36m3.3MLU2016

Ε: Θανάση, θα ανοίξεις το παιχνίδι; ((το νήπιο προσπαθεί να ξετυλίξει ένα χάρτινο κουτί που εμπεριέχει ένα αυτοκίνητο))

Ν: ne

Ε: Ναι; Άνοιξέ το!

Ν: afu afu

Ε: Αφού τι;

Ν: afu ine me kol’a el’o ((δείχνει το αυτοκόλλητο με το οποίο είναι σφραγισμένο το κουτί))

Ε: Είναι με κόλλα;

Ν: ne

Ε: Και δεν μπορείς;

Ν: ox’i

Ε: Σου αρέσει;

Ν: ne

Ε: Τι είναι;

Ν: ine e e amaksi

Ε: Αμάξι είναι;

Ν: ne

Ε: Τι χρώμα είναι το αμάξι;

Ν: bje

Ε: Τι χρώμα είναι;

Ν: bje

Ε: Μπιε;

Ν: ne ex’i alo ðoro ja mena?

Ε: Δεν έχει άλλο δώρο για σένα, αυτό το δώρο σου πήρα μόνο, δε σου αρέσει;

Ν: ( )

Ε: Θα παίζεις με αυτό;

Ν: ne

Ε: Θανάση, πόσο χρονών είσαι;

Ν: tia

Ε: Πόσο;

Ν: tia

Ε: Ναι; Έχεις αδέρφια;

Ν: ne

Ε: Πώς τη λένε την αδερφή σου;

Ν: e maia

Ε: Μαρία τη λένε;

Ν: ne

Ε: Την αγαπάς την αδερφή σου;

     Τι είναι αυτό που έχεις στα χέρια σου;

Ν: zip

Ε: Τζιπ; Πας βόλτα με αυτό;

Ν: ne afu xoao afu en xoao ine miko en xoao mesa 

Ε: Και τι κάνεις;

Ν: tipta en xoao mesa jati ine miko j ato en xoao mesa

Ε: Έχεις άλλο;

Ν: ato ine ex’i to ex’i to maγazi ex’i to zambo afto itan

Ε: Αυτό ήταν μόνο;

Ν: ne ix’e to mitsubisi evo to viko k’e to sesi to alo si ta amaksx’a k’e to vrik’e to mitsubisi evo to iðe to mitsubisi evo k’e ðe θeli mu to ðini ine ðiko mu eγo ipa

Ε: Είναι δικό σου.

Ν: ipa ine ðiko mu k’e atos e mu to ðini

Ε: Δε σου το έδινε;

Ν: osi

Ε: Γιατί;

Ν: jati atos e θeli na mu to ðosi

Ε: Και τι έκανες εσύ μετά, έβαλες τα κλάματα;

Ν: ne

Ε: Και έκλαιγες πολύ;

Ν: ne

Ε: Σου αρέσει το αμάξι; Σε αυτό χωράς;

Ν:

Ε: Δε χωράς;

Ν: osi

Ε: Γιατί;

Ν: ine meγalo

Ε: Ε αφού είναι μεγάλο, δε χωράς στο μεγάλο αμάξι;

Ν: ο ο

Ε: Θα με πας μια βόλτα με αυτό;

Ν: zip ine afto zip

Ε: Θα μoυ πεις ένα τραγούδι;

Ν: ne

Ε: Για πες μου ένα τραγούδι, δυνατά όμως. Πες το μου.

Ν: afu en to θelo tora

Ε: Δε θες να το πεις τώρα;

Ν: osi meta

Ε: Μετά θα μου το πεις το τραγούδι;

Ν: ne meta

Ε: Τι τραγούδι θα μου πεις;

Ν: θa su po esis deneflia esi esis denefia?

Ε: Τι;

Ν: denefia esis

Ε: Γενέθλια;

Ν: ne

Ε: Τα είχα τα γενέθλια.

Ν: ises?

Ε: Ναι, τα είχα, πέρασαν.

Ν: e efaje tuta?

Ε: Τούρτα όχι, δεν έφαγα.

Ν: jati?

Ε: Γιατί δεν ήθελα.

Ν: datsi θa fame mazi tuta?

Ε: Εσύ δε μου πήρες τούρτα για να φάω.

Ν: afu fa pai to baba mia mera ja sena tuta

Ε: Αλήθεια;

Ν: ne

Ε: Και θα τη φάμε μαζί μετά;

Ν: ne

Ε: Μαζί μαζί;

Ν: ne

Ε: Και τι θα έχει μέσα η τούρτα;

Ν: ex’i ex’i e a ex’i ena a ex’i fuða

Ε: Φρούτα;

Ν: ne

Ε: Πολλά;

Ν: ne

Ε: Σοκολάτα δε θα έχει μέσα;

Ν: θa ex’i

Ε: Πολύ ή λίγο;

Ν: poi 

Ε: Πολύ πολύ;

Ν: ne

Ε: Και τι άλλο θα έχει μέσα;

Ν: tipota na mas toi i tuta ison mesa

Ε: Μόνο αυτά;

Ν: ne

Ε: Και τι θα είναι μεγάλη ή μικρή η τούρτα;

Ν: ne θa ti fame

Ε: Θα τη φάμε όλη;

Ν: ne

Ε: Μαζί; Μόνο εγώ κι εσύ;

Ν: ne

Ε: Δε θα δώσουμε καθόλου σε κανέναν;

Ν: θa fame na ðosume

Ε: Σε ποιον θα δώσουμε;

Ν: ton k’ito

Ε: Α μάλιστα. Θα μου κάνεις μια ζωγραφιά;

Ν: jati?

Ε: Έτσι, θέλω να μου κάνεις μια ζωγραφιά, μπορείς να μου κάνεις μία;

Ν: ne

Ε: Θα μου την κάνεις τώρα ή πιο μετά;

Ν: meta

Ε: Μετά; Κοίτα τι έχω φέρει; ((η ερευνήτρια δείχνει στο νήπιο βιβλία προσχολικής ηλικίας που περιλαμβάνουν εικόνες))

Ν: ti?

Ε: Κοίτα αυτά τα ζωάκια. Τι ζωάκι είναι αυτό, το ξέρεις;

Ν: ne

Ε: Τι ζώο είναι;

Ν: zoak’a pu fevγun poli γriγora

Ε: Είναι γρήγορο, ναι, αλλά τι ζώο είναι, πώς λέγεται;

Ν: e zoο

Ε: Τι ζώο;

Ν: leete kopi kopi kopi kopi leete

Ε: Όχι, είναι άλογο.

Ν: ne aloγo

Ε: Έχεις ανέβει σε άλογο;

Ν: ne

Ε: Ναι; Έχεις δικό σου άλογο;

Ν: ti eferes alo esi?

Ε: Αα έφερα και αυτόν. Τον ξέρεις αυτόν; ((δείχνει το παραμύθι με τον Μίκι Μάους)

Ν: ne

Ε: Ποιος είναι αυτός;

Ν: ela to ðume

Ε: Να το δούμε μαζί;

Ν: ne

Ε: Για έλα να το δούμε. Για πες μου τι είναι; Ποιος είναι αυτός;

Ν: ela na ðume eðo

Ε: Ο Μίκι Μάους.

Ν: ne maus maus

Ε: Το βλέπεις;

Ν: ne ela ðume mazi ((το νήπιο προσέχει το βιβλίο που έχει εικόνες ψαριών))

Ε: Ω, τι είναι αυτό;

Ν: e psari

Ε: Ψάρι! Βλέπεις τι μεγάλο που είναι το ψάρι;

Ν: ne

Ε: Μέσα στη θάλασσα είναι το ψάρι.

Ν: ne

Ε: Εσύ πηγαίνεις στη θάλασσα;

Ν: ne. e piγa mia mera

Ε: Μόνο μια μέρα;

Ν: ne

Ε: Και κολύμπησες;

Ν: osi itan to psali elo itan te ato k’ eγo ipa o psali k’ eγo ipa o mai

Ε: Και το έφαγες το ψάρι; Το έπιασες;

Ν: ο ο

Ε: Το άφησες έτσι;

Ν: eγo to epx’asa liγo to epx’asa liγo eγo to epx’asa

Ε: Ναι.

Ν: to epx’asa liγo elo te ðe me ðagose en ðagoni afto en ðagoni

Ε: Ναι, δε δαγκώνει το ψάρι, δε σε δαγκώνει.

Ν: osi

Ε: Και κολύμπησες μέσα στη θάλασσα; Δε μου είπες.

Ν: koibisa

Ε: Κολύμπησες μόνο σου;

Ν: ne

Ε: Με μπρατσάκια;

Ν: eγo ne eγo ekana etsi ((το νήπιο προσπαθεί να δείξει πώς κάνει βουτιά))

Ε: Ααα βούτηξες με το κεφάλι μέσα;

Ν: ne k’ eγo ipa o mai gat

Ε: Είπες «oh my god»;

Ν: ne

Ε: Ήταν ωραία δηλαδή;

Ν: ne

Ε: Ναι, αλλά εμένα δε με πήρες μαζί σου.

Ν: afu se pirame

Ε: Δε με πήρες, πότε με πήρες;

Ν: afu se pirame

Ε: Όχι.

Ν: θa se parume ali mera

Ε: Άλλη μέρα θα με πάρεις; Πότε θα με πάρεις;

Ν: e θa se ði o babas ap ti ðul’a to rotisume

Ε: Να ρωτήσουμε τον μπαμπά;

Ν: ne

Ε: Ναι, αλλά πρέπει να μου πεις όμως για να ξέρω.

Ν: afu emis k’ita ti a valume mn’a gatofia ((το νήπιο στρέφει την προσοχή του σε ένα κινητό τηλέφωνο και ζητά να βγάλει φωτογραφία))

Ε: Να βγάλουμε φωτογραφία;

Ν: ne

Ε: Θα βγάλουμε μετά φωτογραφία μαζί.

Ν: osi na vume tora

Ε: Να δούμε τώρα φωτογραφία; Τώρα δε γίνεται να δούμε φωτογραφία.

Ν: ndasi a ðume lio ti ora

Ε: Τι να δούμε; Την ώρα;

Ν: ti ora

Ε: Τι ώρα είναι;

Ν: e pede k’e misi

Ε: Πέντε και μισή είναι η ώρα;

Ν: ne

Ε: Αμάν, πήγε αργά;

Ν: ne

Ε: Μήπως αργήσαμε να πάμε βόλτα;

Ν: ne

Ε: Πω πω τι θα κάνουμε τώρα;

Ν: pame mia vota

Ε: Πού θα με πας βόλτα; Θα με πας εσύ βόλτα;

Ν: ne me to amaksi ato to zip otan na ine meγalo zip θa bume mesa k’e θa fiγume poli γriγora θa fiume me funa na pame ena mitsubisi evo a bume mesa na pao fona

Ε: Αλήθεια;

Ν: ne

Ε: Και θα οδηγήσεις εσύ όμως, ε; Εγώ δεν ξέρω να οδηγάω, φοβάμαι.

Ν: ne eγo oðiγis

Ε: Εσύ θα οδηγήσεις;

Ν: ne eγo θa po o mai gat

Ε: Θα πεις «oh my god»;

Ν: ne

Ε: Και δε μου λες…

Ν: k’ita ato vivio ((το νήπιο στρέφει ξανά την προσοχή του σε κάποιο βιβλίο))

Ε: Αυτό είναι δικό μου βιβλίο.

Ν: a ine ja kol’io

Ε: Είναι για το σχολείο, ναι, πώς το κατάλαβες;

Ν: ine ðio vivia e?

Ε: Ναι, έχω πάρα πολλά βιβλία, αυτό το βιβλίο το είδες; Κοιτα αυτό, τι είναι αυτά;

Ν: l’ul’uðja

Ε: Ααα λουλούδια είναι; Σου αρέσουν εσένα τα λουλούδια; Έχεις να μου δώσεις λουλούδι;

Ν: ei kato ei sti avli

Ε: Έχει εκεί κάτω στην αυλή.

Ν: ne

Ε: Ναι, αλλά εμένα μου αρέσουν τα κόκκινα λουλούδια, έχεις εσύ εκεί κάτω κόκκινα λουλούδια;

Ν: esi sti avi ta kok’ina esi ta bje ex’i ta pasina esi ta kok’ina

Ε: Ααα έχει και πράσινα και κόκκινα δηλαδή;

Ν: ne ta bje 

Ε: Έχει και μπλε;

Ν: ne

Ε: Έχεις εσύ μπλε λουλούδια;

Ν: ne esi kato

Ε: Και γιατί δε μου το είχες πει εσύ τόσο καιρό;

Ν: ne ato ine kafe

Ε: Αυτό είναι καφέ;

Ν: ne ato ine kafe na kani olo ato eðo vazi ta matx’a elo mesa ((δείχνει μια πάπια, η οποία απεικονίζεται στο βιβλίο, το οποίο τη δείχνει να τρώει))

Ε: Βάζει τα μάτια η πάπια εδώ μέσα;            

Ν: ne

Ε: Και τι κάνει η πάπια εδώ μέσα; Σ’ αυτό εδώ πέρα μήπως τρώει η πάπια; Μήπως είναι το πιάτο της πάπιας αυτό;

Ν: ne

Ε: Ναι; Και τι τρώει μια πάπια;

Ν: ato en troi ine mik’i

Ε: Είναι μικρή; Και εσύ είσαι μικρούλης, εσύ τι έφαγες σήμερα;

Ν: tipota efaja efaja en efaja simeja

Ε: Γιατί δεν έφαγες σήμερα, έλα να μου πεις.

Ν: k’ita

Ε: Τι είναι αυτά;

Ν: k’ita to mitsubisi evo mu to pire

Π: Εσύ μου το είχες δώσει για πάντα.

Ε: Ποιος σου το πήρε; Στο πήρε ο Χρήστος;

Ν: ne

Ε: Γιατί;

Ν: jati to iðe ipe to θelo k’e atos ipe k’e eγo ipa to θelo ine ðiko mu

Ε: Είναι δικό σου είπες εσύ;

Ν: ne

Ε: Και τι έκανε τελικά αυτός στο έδωσε;

Ν: osi ne to eðose mn’a mera k’e mu to eðosa eγo

Ε: Και το έδωσες εσύ μετά;

Ν: ne

Ε: Ναι, αλλά εσύ τώρα έχεις τζιπ μου είπες, δε θα με πας βόλτα με το τζιπ;

Ν: θa se pao ala ine poli meγalo eγo ime miko ðen boume na pame

Ε: Ναι;

Ν: ne

Ε: Α δε μου είπες όμως κάτι ακόμα.

Ν: ti

Ε: Ποιος είναι αυτός εδώ ο μικρούλης; ((η ερευνήτρια δείχνει στο νήπιο μια φωτογραφία))

Ν: o k’itos

Ε: Ο Χρήστος είναι.

Ν: ne me kosoata

Ε: Α, με σοκολάτα.

Ν: ne

Ε: Εσύ τρως σοκολάτα.

Ν: osi en eso tetx’o mu γorasi

Ε: Σου αγόρασε ο μπαμπάς;

Ν: ne mia

Ε: Εμένα γιατί δε μου αγοράσατε μία;

Ν: afu ta su aγorasi to babas

Ε: Εγώ θελω να μου αγοράσεις εσύ.

Ν: afu e boro diso to timoni boro na diso to timoni me to zip esi kato?

Ε: Ναι, αλλά δεν πας να αγοράσεις με το αμάξι σοκολάτα για να οδηγήσεις.

Ν: pao

Ε: Να πας με το ποδήλατο, έχεις ποδήλατο;

Ν: ne eso

Ε: Και το οδηγάς μόνο σου;

Ν: osi eγo en boro

Ε: Δεν μπορείς να οδηγήσεις ποδήλατο;

Ν: osi

Ε: Και τι κάνεις;

Ν: tipota bo ave apano kano etsi ((το νήπιο προσπαθεί να δείξει πώς κάνει ποδήλατο))

Ε: Ναι, κουνάς τα πόδια σου;

Ν: ne kano e(t)si

Ε: Κάνεις έτσι; Μπάλα παίζεις;

Ν: ne pezo

Ε: Παίζεις ποδόσφαιρο;

Ν: ne

Ε: Είσαι καλός;

Ν: ne

Ε: Τι ομάδα είσαι;

Ν: ( )

Ε: Τι ομάδα είσαι;

Ν: ( ) eta oto en’a ime

Ε: Ναι, αλλά αυτά είναι οι αριθμοί των παικτών.

Ν: ton pekton

Ε: Ναι, των παικτών.

Ν: ton pekton

Ε: Ναι, αλλά εσύ τι ομάδα είσαι; Είσαι ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός…;

Ν: ne

Ε: Τι;

Ν: afu en boro na kano po(ð)ilato oðiγao

Ε: Τι να κάνουμε; Στόλισες δέντρο;

Ν: ne

Ε: Μεγάλο;

Ν: ne meγalo

Ε: Πιο μεγάλο από εσένα;

Ν: ne

Ε: Και πώς έφτασες;

Ν: epese mia mera to ðendo

Ε: Έπεσες μια μέρα από το δέντρο;

Ν: osi eγo en to eritsa to ðendo i beba to eritse etsi bum to ðendo k’ epese kato 

Ε: Η μπέμπα έριξε κάτω το δέντρο, μπουμ;

Ν: ne

Ε: Και έπεσε το δέντρο κάτω;

Ν: ne k’ eγo to iða

Ε: Και εσύ μετά τι είπες; Φώναξες στη μπέμπα;

Ν: ne

Ε: Και τι της είπες;

Ν: ipa maia mi to kanis ato eγo ipa

Ε: Και εκείνη τι σου είπε;

Ν: ipe mi me viazis k’ eγo to ipa mi to risis ((το viazis το νήπιο το χρησιμοποιεί για να εκφράσει την έννοια μην με κάνεις να βιάζομαι))  

Ε: Μάλιστα…

Ν: ne

Ε: Και έχεις βάλει στο δέντρο μπάλες πολύχρωμες;

Ν: afu en exo ðendo eγo

Ε: Δεν έχεις; Αφού εσύ μου είπες ότι έχεις. Τέλος πάντων, πάμε να παίξουμε μπάλα;

Ν: ne kato ti avi

Ε: Θα πάμε κάτω στην αυλή;

Ν: ne na pame mia vota

Ε: Θα είσαι εσύ τερματοφύλακας;

Ν: ne

Ε: Και εγώ τι θα είμαι; Παίκτης και θα βάζω γκόλ;

Ν: ne eγo to gol

Ε: Εσύ θα βάλεις το γκολ;

Ν: ne

Ε: Ε ποιος θα το βάλει τελικά εσύ ή εγώ, διάλεξε.

Ν: e o k’itos k’ eγo

Ε: Ο Χρήστος και εσύ; Εγώ θα είμαι τερματοφύλακας;

Ν: ne

Ε: Ααα θα χάσω, έλα πάμε να παίξουμε!