: ne k’e x’to telox’ lei ine i minex’ me xoro.

Ε: Πάρα πολύ ωραία. Θα χορέψουμε κιόλας;                                                                                       

Ν: ne

Ε: Δε μου είπες, τι κάνεις εσύ κάθε απόγευμα, όχι κάθε απόγευμα, κάποιες φορές τα απογεύματα;

Ν: e tapojem ta apojemata too x’inex’a

Ε: Όλο τρως;;

Ν: ((γελάει))

Ε: Ναι αλλά πας και κάπου αλλού..

Ν: rix’mik’i k’e juba

Ε: Ζούμπα.

N: ala kapk’ex’ forex’ ðen exo ala kapk’ex’ exo. afto kanume.

Ε: Ναι. Πόσες φορές πας;  Ωχ

Ν: para pola xon’a. x’tamatao ( ) nikola miko nikola. na me k’ eγo ( ) xon’a nox’tox’ mikox’ n’ikolax’

Ε: Tραγουδάς το τραγούδι απ’τον μικρό Νικόλα;

N: ne

Ε: Δεν το ‘χα καταλάβει.

Ν: to bepix’ k’ ex’i?

Ε: Ναι το έβλεπα κι εγώ.

Ν: mik’i

Ε: Μικρή ναι, όχι τώρα!

Ν: to mikofono x’a mu pex’i

Ε: Πρόσεχε! Αφού είμαστε τραγουδ… ωχ τι έπαθες; ((βήχει))

N: pepi na pk’ume nelo

Ε: Ναι πιες νεράκι, μη μου πνιγείς! Σιγά

Ν: afto ine

Ε: Αυτό είναι το δικό σου. Μπόρεσες να το ακουμπήσεις;

Ν: ne

Ε: Μήπως χρειαζόμαστε και κάτι άλλο από κει πέρα;

N: e ne

Ε: Τι έχει εκεί πάνω;

Ν: p(r)epi na xriax’tume aftux’ tux’ makajorux’

Ε: Τι να τους κάνουμε τους μαρκαδόρους; Εκεί έχει δύο.. Τι είναι αυτά τα δύο εκεί;

Ν: px’a jio?

Ε: Είναι αυτά που τρώμε..τα πιρούνια!

Ν: ne: ta pirun’a. θelume jio.

Ε: Πόσοι θα είμαστε;

Ν: a ne k’ i kalejmeni.

Ε: Δεν πειράζει θα τους δώσουμε αυτά τα δύο. Εντάξει. Θα πάνε εναλλάξ.

Ν: θa valume k’ ena akomi. k’ ala ji. parume afto

Ε: Eντάξει είναι αρκετά αυτά νομίζω

Ν: ne.  θelume k’ ena max’eri

Ε: Έχουμε;

Ν: ox’i

Ε: Θα το κόψουμε με τα χεράκια

Ν: NE!

Ε: Δεν πειράζει.

N: me to piruni?

Ε: Και με το πιρούνι μπορούμε να το κόψουμε σιγά σιγά

Ν: ne. ja na pejume karino ((γελάει))

Ε: Κλαρίνο;

Ν: ne. k’e mux’ik’i.                                                                                                                               

Ε: Kαι μουσική και πιανάκι.                                                                                                                 Ν: ne. to(r)a afta ta pirumak’a pu x’a ta valume? ejo x’to kalax’ak’i. x’afto.

Ε: Πάρα πολύ ωραία.

Ν: borume na parume k’e to alo to ena ek’i pela

Ε: Το πιρούνι;

Ν: ne

Ε: Eντάξει άμα μας χρειαστεί μετά το βράδυ θα το πάρουμε.

Ν: tora x’a jini vaji k’e θa x’une k’ i kalejmeni
Ε: Πώς;

N: tora x’a jini tapojema

Ε: Nτάξει τα κατάφερες; ((τακτοποιούσε τα πράγματα μπροστά της))

Ν: oi. i babi pu petai γatak’i ine apo kato ((η κούκλα έπεσε κάτω απ’ το κρεβάτι))

Ε: Η Μπάρμπι που πετάει;

Ν: ne. to γatak’i

Ε: Ααα το γατάκι

N: to

Ε: Πώς;

N: pokok

Ε: Ποκόκ;

Ν: ne

Ε: Ποπκόρν;

Ν: ne

Ε: Αλήθεια;

N: ne. k’ i babi. x’iko. ((μιλάει στην κούκλα)) na to. ine k’emal’ax’meni i babi. k’ita. petai ((παίζει με την κούκλα))

Ε: Πετάει αλήθεια!

Ν: ala xalax’e. ek’i petux’e

Ε: Δεν το πιστεύω!

Ν: ((συνεχίζει να παίζει με την κούκλα))

Ε: Tέλειο παιχνίδι

Ν: afto pu x’a to valume tora? ((την κούκλα))

Ε: Θα το βάλουμε κι αυτό εδώ με τη Μίνι. ((καταλάθος θα με χτυπούσε)) Θα μου βγάλεις τα μάτια!

Ν: ((γελάει)) to(r)a θelume tux’ kalex’menux’. x’a x’une oli tora. ala bepi na x’tolix’ume

Ε: Μα πώς το ξεχάσαμε; Τι λες να κάνουμε;

Ν: na x’tolix’ume ola ta paγmata. ala jen exume ola paγmata

Ε: Και τι θα κάνουμε;

N: mipox’ i kalex’meni?

Ε: Τι να κάνουν;

Ν:  i kalex’me… ((πέφτει κάτω και γελάει))

Ε: Μα δεν προσέχεις; Είσαι εντάξει;

Ν: ne to fifi ((μαλώνει το αλογάκι που πάτησε και έπεσε))

Ε: Εεε ο Φίφης. Εντάξει, νομίζω τώρα, καλά του έκανες. Μην ξαναπατήσεις πάνω όμως και πέσεις.

Ν: ox’i ((πάει να πατήσει κρυφά))

Ε: Mην πατααας.

Ν: ((παίζει με το αλογάκι))

Ε: Έλα να μου πεις εδώ τι θα γίνει με τους καλεσμένους; H ώρα πλησιάζει.

Ν: ne, ala pepi na x’tolix’ume jen exume ora.

Ε: Μήπως να μη στολίσουμε;

N: ne:: x’ox’ta pox’ to k’exax’ame

Ε: Ωραία. Τι θα φορέσεις;                                                                                                                      

Ν: OU  na forex’ume kati?

Ε: Τι να φορέσουμε;Τι σκέφτεσαι;

Ν: na forex’ume max’kex’?

Ε: Aααα

N: k’e na dix’ume? opox’ k’ i ali kalex’meni pu x’a forane?

Ε: Αααα τι υπέροχη ιδέα

Ν: x’a ine pati kalex’…

Ε: Μασκέ! Τι θα ‘ναι;

N: max’kax’ pati xauli

Ε: Ααα Χαλοουίν!

N: ne me max’kex’

Ε: Πάρα πολύ ωραία!Πολύ χαίρομαι που έχουμε βρει και το θέμα.

Ν: ne k’e me x’tolex’

Ε: Ναι θα φοράμε και στολές

Ν: eγo x’ame mia γoγona me max’ka

Ε: Μια γοργόνα!Εγώ τι θα είμαι;

Ν: e: x’a ix’e k’ ex’i γoγona

Ε: Kι εγώ γοργόνα;

N: ne

Ε: Θα ‘μαστε αδερφές γοργονίτσες;

Ν: ne:. ex’i x’a ix’e to ajefak’i mu mik’i k’ eγο x’a ime i mama

Ε: Η μαμά γοργόνα!

N: ne:

Ε: Εντάξει.

Ν: ala x’eume urex’

Ε: Τι θα κάνουμε;

Ν: x’elume urex’

Ε: Ααα που θα τις βρούμε; Θα βγάλουμε;

Ν: ala ex’i ine ta poja max’ ((ενώνει τα πόδια της)

Ε: Ναιι θα τα ενώσουμε!

Ν: ne: ek’i ((χοροπηδάει με ενωμένα πόδια και γελάει)) ala ek’i (3) ine telia

Ε: Tέλειο

Ν: pote tel’onume?

Ε: Σε λιγάκι

Ν: a

Ε: Κουράστηκες;

Ν: ne

Ε: Σε κούρασα;

N: ne

Ε: Μη μου χοροπηδάς γύρω γύρω!

Ν: k’ otan x’a tel’ox’ume bepi na joγafix’ume

Ε: Ααα ναι μετά έχουμε ζωγραφική!