74m5.1MLU2018

Ε: Βασίλη, ο Άι Βασίλης τι σου έφερε;

Ν: e lego aeopla:no. eeee…lego iγroplano

Ε: Εσύ το ζήτησες αυτό ή το έφερε μόνος του, ήξερε κατά βάθος τι θέλεις;

Ν: e  to ipa

Ε: Τι ακριβώς του είπες σε γράμμα ή το είπες στη μαμά ή στον μπαμπά να του το πει;

Ν: e e to iksere

Ε: Α, το ήξερε, δεν έγραψες γράμμα δηλαδή… όχι;

Ν: eee ðe to eγrapsa

Ε: Α, δεν το έγραψες, μάλιστα. Για πες μου, Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση κάνατε στο νηπιαγωγείο;

Ν: e jorti kaname

Ε: Είπες κανένα ποίημα εσύ;

Ν: ne

Ε: Ποιο;

Ν:  ebros taraði me fora na mirasume me…na mirasume irθe i ora ta pak’eta ta ðorak’a se koritsx’a k’ aγorak’a fili mu aγapimeni perimenun ta peðja kaθe xrono tetx’a mera ine majik’i i vraðja kanis apopse ezo paraponemenos ðe θa mini ja ta peðja ferno ðora pola

k’e s esas ijia k’e xara

Ε: Μπράβο! Μπράβο Βασιλάκη! Και ντύθηκες τίποτα ή με τα ρουχάκια;

Ν: e  disika

Ε: Τι ντύθηκες; Θα μου πεις;

Ν: ai vasilis

Ε: Ααα! Ο Βασίλης ντύθηκε Άι Βασίλης! Τι τέλειο. Και να φανταστώ μετά που τελείωσες με το ποίημα χειροκροτούσαν όλοι από κάτω, έτσι δεν είναι;

Ν: ne

Ε: Έτσι ε; Και η μαμά έβγαζε βίντεο; Ή όχι;

Ν: ti pes?

Ε: Έβγαζε βίντεο η μαμά με το κινητό;

Ν: a ne

Ε: Ε βέβαια.

Ν: ox’i, o babas me to k’inito evγaze video

Ε: Αα τέλεια, μπράβο Βασιλάκη! Και τώρα πώς αισθάνεσαι που θα ξεκινήσουν τα σχολεία την άλλη εβδομάδα;

Ν: orea

Ε: Ωραία; Σου αρέσει το σχολείο ε;

Ν: ne

Ε: Τι ώρα πηγαίνεις το πρωί;

Ν: eee…e.. ze ksero

Ε: Δεν ξέρεις; Αποκλείεται, με κοροϊδεύεις τώρα. Τι ώρα σε ξυπνάει η μαμά;

Ν: e… ðe ti vlepo tin ora ek’ini

Ε: Ααα, χαχα. Και να σου πω ποιος είναι ο καλύτερος σου φίλος στο σχολείο;

Ν: e o kostadinos

Ε: Αα μόνο με τον Κωνσταντίνο κάνεις παρέα; Δεν κάνετε με άλλα παιδάκια;

Ν: e kanume k’e me a:la

Ε: Πόσα παιδάκια είστε σ’ όλη τη τάξη; Θα μετρήσουμε;

Ν: eee ena ðio tria teee… tesera k’ e k’ enas filos mu pije sto zimotiko

Ε: Ααα, είναι μεγαλύτερος ή;

Ν: it… ine meγaliteros

Ε: Αα γι’ αυτό έφυγε. Εσύ τώρα τι τάξη πας;

Ν: ee nipia meγala

Ε: Α, νήπια μεγάλα, ωραία! Και πώς περνάτε τη μέρα σας εκεί; Τι κάνετε, ζωγραφίζετε, τραγουδάτε; Τι κάνετε;

Ν: zoγrafizume k’e pezume

Ε: Τι σου αρέσει να κάνεις περισσότερο να φανταστώ, να παίζεις; 

Ν: e ta tuvlak’a

Ε: Αα, ωραία, και τι φτιάχνεις με τα τουβλάκια; Κατασκευές διάφορες; Κτήρια και τέτοια;

Ν: eee ox’i kastra

Ε: Α, κάστρα, ωραία! Τα αυτοκινητάκια δε σ’ αρέσουν; Δεν έχετε να παίζετε;

Ν: eee ta aftok’initak’a ta exun stin ali taksi. ox’i  ta exume k’e sto sxolio mu

Ε: Α, ναι;

Ν: ne:

Ε: Μάλιστα, και μετά έχετε και το κολατσιό σας εκεί, όταν πεινάσετε;

Ν: ne

Ε: Και τι τρως συνήθως;

Ν: e ta pada

Ε: Τα πάντα;

Ν: ne

Ε: Δηλαδή; Α, για πες μου

Ν: omos ðen troo ta kreata

Ε: Όλα ή; Κάτσε! Είναι γενικό δεν τρώω τα κρέατα. Τι θες να πεις;

Ν: e zen troo ta kreata

Ε: Αα, οι φακές είναι οι αγαπημένες σου απ’ ότι είδα πριν ε;

Ν: ne

E: Χαχα.. Ωραία, μάλιστα.

Ν: e k’e ta makaron’a me sx’eðia

Ε: Α, και εμένα μου αρέσουν τα μακαρόνια, τα σκέτα όμως όχι με σχέδια. Χαχα. Μπράβο Βασιλάκη! Και τώρα τι θα κάνεις απόψε; Θα πας να παίξεις με το παιχνίδι του Άι Βασίλη;

Ν: ee otan otan mu pi i mama sa fio

Ε: Α ναι; Εσύ περίμενες το δώρο του Άι Βασίλη το βράδυ να πάει δώδεκα η ώρα ή κοιμήθηκες και το βρήκες το πρωί;

Ν: e k’e k’imisika k’e to vrika to ploi

Ε: Και φώναζες, πανηγύριζες όταν το είδες;

Ν: ox’i to epftx’axna

Ε: Α, στον  μικρούλη μέσα τι δώρο έφερε ο Άι Βασίλης;  Ή δεν το έφερε, επειδή είναι πολύ μικρός; Αποκλείεται.

Ν: ee… ðen to efere

Ε: Α, δεν το έφερε;

Ν: ne

Ε: Α, τα πήρες εσύ όλα τα δώρα;

Ν: e k’e o babas pire mia bluza

Ε: Μπράβο, η μαμά;

Ν: tipota

Ε: Τίποτα; Χαχαχ.. μάλιστα … τι κοιτάς τώρα; ((Κοιτάζει ένα συσκευασμένο στρώμα γυμναστικής))

Ν: bababa

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: k’ita          

Ε: Χαχα. Τι είναι αυτό; Ώπα, καλέ με χτύπησες! ((Καθώς σηκώθηκε από το πάτωμα, πάτησε το πόδι))

Σ: Είναι ένα στρώμα.

Ν: ti stroma?

Σ: Για γυμναστική.

Ν: px’a jimnastik’i?

Σ: Που μπορούμε να κάνουμε στο σπίτι μόνοι μας.

Ν: e px’a borume na kanume?

Σ: Εγώ κάνω.

Ν: e px’a esi?

Σ: Βασίλη, εγώ η Δήμητρα.

Ν: e px’a ðimitra?

Ε: Μας κοροϊδεύεις τώρα; Χαχα! Γελάς ε; Σου αρέσει εσένα η γυμναστική;

Ν: e ne

Ε: Ποδόσφαιρο παίζεις ή μπάσκετ;

Ν: ðen pezo ute poðosfelo ute bask’et

Ε: Σου αρέσει να τρέχεις;

Ν: eee ne omos mia fora too epeza bask’et k’eee ti bala tin evales sto kalasi

Ε: Μπράβο, Βασίλη! Άρα τι μου λες ότι δεν παίζεις μπάσκετ; Αφού παίζεις. ((Γελάει))  Γελάς; Μας κοροϊδεύεις;

Ν: a n’aaau… a       

Ε: Τι νιάου βρε;

Ν: xaxaaa aaa

Ε: Σου αρέσουν οι γάτες ε; ((Συνεχίζει να γελάει)) Ποιο ζωάκι σου αρέσει; Θα μου πεις;

Ν: o sk’ilos

Ε: Ο σκύλος; Έχεις κανένα σκυλάκι σπίτι;

Ν: xaxa en exo kanena

Ε: Θα ήθελες να έχεις;

Ν: ne

Ε: Μεγάλο; ((Αρχίζει να πειράζει τα παπούτσια της θείας))

Ν: n’aaau n’aaau aaaa

Σ: Βασίλη, τώρα κάνουμε κουβέντα. Μετά θα παίξουμε.

Ε: Ναι, μετά θα παίξουμε Βασίλη.

Σ: Τώρα άκου τι μας λέει η Χρύσα. Πες τη Χρύσα τι κάνεις στο στάδιο που πηγαίνεις.

Ε: Για πες μου.

Ν: e peeezo

Ε: Τι παίζεις ακριβώς;

Σ: Δεν παίζεις.

Ν: ee oola ta pexniðja ((Λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών της θείας))

Ε: Κάτσε να μου πεις τώρα.

Ν: n’auuuu n’auuuu

Σ: Μα δεν είναι ευγενικό, κοίτα η Χρύσα δεν ακούει τι λες.

Ν: auuu

Ε: Έλα θα μου πεις τι κάνεις στο στάδιο;

Ν: naaa

Σ: Τι κάνεις στο στάδιο; Δεν την είπες τη Χρύσα τι κάνεις.

Ν: eee pezo

Ε: Ε τι παίζεις; Θα μου πεις;

Σ: Τι παίζεις; Ούτε εγώ δεν ξέρω.

Ν: eee ola ta pexniðja

Ε: Ποια είναι αυτά; Πόσα είναι; Έλα να μετρήσουμε πόσα παιχνίδια είναι

Σ: Εγώ μετράω.

Ν: oxto

Ε: Α, με την πρώτη ε; Δεν μας τα λες ένα ένα όμως. Ποια είναι αυτά τα οχτώ;

Ν: eee ine ee ðen ta kse:ro

Σ: Και πότε πας στο στάδιο;

Ν: eee otan kanis to papak’i

Ε: Τι λες βρε;

Σ: Τώρα δε μας λες.

Ν: n’aaa

Ε: Γιατί δε μας λες τώρα;

Ν: jatiiii… jati ise papi

Ε: Εγώ είμαι παπί;

Ν: ne

Σ: Για πες τη Χρύσα κάθε πότε πας.

Ν: ti pes?

Σ: Πότε πας στο στάδιο; Κάθε μέρα;

Ν: kaθe mera

Σ: Και τώρα που είναι γιορτές κάθε μέρα;

Ν: eee…eeee ooox’i, sti zen pijeno stis jortes

Σ: Αα δεν πηγαίνεις στις γιορτές.

Ε: Και ποιος σε πηγαίνει; Ο μπαμπάς ή η μαμά; Ή ο παππούς;

Ν: eee o babas k’ i mama

Ε: Και εκεί ποιος είναι ο δάσκαλός σου;

Ν: eee

Σ: Πώς τη λένε τη δασκάλα σου;

Ε: Α δασκάλα;

Ν: tasula

Ε: Α, η κυρία Τασούλα, την ξέρω.

Ν: e pos tin seris?

Ε: Ε όταν ήμουν και εγώ στη δική σου την ηλικία πήγαινα και εγώ και ήταν και η κυρία Τασούλα τότε. Γι’ αυτό την ξέρω. Κατάλαβες;

Ν: aaa, ax ((Παίζει με το χαλάκι))

Σ: Τώρα δεν κάνουμε κουβέντα όμως, εσύ παίζεις.

Ε: Μετά είπαμε θα παίξουμε, θα πάμε με το παιχνίδι του Άη Βασίλη για να παίξουμε μετά μαζί. Δε θα πάμε;

Ν: e pote omos sa pame?

Ε: Όποτε θέλεις εσύ θα μου πεις

Σ: Τι θα δείξεις στη Χρύσα; Τι είπαμε θα της δείξεις;

Ν: e to papak’i

Σ: Ποιο παπάκι μωρέ;

Ν: e xaxa to papa:k’i

Ε: Σου αρέσουν τα παπάκια;

Ν: eeee

Ε: Ε;

Ν: m aresun ta lego 

Ε: Α, μάλιστα, να σου πω, εδώ στο μάτι τι έχεις πάθει και είναι κόκκινο;

Ν: e imun stin pezik’i xara simera

Ε: Σήμερα, ναι.

Ν: k’ ena pezak’i me to pozi tu me xtipise sto mati 

Ε: Με το πόδι σε χτύπησε στο μάτι;

Ν: ne aaa

Ε: Πώς το έκανε αυτό; ((Πειράζει ακόμη το χαλάκι))

Ν: e?

Ε: Πώς το έκανε αυτό; Σε κλώτσησε;

Ν: itan anapoða stin tsuliθra k’e γalistrise me ta matx’a … stin tsuliθra k’e meta xtipisa sto mati eγo otan e tsulise e pros to mati 

Ε: Πωπω, έκλαψες εσύ εκείνη την ώρα;

Ν: e liγo ek’i ala ðen selo ti exo paθi m aftin 

Ε: Ήταν αγόρι ή κοριτσάκι που σε χτύπησε;

Ν: aγori

Ε: Α, αγόρι, ε τι θα ήταν κοριτσάκι θα ήταν;

Σ: Ποτέ δεν ξέρεις.

Ε: Και μετά τι έβαλες στο ματάκι;

Ν: vita::m

Ε: Βιτάμ; Τώρα σε πονάει;

Ν: ox’i omos otan to akubao

Ε: Ε, δε θα το ακουμπάς.

Ν: me ponai

Ε: Είπαμε, δε θα το ακουμπάς. Έτσι δεν είναι;

Ν: e pu to ex’is to mn’alo su?

Ε: Εγώ;

Ν: aftin

Ε: Α, η Δήμητρα;

Ν: neeee

Ε: Α δεν ξέρω. Μπράβο Βασιλάκη.

Ν: tora px’ο pexniði sa pesume?

Σ: Τώρα σε λίγο θα μας δείξεις, θα δείξεις στη Χρύσα ποια παιχνίδια ξέρεις.

Ν: apo to k’inito?

Ε: Τι σου αρέσει να παίζεις από το κινητό;

Ν: eee aγones angri berts

Ε: Αυτό τι είναι; Θες να μου εξηγήσεις;

Σ: Η Χρύσα δεν ξέρει.

Ν: ne, otan otan k’erðizume eee kapx’on se pista pu imaste zio e pernume ton anθropo pu k’erðizume

Ε: Ααα

Ν: aaama xasume omos

Σ: Και μαζεύεις πόντους;

Ν: aaa ox’I, m asterja k’e podus ala ama xasume xanume ðinamis k’e zen borume na pezume ama xasume oles

Σ: Άμα χάσουμε όλες τις δυνάμεις δεν μπορούμε να παίξουμε εννοείς;

Ν: ne

Ε: Χάνουμε και από το παιχνίδι.

Ν: eee ðe xanume k’e apo… e omos ðe xanume pista pu tin exume k’erðisi

Σ: Και πόσες πίστες έχει; Μία;

Ν: e… ex’iii m… ex’i ðoðik’es, ex’i ðoðeka pistes pu ex’i apo kaθe pede pistes

Σ: Έχει τόσες πίστες;

Ν: ne

Ε: Μόνο με αυτό το παιχνίδι παίζεις ή ασχολείσαι με τίποτα άλλο;

Ν: eee asxolume k’e me kati alo

Ε: Εκείνο το άλλο τι είναι θα μου πεις; Ή δε θέλεις;

Ν: a ne selo

Ε: Α, θέλεις ωραία.

Ν: e to pexniði angri bents pu gremizis ta spitx’a

Ε: Με τα πουλάκια;

Ν: aaa pos to kseris?

Ε: Ε το ξέρω και εγώ αυτό δεν είμαι τόσο μεγάλη. Αυτό έχει πάρα πολλές πίστες όμως, δεν έχει δώδεκα.

Ν: e ne ex’i  ena ekatomirio

Ε: Μπράβο, ωραία. Και εγώ εκεί έχω φτάσει! Εσύ έφτασες στο ένα εκατομμύριο; ((Κοιτάζει περίεργα)) Δύσκολο ε;

Ν: ne. eγo exo ftasi eee stin pedakosx’a penida

Ε: Μια χαρά είναι άντε! Έχεις άλλες τόσες ακόμη!

Σ: Και ξέρεις να μετράς;

Ε: Μέχρι ποιο νούμερο ξέρεις;

Ν: mexriiii to ena ekatomirio

Ε: Α, ξέρεις μέχρι το ένα εκατομμύριο ε; Ε τώρα μην το πειράζεις αυτό, άστο, μην το χαλάσουμε ((πειράζει πάλι το χαλάκι)).

Ν: aaa

Ε: Μη το χαλάσουμε.

Ν: aaa

Σ: Και τι άλλο ξέρεις, πες στην Χρύσα τι άλλο ξέρεις; Ξέρεις να μετράς στα αγγλικά. Δεν ξέρεις;

Ε: Ξέρεις και αγγλικά;

Ν: neee

Ε: Για πες τι αγγλικά ξέρεις; Ποιο είναι το όνομά σου στα αγγλικά; Πώς λέγεται;

Ν: vasilis

Ε: Έτσι το προφέρεις εσύ;

Ν: e ðen ksero to onoma mu sta aglika

Σ: Ξέρεις όμως όλους τους αριθμούς στα αγγλικά;

Ν: ne

Σ: Για πες Χρύσα έναν αριθμό να σου πει ο Βασίλης στα αγγλικά.

Ε: Το τρία πώς είναι;

Ν: θri

Ε: Αα! Το ξέρεις! Μπράβο. Για να μετρήσουμε από το ένα μέχρι το εφτά.

Ν: uan tsu θri for eeee…  faiv … pos lejete o alos? siks

Σ: Ναι.

Ε: Και άλλο ένα;

Ν: e ðen to ksero

Ε: Ήταν ο αριθμός που είχαμε τώρα το δύο χιλιάδες δέκα εφτά, ήταν το σέβεν. Έτσι δεν λέγεται;

Ν: ne SEVEN

Ε: Εμ είδες; Το βρήκαμε! Πες μου και το οκτώ. Που είναι το καινούργιο έτος το δύο χιλιάδες δέκα οχτώ.

Ν: eeee

Ε: Από έψιλον αρχίζει, από ε.

Ν: lll?

Ε: Έιτ

Σ: Έιτ

Ν: eit

Ε: Μπράβο Βασίλη! Και τώρα θέλεις να πάμε μέσα;

Σ: Και να δείξουμε στη Χρύσα τι ξέρεις από το κινητό της μαμάς;

Ε: Πάμε;

Σ: Ναι!