76m4.10MLU2017

Μ: Θέλεις να μας πεις το όνομά σου;

Ν: ne

Μ: Πώς σε λένε:

Ν: jani

Μ: Και το επίθετο;

Ν: ((λέει επίθετο))

Μ: Γιάννη, θέλεις να μας πεις λίγο κάτι για τον εαυτό σου;

Ν: ne

Μ: Για πες μας

Ν:  mmm

Μ: Τι θέλεις να μας πεις για σένα;  Θέλεις να μας περιγράψεις τον εαυτό σου;

Ν: ne

Μ:  Πες μας, πώς είσαι;

Ν: kala

Μ: Μ ((καταφατικό))  Πες μας τι χρώμα είναι τα μαλλιά σου:

Ν: k’itrina

Μ: Τι σου αρέσει να κάνεις;

Ν: na zoγafizo me ble markaðoro 

Μ: Γιατί με μπλε;

Ν: jati m aresi afto to xroma

Μ: Τι είναι αυτό που σ’ αρέσει σ’ αυτό το χρώμα;

Ν: px’o poli to ble  apla

Μ: Και τι ζωγραφίζεις με το μπλε;

Ν: em mia varkula, enan il’o, ena spitak’i, mia jefira, enan urano

Μ: Πολλά ακούω, μπράβο

Ν: θalasa

Μ: Ωραία, θέλεις να μας πεις ποιο είναι το αγαπημένο σου παιχνίδι;

Ν: ta lego batman

Μ: Γιατί σου αρέσουν αυτά;

Ν: jati m aresune

Μ: Για ποιο λόγο είναι τ’ αγαπημένα σου;

Ν: jati  m aresune

Μ: Ωραία, τι σου αρέσει να κάνεις με αυτά;

Ν: na pezo

Μ: Παίζεις μόνος σου;

Ν: ne

Μ: Δεν έχεις φίλους;

Ν: merik’es fores pezo k’e me to baba mu

Μ: Δε σε άκουσα. Μερικές φορές;

Ν: bori na pezo k’e me ton baba me ta lego

Μ: Α φανταστικά. Τι παίζεις με τον μπαμπά;

Ν: lego

Μ: Εκτός από τα lego.

N: eem ts pleimobil

Μ: Φανταστικά. Με τη μαμά τι παίζεις;

Ν: mmm pleimobil

Μ: Παίζεις playmobil με τη μαμά;

Ν: ne

Μ: Ποιο είναι το αγαπημένο της παιχνίδι;

Ν: mmm

Μ: Ναι;  Δεν έχει κάποιο παιχνίδι που της αρέσει να παίζετε μαζί;

Ν: ((γνέφει αρνητικά))

Μ: Όχι;

Ν: ox’i

Μ:  Σου αρέσει το σχολείο;

Ν: ne

Μ: Τι είναι αυτό που σου αρέσει πιο πολύ;

Ν: pu pezo me ta filarak’a mu

Μ: Τι παίζετε;

Ν: eeem nidzago batman

Μ: Πώς αισθάνεσαι όταν τους βλέπεις;

Ν: kala

Μ: Θέλεις να μου πεις πότε είσαι θυμωμένος;

Ν: otan malono me ti mama mu

Μ: Και για ποιο λόγο μαλώνετε;

Ν: epiði ekana mia zoritsa, ala ðe θa ti gzanakano

Μ: Πες μου πότε είσαι χαρούμενος.

Ν: ota, ota, ota ta sizitame me ta filarak’a mu k’e boro na ta vro is me k’e me ti mama tora

Μ: Θέλω να μου πεις πότε νιώθεις ότι ντρέπεσαι.

Ν: ((ντρέπεται και κρύβει το πρόσωπό του από την κάμερα))

Μ: Τι σε κάνει να ντρέπεσαι;

Ν: ((ντρέπεται))

Μ:Τι σκέφτηκες τώρα και ντράπηκες;

Ν: tipota

Μ: Ε;

Ν: tipota

Μ: Θες να μας το πεις;

Ν: ((καλύπτει το πρόσωπό του))

Μ: Είναι κάτι που σε κάνει να ντρέπεσαι;

Ν: mmm

Μ: Τι; Αυτή τη στιγμή που σε ρωτάω;

Ν: ((ντρέπεται))

Μ: Ε;

Ν: ((εξακολουθεί να ντρέπεται))

Μ: Ωραία πάμε παρακάτω. Θέλω να μου πεις τι είναι αυτό που σε φοβίζει.

Ν: m tipota

Μ: Δεν υπάρχει κάτι που σε κάνει να φοβάσαι;

Ν: a ne  eee

Μ: Θα μας πεις; Πες μας αυτό που σε φοβίζει.

Ν: ota k’imame sto ðomatio mu, (x)oris e ti mama mu fovame oti erx’ete mn’a mumn’a

Μ: Και τι κάνεις για να σου φύγει ο φόβος;

Ν: oa ksipnao, rotao ti mama, nomizo oti v, oti ine mn’a mu(m)n’a eðo jiro

Μ: Και πώς σε κάνει να νιώσεις καλύτερα;

Ν: ota i mama mu ðini filak’a k’e me perni agal’a k’e me ksanavazi ja ipno.

Μ: Θέλεις να μας πεις τι έχεις ζωγραφίσει;

Ν: ne

Μ: Τι; Για δείξε μας!

Ν: eeem o ajos vasilis me x’i pari, eee… sto taksiði tu me mena.

Μ:Για δείξε μας, γιατί δε βλέπω καλά.

Ν: ((δείχνει τη ζωγραφιά))

Μ: Για πες μου ακριβώς τι έχεις κάνει;

Ν: eem θa pame sti ji k’e θa mirasume ta ðora.

Μ: Ποιος είσαι εσύ;

Ν: ((δείχνει τη ζωγραφιά))

Μ: Πού είναι η γη;

Ν: ((δείχνει πάλι τη ζωγραφιά του))

Ε: Εδώ είναι η γη;

Ν: ne

Μ: Πολύ ωραία! Για πες μας λίγο γι’ αυτό το μακρινό ταξίδι που θα κάνεις.

Ν: e:m θa miraso se olon no gozmo ta ðora me ton ajo vasili

Μ: Πώς θα το καταφέρεις αυτό;

Ν: bori o ajos vasilis na mu ðosi majik’i xrisoskoni k’e na bo ap apo ti gliðaropita. apo k’i. k’e o ajos vasilis ap tin kaminaða

Μ: Πάρα πολύ ωραία! Και γιατί να διαλέξει ο Άγιος Βασίλης εσένα;

Ν: jati fetos imuna kalo peði

Μ: Ε υπάρχουν τόσα άλλα παιδάκια που ήταν πάρα πολύ καλά.

Ν: ala eγo pu imuna sto nosokomio mu ekane di xari.

Μ: Α! Ναι, αλλά νομίζω ότι υπήρχαν κι άλλα παιδάκια που ήταν στο νοσοκομείο, γιατί πιστεύεις ότι διάλεξαν εσένα;

Ν: em etsi epiði me vlepi o ajos vasilis kalo peði.

Μ: Μήπως έχεις και κάτι άλλο;

Ν: ti?

Μ:Δεν ξέρω, που χρειάζεται ο Άγιος Βασίλης.

Ν: eee ðe gzero.

Μ: Συνήθως  Άγιος Βασίλης έχει πολλούς βοηθούς που τους έχει διαλέξει πολύ προσεκτικά. Εσένα γιατί λες να σε διάλεξε, τι μπορείς να κάνεις;

Ν: bori na m ex’i ðjaleksi ja voiθο tu

Μ: Γιατί;

Ν: etsi

Μ:Τι έχεις εσύ που μπορείς να βοηθήσεις τον Άγιο Βασίλη;

Ν: etsap apl na tu to voiθiso

Μ: Μάλιστα θες να μας πεις τι δώρα μοίρασες στα άλλα παιδάκια; Τι;

Ν: ðen ksero

Μ: Δεν ξέρεις;

Ν: ((γνέφει αρνητικά))

Μ: Τι πιστεύεις ότι υπήρχε στον σάκο του Άι Βασίλη;

Ν: (1) ksero mono ses… seee… s enan.

Μ: Για πες.

Ν: sto filo mu to spiro. eee tu ferame to ðoro pu iθele to asiloak’am ((ένα παιχνίδι lego))

Μ:Α  μάλιστα! Μόνο στον Σπύρο πήγες δώρο;

Ν: piγa k’e sta ala, ala ðe do θimame

Μ: Δε θυμάσαι τι δώρο ήτανε;

Ν: ox’i

Μ: Μάλιστα, πολύ ωραία. Εσένα τι δώρο σου’ φερε ο Άγιος Βασίλης;

Ν: eeem i bat spil’a tu batman

Μ: Πού το βρήκες εσύ το δώρο;

Ν: kato ap to ðedro otan imuna stin arjiro, s(t)i θia mu

Μ:Σ το σπίτι της Αργυρώς το βρήκες;

Ν: ne. ox’i! sto ðedro mas!

Μ: Είπες για τη θεία σου την Αργυρώ;

Ν: mm ((αρνητικό))

Μ: Όταν επέστρεψες από τη θεία σου την Αργυρώ;

Ν: ne

Μ: Α… μάλιστα! Πολύ ωραία! Πώς ένιωσες όταν βρήκες το δώρο;

Ν: orea

Μ: Τι σκέφτηκες, ποια ήταν η πρώτη σκέψη που σου ήρθε στο μυαλό;

Ν: e:m ala mu efere k’e mn’a ekpliksi… ena paramiθi, ena sidi k’eeem k’e afta ta xrisa k’ermata pu iθela ta sokolaten’a, pu exune sokolata apo mesa

Μ: Α τον άτιμο τον Άι Βασίλη!

Ν: mu efere k’ alo ena ðoro,  px’o γriγora ap t ala peðak’a.

Μ: Ποιο;

Ν: to meγalo aftok’inito tu γrifu

Μ: Πού το βρήκες αυτό το δώρο;

Ν: eðo

Μ: Πού εδώ;

Ν: to ix’e afisi e… sto elk’iθro tu ai vasili (afto) pu ftx’aksame

Μ: Φέτος ο Άι Βασίλης σε βρίσκει παντού, όπου και να είσαι!

Ν: nee ne tria ðora

Μ: Μα πώς γίνεται αυτό; Τι είναι αυτό το πράγμα με σένα; Τι έχει συμβεί, θες να μας πεις;

Ν: boriii na voiθao ka:px’on, na ixa kani mn’a kali praksi s ena alo peðak’i

Μ: Νομίζω πολύ καλά τα πας, ναι.

Ν: k’e ixa kani s ena peðak’i mn’a kali praksi, sto betriði.

Μ: Για πες μας τι έχεις κάνει;

Ν: eeem ðe to θimame jati ine apo mn’a ali, e ine, apo px’o ales meres

Μ: Εντάξει, έτσι κι αλλιώς, όταν κάνουμε κάτι που είναι καλό για τον άλλον, καλύτερα να το ξεχνάμε εμείς αυτό, έτσι;

Ν: ne

Μ: Να το θυμάται μόνο ο άλλος. Μπράβο, πολύ ωραία! Ε μ, τι άλλο να πούμε; Θες να μας πεις για τα ελάφια, πώς τα ζωγράφισες. Βλέπω έχει ένα μια μυτερή μύτη, είναι χιονάνθρωπος-ελάφι;

Ν: ox’i. ine o rudolf. k’et, k’et, k’e t ala

Μ: Γιατί διαλέξανε τον Ρούντολφ να μπει μπροστά;

Ν: epiðiii… mmm ðen ðe do gzero ja ton ajo vasili, ðe mu ta x’i pi

Μ: Καλά ήσουν τόση ώρα με τον Άγιο Βασίλη και δεν σου έχει πει όλα αυτά τα μυστικά;

Ν: ox’i

Μ: Δεν κατάφερες να τα μάθεις;

Ν: ox’i

Μ: Δεν τον ρώτησες ποτέ;

N: οx’i i iθele na mu ta pi monos tu

Μ: Όταν τον συνάντησες τον Άγιο Βασίλη, ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που του είπες;

Ν: ja ola ta peðja na: na ftx’aksi ta ðora, epiði bori (n), bori epiði ine ksexasx’aris o ajos vasilis

Μ: Ε λοιπόν τώρα κατάλαβα γιατί διάλεξαν εσένα, ε;

Ν: epiði ta θimame ola eγo?

Μ: Εε μάλλον, μάλλον. Εμ εγώ στο’ πα, θα’ χεις κάποιο χαρακτηριστικό σημαντικό.

Ν: k’e:m ef(k’)aksa mia zoγrafx’a me ton ajo vasili k’ emena

Μ: Πολύ ωραία!

N: afti ine i ji

Μ: Και είναι μικρή;

Ν: οoo ine mikri epiði fenete etsi apo makria i psila k’e o il’os fe, ex’i mikres axtines epiði ðe fenete k’e poli kala ala sti praγmatikotita ine meγales.

Μ: Φανταστικό!

N: ðe fenete…

Μ: Να σου πω, όταν λες ότι το βλέπεις από ψηλά, δηλαδή πώς βλέπουμε τη γη;

Ν: eeem me poli nero

Μ:Α ότι έχει πολύ νερό. Πώς μπορούμε να τη δούμε και να την παρατηρήσουμε τη γη;

Ν: ama imaste makria ðe di vlepume

Μ: Και τι χρησιμοποιούμε για να τη δούμε;

Ν: ðe gzero

Μ: Δεν ξέρεις;

Ν: m ox’i  epið…  me tileskopio ti vlepume. tin paratirume apo enan meγalo birγo k’ exume do dileskopio. ine (po) meγalitero ap ti ji.

Μ: Το τηλεσκόπιο;

Ν: ne

Μ: Όχι, απλά φέρνει τα πράγματα λίγο πιο κοντά μας.

Ν: ne (fe) fenete oti ine meγalo a(ða)la ðen ine. e? i ox’i?

Μ: Θέλεις να μας πεις πώς πέρασες τώρα στις γιορτές;

Ν: ne

Μ: Για πες μας.

Ν: eem… perasa k’e me to baba orea k’e me ti mama

Μ: Πού πήγατε;

Ν: piγa(n) sto xorjo tu ai vasili me to baba k’e me ti mama k’e me to filo mu to spiro. k’e

Μ:Τι έκανες εκεί;

Ν: eee

Μ: Τι έχει εκεί, στο χωριό του Άι Βασίλη;

Ν: ex’i pola pexniðja

Μ: Μετά τι κάνατε όταν φύγατε από εκεί; … Θυμάσαι;

N: ne

Μ: Άντε πες μας.

Ν: ala ðe θelo na to po

Μ: Γιατί;

Ν: epiði ((σηκώνεται))

Μ: Πού πήγατε μετά;

Ν: s[t]o spiti.

Μ: Και τι έκανες εκεί στο σπίτι;

Ν: eee

Μ: Μόνο στο σπίτι πήγες μετά το χωριό του Άι Βασίλη;

Ν: ox’i

Μ:Πού πήγες να φας;

Ν: eee ðe gzero.

Μ: Δεν πήγες σε ένα μαγαζί;

Ν: ne ala, ne ala eγo ðe to θimame

Μ: Εντάξει, μάλλον δε θα πέρασες και πολύ καλά εκεί…

Ν: perasa kala, ala ðe to θimame!

Μ: Τι έκανες εκεί και λες ότι πέρασες καλά;

Ν: efaγa

Μ: Τι έφαγες;

Ν: eee ena leptak’i ((σηκώνεται και ρωτάει))

Μ: Λοιπόν, θέλουμε να μας πεις, όταν δεν έχεις σχολείο, τι άλλο κάνεις. Πηγαίνεις καμία δραστηριότητα;

Ν: ox’i. ota tel’ono to sxolio:, merik’es fores pijeno dzudo k’e merik’es ox’i

Μ: Α… και τι είναι το τζούντο;

Ν: iem, ine mia texni.

Μ: Μάλιστα, τι τέχνη; Δηλαδή τι ακριβώς κάνεις εκεί;

Ν: mm e do θimame epiði ðe bijeno

Μ: Επειδή αυτές τις μέρες δεν πηγαίνεις; Συνήθως όμως όταν πηγαίνεις εκεί, τι κάνεις; Φοράς κάποια στολή;

Ν: ne

Μ: Α

Ν: (1) lejete dzudok’i. ama to travas apo ðo i eðο ðe sk’izete

Μ:Α είναι πολύ σκληρή, είναι πολύ σκληρό το ύφασμα, έτσι;

Ν: ne

Μ: Χοντρό το ύφασμα. Μάλιστα και για ποιο λόγο το έχουνε κάνει χοντρό το ύφασμα;

Ν: epiði ama ama sk’isi

Μ: Πώς γίνεται να σκιστεί;

Ν: ðe mu to x’i pi o ðaskalos

Μ: Συνήθως τι κάνετε εκεί με τα άλλα παιδάκια;

Ν: palevume

Μ:Ααα άρα την ώρα που τραβάει ο ένας τον άλλον…

Ν: ne

Μ:…από το τζουντόκι γι’ αυτό.

Ν: ðe brepi na sk’isti

Μ: Μ, μάλιστα. Σου αρέσει που παλεύεις;

Ν: m aresi, pu ex pu ex(o) pu (pe) pijeno dzudo

Μ: Σου αρέσει να παλεύεις;

Ν: ox’i, apla m aresi na pijeno sto dzudo

Μ: Τι είναι αυτό που σου αρέσει στο τζούντο;

Ν: eeem

Μ: Τι μαθαίνεις;

Ν: pu jimnazomaste

Μ: Α γυμνάζεστε! Και τι άλλο μαθαίνετε εκεί στο τζούντο;

Ν: na ipoklinomaste e: al’os, ox’i etsi ((χαιρετάει)). k’e (ji) k’e (a) x’eretame etsi to ðaskalo ((υποκλίνεται))

Μ: Αα σκύβουμε δηλαδή!

Ν: ne

Μ: Α μάλιστα! Μόνο το δάσκαλο χαιρετάμε;

Ν: k’e: k’ee aftin pu ðulevi

Μ:Α την κυρία Κάκια;

Ν: ne

Μ:Μάλιστα και τι άλλο; Νομίζω και πριν μπεις μέσα στο χώρο…

Ν: ota benume sto xoro pali i ipoklinomaste etsi ((δείχνει))

Μ: Αυτός είναι ένας τρόπος χαιρετισμού;

Ν: ne

Μ: Έτσι κάθε φορά ξεκινάτε και έτσι τελειώνετε ε;

Ν: ne:

Μ: Θέλεις να μας πεις κάτι που έχει συμβεί; Μια ιστορία που είχες πάει εκεί πέρα και σου έχει μείνει. Έχει συμβεί κάτι;

Ν: ox’i

Μ: Δεν έχεις κερδίσει σε κάτι;
Ν: exo k’erðisi

Μ: Είσαι και λίγο ξεχασιάρης, πώς σε πήρε ο Άγιος Βασίλης αναρωτιέμαι.

Ν: ex exo k’erðisi seee se kapx’a, apo kapx’es ales meres, exo k’erðisi

Μ: Τι ακριβώς, θέλεις να μας πεις;

Ν: e exooo k’erðisi ton alon sto pa sto palima k’eee k’eeee se kati alo pu ðe θimame. a sto roloi, sto ro, sto roloi

Μ: Για περιέγραψέ μας αυτό το παιχνίδι.

Ν: em ex’is ti zoni k’e to pijeni o ðaskalos etsi ((δείχνει)) ala ama akubisi kapx’one vjeni

Μ: Πώς κάνουν οι άλλοι για να μην τους ακουμπήσουνε;

Ν: piðane

Μ: Α! Κι εσύ πες μου ότι τα κατάφερες

Ν: ne

Μ: Και βγήκες πρώτος;

Ν: ne

Μ: Και κέρδισες όλους τους άλλους;

Ν: ne

Μ: Συγχαρητήρια!

Ν: em ala… ales fores m exune k’erðisi i ali

Μ: Εντάξει, δεν κερδίζουμε πάντα.

Ν: ne

Μ: Σημασία έχει… Τι σημασία έχει;

Ν: ti simasia ex’i, ðe gzero…

Μ: Να περνάμε…

Ν: kala:!

Μ: Ε βέβαια!

Ν: aaa

Μ: Αυτά!

Ε: Γιάννη σ’ ευχαριστούμε πολύ!

Μ: Εσύ θες να μας πεις κάτι;

Ν: ox’i:

Ε: Θα στείλεις ένα φιλί;

Ν: ox’i

Ε: Δύο φιλιά;

Ν: ox’i

Μ: Θες κάτι έτσι για κλείσιμο;

Ε: Θα με χαιρετήσεις;

Ν: ja: ja xara…. ja, ja, ja xara. efxaristo poli!