77f4MLSU2017

Ε: Ωραία… Έλα… να τους ανοίξω;

N: na ta valume eðo?

Ε: Τους μαρκαδόρους;

N: bojes ine

Ε: Μπογιές, πάρε εσύ όποιο θέλεις.

N: afto to pasino

Ε: Αυτό τι χρώμα είναι;

Ν: pasino

Ε: Πράσινο… Τι θα κάνεις;

N: eγasia

Ε: Χαχαχαχα… Τι θα ζωγραφίσεις;

Ν: esi?

Ε: Εγώ θα κάνω ένα δέντρο, ένα δέντρο… εσύ τι θα κάνεις;

Ν: mia kaðula

Ε: Μια καρδούλα;

Ν: ðe seo na kano

Ε: Τι δε θες να κάνεις;

N: ena meγalo k’efali

Ε: OOO

N: ðe fenete, ðe fenete, θelo ali boja, ðe fenete afto… ðio mata

Ε: Ναι.

N: ena stoma, ta masx’a ap to stoma, x’ili

Ε: Ναι.

N: esi ti θa kanis?

Ε: Ένα δέντρο.

N: kalo?

Ε: Και ένα σπίτι.

N: ola?

Ε: Και τα δύο ναι. Εσύ τελείωσες;

Ν: o:

Ε: Α κάνε άντε κάνε.

N: esi θa kanis ena ðedo, mia γatula, ena… pola

Ε: Πολλά, πολλά, πολλά.

N: mia miti

Ε: Ναι, γίτσες.

N: pos ine ta fiða

Ε: Τα φύλλα;

Ν: ox’i afta

Ε: Α το μάτι ματόκλαδα λέγονται, α τα φρύδια εδώ πάνω;

N: ne

Ε: Να κάνε μια γραμμούλα.

N: tati jinete

Ε: Δε θες να μου πεις το ποίημά σου; Όχι; Ήταν μεγάλο;

Ν: ne, k’ita enas stavos

Ε: Σταυρό;

N: ne

Ε: Α πολύ ωραίο.

N: k’ afto pos lejete;

Ε: Ματόκλαδο.

N: afta kano, telio?

Ε: Τέλειο, καλά πάρα πολύ ωραίο.

N: mia γami

Ε: Ναι.

N: θa kanume?

Ε: Τέλειο, μπράβο Μαρία. Πολύ ωραίο ε; Θα κάνεις και μαλλιά;

N: pu?  na ta kano ta mal’a?

Ε: Ναι από εκεί να τα κάνεις, απ’ όπου θέλεις. Από πού είναι τα μαλλιά;

N: sak apo zo, k’ita apo pu?

Ε: Ναι από εκεί μπράβο, κάν’ τα από εκεί, κάν’ τα από κει.

N: os’i apo eðo

Ε: Από εδώ.

N: ne, θelis na po ti jaja mas ti kali?

Ε: Αχ ναι θα μου την πεις; Άντε πες τη μου γιατί εγώ το έχω ξεχάσει. Για πες.

N: i jaja mas i kali esi kotes ti avi, kotes to… to baloni tu papu to pateloni, o papus ap ti xala tu katulai ta vak’a tu. osi alo tauði kulastika

Ε: Κουράστηκες; Καλά.

N: ti mia γatula kane

Ε: Να κάνω γατούλα.

N: i γatula ine, kadi k’itini ti γatula, k’itini

Ε: Κίτρινη να την κάνω;

Ν: mata, na k’itai

Ε: Ναι, ναι μάτια να κοιτάει;

N: aaa ise o babas

Ε: Α, δεν πειράζει να τελειώσουμε την εργασία και μετά θα πάμε ναι; Και για πες… μάτια να κοιτάει και τι άλλο;

N: kane piti

Ε: Σπίτι;

N: ne ðe ipes θa kanis spiti?

Ε: Α ναι, τώρα γάτα με έβαλες να κάνω όμως.

N: meta θa kanis piti, meta apo ti γatula

Ε: Θα κάνω ναι. Μετά θα κάνω σπίτι, ότι θες θα κάνω. Πονάει;

N: epese i boja

Ε: Αχ τι κάνουμε; Κάτσε περίμενε να την πάρω. Πού πήγε ρε Μαρία; Την πήραμε; Άντε ζωγράφιζε.

N: θa kani to mata

Ε: Ναι.

N: na k’ita na k’itai…. ti ne afto?

Ε: Αστέρι.

N: asteli. k’ita ti bolis na to kanis

Ε: Τέλειο; Ποιος το έφτιαξε;

Ν: o babas

Ε: Ο μπαμπάς.

N: pos omos?

Ε: Πώς; Δεν ξέρω πώς, εσύ τον είδες όταν το έφτιαχνε, δε θυμάσαι;

N: ðe θimame, esi θimase?

Ε: Όχι.

N: na ðiso kati?

Ε: Τι;

N: to blok

Ε: Ω πρόσεχε πρόσεχε.

N: posex’e ine i laba

Ε: Είναι η λάμπα, άστο άλλη φορά ναι;

N: eγo tola θa kano ena meγalo k’iko

Ε: Ναι.

N: k’e θa kano ðio mata, k’e poli meγala… meγalos?

Ε: Τεράστιος. Τι είναι;

Ν: telastios

Ε: Έτσι μπράβο.

N: telastios

Ε: Πω πω

N: ti θa kanis tola? ena piti

Ε: Ε;

N: ena piti θa kanis

Ε: Τι θα κάνω σπίτι τώρα.

N: ðen ipes meta ti γata θa ti kanume k’itini?

Ε: Α ναι συγγνώμη το ξέχασα. Να τη βάψω;

N: ne

Ε: Τι χρώμα είναι αυτό;

N: k’itino

Ε: Μπράβο Μαρία.

N: k’itino, k’itino, labelo mu k’itino

Ε: Τραγουδάκι.

N: ne

Ε: Από πού το ξες αυτό το τραγούδι;

N: ap to… to emaθa

Ε: Το έμαθες;

N: tazuza mu

Ε: Ξες και άλλο τέτοιο για τα χρώματα;

N: tokali to seo, ala ze to leo tola

Ε: Δε θα μου πεις το πορτοκαλί; Βαριέσαι;

Ν: ðe to tseo

Ε: Α δεν το ξέρεις, ε εντάξει τότε κοίτα;

Ν: tis telastios

Ε: Πολύ μεγάλο ρε Μαρία, πω πω πολύ ωραίο ε; Τέλειο, να τη η γατούλα σ’ αρέσει κοίτα την, τέλεια;

N: ne, tola na palume alo xati

Ε: Τώρα.

N: alo xati

Ε: Άλλο χαρτί, να σε φέρω άλλο χαρτί;

N: ne polis telastios

Ε: Τεράστιος, υπερβολικά πολύ τεράστιο ε;

N: ðio mata, ðo meγala, ti meγala?

Ε: Τεράστια, πω πω πολύ καλά βλέπει αυτός ε; Πολύ μεγάλα μάτια έχει.

N: poli meγala, miti, ti tel’osisa, ti tel’osisa

Ε: Το τελείωσες; Βάψ’ την μέσα με χρώμα.

N: me k’itino

Ε: Το κόκκινο δε σου αρέσει;

N: pu ine to kok’ino, afto ine loz

Ε: Α ροζ είναι εντάξει.

N: mof ine?

Ε: Ε; Μοβ είναι ναι, δεν είναι ροζ είναι μοβ.

N: mof k’ itan k’itino k’e loz……. telio?

Ε: Τέλειο, τέλειο.

N: pos to kanes to piti?

Ε: Το σπίτι; Ε να έτσι εσύ δεν ξες να κάνεις;

N: tola pale alo xati

Ε: Άλλον; Να γύρνα το από πίσω.

N: osi, esi pale

Ε: Α εγώ; Να έχω, δε θέλω, θα κάνω εδώ, τι θες άλλο να κάνω για πες;

N: mia γatula

Ε: Κάναμε.

N: ne θelo na kanis ena xolio

Ε: Ένα σχολείο; Ωραία μεγάλο;

N: ne, pos θa to kanis?

Ε: Ε σαν το σπίτι, σαν το σπίτι είναι το σχολείο, θα κάνω μία ταμπέλα όμως.

N: mia tabela

Ε: Ναι, και θα γράφει σχολείο. Ναι; Τι θα γράφει;

N: xolio, sxolio

Ε: Σχολείο μπράβο Μαρία.

N: na to kano alo xoma?

Ε: Κοίτα να το ωραίο; Τι χρώμα θες;

N: mov

Ε: Κάν’ το.

N: (  )

Ε: E;

N: θelis ap afto?

Ε: Θέλεις αυτό, πάρτο.

N: na palo alo xoma? na to vatso m afto to mof? na to vatsο? makaðolo, na to kano telastio, jati ðe vjini kala

Ε: Δεν βγαίνει καλά; Πάρε άλλο χρώμα.

N: ti na palo? a?

Ε: Δεν ξέρω, ποιο σ’ αρέσει;

N: k’ita. epase tola

Ε: Έσπασε;

N: ne

Ε: Ε δεν πειράζει.

N: pos itan, pos itan?

Ε: Για να δω. Φέρ’ το, έτσι ήταν;

N: ne ala tola epase

Ε: Τι να κάνουμε.

N: ti na kanume?

Ε: Δεν πειράζει έλα βάψ’ το τώρα όπως θέλεις.

N: ti na palo, mof, mof, mof xoma… ti na kanume

Ε: Τι θες να φτιάξουμε πες με, ό,τι θες.

N: ek’isia

Ε: Εκκλησία εε;

N: poli meγali ek’isia

Ε: Μεγάλη εκκλησία; Εσύ πας εκκλησία; Ναι;

N: esi?

Ε: Και εγώ πάω κάθε Κυριακή πάω, εσύ πας την Κυριακή;

N: o: kase, ti ðeftela pao

Ε: Πας και Δευτέρα; Ξες να με πεις τις μέρες τις εβδομάδες; Δεν τις ξέρεις;

N: tola ðe vas kala

Ε: Tώρα δε…

N: ðe vjik’e kala

Ε: Α ξες γιατί, τελείωσε.

N: aaa… me loz

Ε: Βάψ’ το με ροζ.

N: k’ijak’i, ðeftela kati exo, ti titi ðen adexo, pos vajeme, ti titi ðe kateme, palask’elavi ta la la la la la apo les tis imeles i k’ijak’i m alesi.

Ε: Μπράβο Μαρία. Είδες πώς το ξέρεις. Είδες; Τι ωραίο τραγούδι μου είπες. Πολύ ωραίο τραγούδι να κάνουμε την εκκλησία τώρα; Πώς θα την κάνουμε την εκκλησία τώρα;

Ν: pos?

Ε: Πώς, περίμενε, θα κάνουμε ένα κτίριο έτσι.

N: pos sa ti kanume ti ek’isia?

Ε: Να κοίτα.

N: sti mil’a tis fotomeni, kovi kovi milalak’a ðio tosi ti…. bam pazi to kanali, to xotali, tasi tasi ti mama tis ani ti poðja tis. a manula pos ponao ali mela ðe θa pao, θ akuo ti kali su, ti titi ti sivuli su

Ε: Μπράβοοοο.

N: to seis?

Ε: Πολύ ωραία το είπες.

N: to seis esi?

Ε: Όχι δεν το ξέρω, το ξέρω λίγο ξέρω στην αρχή.

N: ja pes toxos tis k’ix’is?

Ε: Τι;

N: ja pes toxos tis k’ix’is?

Ε: Δεν κατάλαβα τι είπες Μαρία;

N: oxos k’ix’is

Ε: Α.. όχι.

N: kane mia pota, to

Ε: Περίμενε, περίμενε.

N: kane kanena papuli, kane ena papuli

Ε: Παππούλη;

N: pos θa to kanume? ja na beni mesa sti pota

Ε: Να μπαίνει στην εκκλησία; Περίμενε.

N: to vajesume eðo?

Ε: E;

N: na to vajesume eðo?

Ε: Να τα μαζέψουμε;

N: ne, na ta mazesume

Ε: Να τελειώσουμε;

N: ox’i, na ta mazesume

Ε: Κάτσε να κάτω εδώ τον παππούλη.

N: pu ine o papulis? aftos ine o papulis?

Ε: Να τον κάνουμε και μια τσάντα;

N: ne

Ε: Να τος ο πάτερ, ποιος είναι αυτός;

N: o papulis

Ε: Πού πάει ο παππούλης;

N: pu?

Ε: Πού πάει; Εδώ. Τι είναι εδώ;

N: ek’isia

Ε: Μπράβο Μαρία.

N: ðe pai, ðe beni mesa ti ek’isia

Ε: Και τι θα έλεγα δεν ξες αλλά παραμύθια να με πεις;

N: ne eðo ine to… to ðe to petixa

Ε: Δεν το πέτυχες.

N: mono to makaðolo to petixa

Ε: Ξες κανένα τραγούδι άλλο; Όχι παραμύθι ξες κανένα τραγούδι; Για πες με ένα.

N: na po to tituli?

Ε: Α έχεις βιβλίο;

N: ne ðe to tselo to tituli, na to vajeso? na tos o titulis pu tesi emata

Ε: Ο Χριστούλης ε;

N: pu tesi emata

Ε: Που τρέχει αίματα. Είδες ο καημένος τι έπαθε ε;

N: ne tola ti ek’isias, tola o titulis pu ðe θa tesi emata. θa pai to baba tu.

Ε: Ο Χριστούλης θα πάει στο μπαμπά του; Ναι είδες;

N: mono to vivio esi pu tesi emata

Ε: Μόνο το βιβλίο ναι, δεν ξες κανένα παραμύθι άλλο;

N: to tituli ðe to seo

Ε: Τον Χριστούλη δεν το ξέρεις, άλλο δεν ξέρεις;

N: mono ti ses ti aja nita?

Ε: Ποια την Άγια Νύχτα; Όχι δεν την ξέρω, το τραγούδι το ξέρω.

Ν: px’o, ti

Ε: Το τραγούδι εσύ το ξέρεις για πες το;

N: ne ðe to seo

Ε: Δεν το ξέρεις, παραμύθι βρε άστα τα τραγουδάκια, δεν ξέρεις ε;

N: ota θa fijete ta maθo

Ε: Α όταν θα φύγουμε θα πεις τη μαμά σου να στο μάθει; Θες να σου κάνω τα μαλλιά κοτσιδάκια σαν τα δικά μου;

N: ne

Ε: Σ’ αρέσουνε;

N: ne pos to kanes

Ε: Μόνη μου.

N: pos ta kanes

Ε: Έτσι με τα χέρια να σε κάνω και σένα θα γίνουν πολύ ωραία ε;

N: kita pafti jati pafti?

Ε: Ε γιατί δεν μπορεί να κρατηθεί. Άστο α είδες;

N: θa pis pote na to afiso eγo?

Ε: Εντάξει, άσ’ το όπα έπεσε.

N: to malako epese

Ε: Θες να πάμε μέσα τώρα;

N: ta sk’ila ine afta, afta ine ta malaka

Ε: Τα μαλακά πέφτουν.

N: ta malaka

Ε: Θες να πάμε μέσα τώρα;

N: palaliγo na pesun, ala tola ðen epese. ti na kanume?

Ε: Τι να κάνουμε τίποτα;

N: apo zo

Ε: Θες να πάμε μέσα;

N: ne

Ε: Άντε πες ένα γεια στη κάμερα εδώ, πες ένα γεια, πες γειαα.