7f4.5MLU2015

E: Θέλεις μετά να ζωγραφίσουμε ;

N: ala γo kseris ti zoγrafizo?

E: Τι ζωγραφίζεις;

N: to x’eli mu.

Ε: Ζωγραφίζεις το χέρι σου; Μπορείς; Θέλεις να μου μάθεις; Θα μου μάθεις μετά;

N: na zoγrafisume tora jati vareθika me to uno?

E: Έλα να ζωγραφίσουμε. Τι θέλεις να ζωγραφίσουμε;

N: eγo θa zoγfiso to x’eri mu.

E: Το χέρι σου; Θες να μου δείξεις πώς;

Ν: ne vazume to x’ei mas eðo.

((δείχνει στο μπλοκ ζωγραφικής))

E: Ναι

((ψάχνει τους μαρκαδόρους))

Ε: Α, δε βάφει αυτό, πάρε μια ξυλομπογιά.

Ν: mn’a kθiloboja perimene.

Ε: Έλα με αυτό, με το καφέ, δείξε μου.

((της δίνω μία καφέ ξυλομπογιά))

Ν: na valume k’e se ali se ali salida?

Ε: Έλα να βάλουμε και σε άλλη σελίδα.

((γυρνάει τη σελίδα και αρχίζει να ζωγραφίζει))

Ε: Α, έτσι γίνεται; Θέλεις να ζωγραφίσεις και το δικό μου χέρι; Α, τι μικρό χέρι! Θέλεις να ζωγραφίσεις και το δικό μου;

N: pol’i meγalo!

E: Είναι πολύ μεγάλο.

Ν: apo o tora.

Ε: Έλα, προσπάθησε.

Ν: min su γrapso k’olas.

E: Δεν πειράζει.

Ν: sa se malosi i mama su.

Ε: Θα με μαλώσει η μαμά μου λες;

Ν:

E: Η γιαγιά σου σε μαλώνει;

N: esena i mama su ðe se maloni pote?

E: Tώρα που μεγάλωσα όχι, όταν ήμουνα μικρή με μάλωνε, γιατί έκανα σκανταλιές. Τι μεγάλο που είναι… ((το σχέδιο))

Ν: n’e tora mena θa mu γrapsis to x’elak’i?

Ε: Έλα να σου γράψω το χεράκι, μη σε βάψω.

Ν: boris na me vapθis ðen pirazi.

Ε: Έχεις μικρό χεράκι εσύ.  Και για πες μου, έχεις φίλους στο σχολείο;

N: ne k’e kanun skadal’es k’ afti!

E: Κάνουν και αυτοί σκανταλιές στο σχολείο; Kάνεις και εσύ;

N:

N: tora se alo xarti.

E: Σε άλλο.

Ν: alo. ala tora θa su po pos zoγrafizo spitak’a.

E: Πώς ζωγραφίζεις σπιτάκια;

N:

((ζωγραφίζει δύο σπιτάκια))

Ε: Ναι… Τι ωραίo σπίτι! Ξέρεις να ζωγραφίζεις κι άλλα ;

N: ox’i. mono afta ksero. θa su po k’e ti ala. tora θa kano tin tetx’a ((την σκεπή))

Ε: Α, σκεπή είναι αυτή;

N: ox’i ðen in’e etsi.

Ε: Θέλεις να μου πεις τα ποιηματάκια που λέτε στο σχολείο;

N: ðe kθero akoma to piima mu. ex’o mono e ði, exo mono ði, ex’o mono ðio piimata.

Ε: Τα ξέρεις; Τα είπες στο σχολείο;

N: n’e ala ðen ta ksero akoma. mono to ena to kθero.

Ε: Θέλεις να μου το πεις;

N: n’e ala ðe θa, ðe θa, perimen’e liγo na

((παίζει με μία σφραγίδα))

Ν: pol’i ðinata prepi.

E: Πολύ δυνατά πρέπει. Πάτα το. Έλα πες μου το ποίημα που είπατε στο σχολείο!

Ν: perimen’e na to sk’efto. θelo na to sk’efto.

E: Φάκελος είμαι αλληλογραφίας, μέσα μου κρύβω μυστικά ιδιαίτερης παιδείας

E: Δεν το άκουσα καλά, από την αρχή.

Ν: e kxana! k’e eγo k’e eγo ime fak’elos me alilo k’e eγo ime fak’elos me aliloγrafies. mesa mu krivo mistika iðieteris peðias ja na mi xanode pote tetx’es ðimiurjies, e ime poli polixromi, ex’o k’e poli lastixak’i. jati ta lastixak’a mu ðe fevγun. jati prepi na feγune

Ε: Τι ωραίο ποίημα!

Ν: k’ita ti afto to spitak’i mu! a perimene na kano k’e tu tu tufa to ðomatio.

Ε: Και πότε το είπες αυτό το ποίημα στο σχολείο;

N: otan imuna tesaron.

E: Όταν ήσουν τεσσάρων;

N: ee otan imun triamisi!

E: Αλήθεια; Πέρυσι δηλαδή;

N: ne k’e ota perisi pu imuna mikri fousa to vrak’i tu aðerfu mu.

Ε: Ναι; Γιατί φορούσες το βρακί του αδερφού σου;

N: epiði etθi mu eleje i mama ma k’e eγo tis eleγa mama afto ðen in’e ðiko mu vlak’i, ine tu aðerfu mu.

((άρχισε πάλι να ζωγραφίζει))

Ε: A, τι ωραίο σπιτάκι! Θέλεις να μου ζωγραφίσεις κάτι άλλο; Ζωγραφίζεις κάτι άλλο στο σχολείo;

Ν:

E: Δείξε μου τι άλλο ζωγραφίζεις. Για πες μου.

Ν: pelimen’e na sk’efto. pelimen’e na sk’efto. k’e na to ksanapo afto pu ipa? 

E: Nα το ξαναπείς αυτό που είπες!

Ν: e eγo otan imun mikri o aðelfos mu, eγo forusa to ðiko mu aðerfi k’e eleγa ti mama mu afto ðen ine iko mu vrak’i ine tu aðelfu mu.  ja na ðο. ti alo θelo na kano. ja na ðo… a ne to kθero!

((αρχίζει και πάλι να ζωγραφίζει))

Ε: Τι είναι αυτό;

N: ena ena kunelak’i!

E: A, ξέρεις να ζωγραφίζεις και κουνελάκια;

N: ne k’e anθropak’a k’e kunulak’a.

Ε: Σας τα έμαθαν στο σχολείο;

N: ox’i moni mu ta emaθa se ena vivlio.

E: Σου αρέσουν τα βιβλία;

N: osi

Ε: Δε σου αρέσουν τα βιβλία ;

N: kanonika mu aresun ala ðen ex’i kanena γapimeno mu vivlio.

Ε: A, δεν έχεις κάποιο αγαπημένο;

N: no

E: Δεν πειράζει, θα αποκτήσεις. Θα βρεις κάποιο. Τι ωραίο κουνελάκι! Θυμάσαι να μου ζωγραφίσεις και τον άνθρωπο;

N: ox’i k’e poli. kθelo mono. asto tola… na kano kati alo?

Ε: Ναι, να κάνεις κάτι άλλο. Τι θέλεις να κάνεις;

N: katse na to sk’efto. a na valume pano to k’inito su ja na to kano?

E: Τι να κάνεις ;

N: na valume pano to k’inito su ja na to gano. 

Ε: A, να το ζωγραφίσεις; Έλα.

Ν: ala θa kolisi xroma.

E: Α, θα με φωνάζει η μαμά μου…

Ν: jati ðiko tis ine?

E: Όχι, αλλά θα με φωνάζει, γιατί αυτή μου το πήρε.

Ν: opote na kanume kθana to x’eri mas!

Ε: Έλα κάνε το χέρι μου!

Ν: ox’i to ðiko mu x’eri θa kani.

Ε: Κάνε το δικό σου χέρι. Α, εγώ να το κάνω;

N: ox’i eγo θa to kano! ox θa me malon’i i mama mu.

E: Θα σε μαλώνει η μαμά σου; Δεν πειράζει, είναι η γιαγιά εδώ, δε θα σε μαλώνει η γιαγιά!

Ν: na su po kati? eγo eγo otan eγo krifa krifa sto sxolio perno ena makaðoro k’e ena xarti k’e vazo to xarti apano sto poði mu k’e zoγrafizo ena ena k’iklak’i!

Ε: Αλήθεια;

N: ne k’e i k’iria ðe mas afini k’e to kano krifa krifa tis.

E: Και σε φωνάζει άμα το δει;

N: ox’i ðe me vlepi!

E: Δε σε βλέπει; A, είσαι έξυπνη!

Ν: ade na parume ali mia zoγraf.

Ε: Έλα να πάρουμε άλλη μία ζωγραφιά.

Ν: tora θa kano to ðiko su xeli.

Ε: Kάνε το δικό μου χέρι.

Ν: perimen’e. θelo na sk’efto kati. a ne to sk’etika!  

Ε: Kαι πώς λένε την καλύτερή σου φίλη ;

N: in’e in’e in’e i arx’irula. ðen ðen maloni kanena, ðen kani xazomares ute ataksies. mono ta aγorja kanun ataksies!

Ε: Εσύ κάνεις αταξίες;

N:

E: Όχι; Mόνο τα αγόρια κάνουν αταξίες;

N: n’e

E: A, και ο αδερφός σου κάνει αταξίες;

N: n’e o aðelfos mu in’e xazos.

E: Γιατί; Σαν το σκυλάκι σου που γαβγίζει;

N: ne k’e pu to lene tufa. k’e otan ine k’e otan ine kalo peðak’i to leme tufako k’e otan ine kako peði to leme tufa fije apo to ðomatio mas.

E: Τις περισσότερες φορές είναι καλό ή κακό παιδάκι το σκυλάκι σου;

N: perisoteres fores in’e kako, tis perisoteres fores in’e kako k’e tis perisoteres tis perisoteres tis l’ijes fores in’e kalo.

E: Αλήθεια; Και το δικό μου έτσι είναι, τις περισσότερες φορές είναι κακό αλλά δεν πειράζει!

((αρχίζει πάλι να ζωγραφίζει))

Ε: Τι ωραίο χέρι!

Ν: ðiko mu i

Ε: Δικό σου είναι!

Ν: pame se ali saliða. na zoγrafisume ekato x’erja!

E: Έλα, ζωγράφισε κι άλλα χέρια.

Ν: itan san to ðiko sas.

E: Ποιο σκυλάκι ήταν αυτό;

N: itan mia, itan ena sk’ilak’i pu to aγapusame, ti leγane moli k’e peθane ja jati itan jajula

E: Είχατε κι άλλο σκυλάκι και πέθανε;

N: ne tis θias mu k’e mu lipi tora. ela tola na kano to ðiko su x’eri.

Ε: Έλα να κάνεις το δικό μου χέρι. Και πιο πολύ αγαπούσες τη Μόλη ή τον Τούφα;

Ν: px’o boli ti moli epiði i moli kani l’ijes ataksies.

E: Ενώ ο Τούφας κάνει πολλές αταξίες ε;

N: ne xazo i, xazos in’e aston! na su kano k’e ta nix’a su.

((αρχίζει ξανά και σχεδιάζει))

Ε: Nα μου κάνεις και τα νύχια μου! Και όταν μεγαλώσεις τι θέλεις να γίνεις; Έχεις σκεφτεί;

N: θa jin, θa, ksero ti θa jino. neraiða ton ðοdjon!

Ε: Νεράιδα των δοντιών;

Ν: n’e

E: Σου αρέσουν πολύ τα δόντια ;

N: n’e m.

Ε: Έχεις βγάλει δοντάκια;

N: ox’i. k’ita!

((και δείχνει το στόμα της))

Ε: Α, τι ωραία δοντάκια!

Ν: mono mono mono o θanos ta ex’i vγal’i.

E: O αδερφός σου;

N: n’e

E: Επειδή είναι μεγαλύτερος.

Ν: ta nix’a k’ita!

E: Και εσύ όταν μεγαλώσεις θα τα βγάλεις τα δοντάκια σου ε;

N: ox’i. θa jino neraiða ton ðodjon k’e θa vγalume dol’a. ela perimene na kano ena x’eri moni mu. ksero ti θa kano ksero. perimen’e perimen’e.

Ε: Θέλεις να μου πεις πώς περνάς στην Κρήτη ;

((παίρνει ένα παιχνίδι από το δωμάτιο))

Ν: γuepo γuini γuini vlepo. k’ita!

Ε: Α, τι ωραίο παιχνίδι!

Ν: in’e ðiko su?

E: Είναι δικό μου.

Ν: θa mu to xarisis?

E: Να σου το χαρίσω και αυτό. Ορίστε είναι δικό σου! Κάνε μου μια αγκαλιά!

Ν: k’e eγo θa fero kati apo to ðiko mu to spiti stin kriti tote, ama in’e maγalitsiko, ala omos su fero moruðistiko?

Ε: Δε χρειάζεται να μου φέρεις δώρο!

Ν: afu k’e eγo

((κοιτάζει τον τοίχο δίπλα της που έχει αυτοκόλλητα))

N: esi ðen ex’is aftokolita ek’i? ex’is mono ðio aftokolita?

E: Έχω μόνο δύο αυτοκόλλητα.

Ν: boris na mu xarisis to ena?

E: Θέλεις να σου χαρίσω το λουλουδάκι;

N: ox’i θelo to asterak’i!

E: Σου αρέσουν τα αστεράκια;

N: fegarak’a mu labra, feg’e pu sas aγapo p.