73m4.8MLU2017

Ε: Δεν ταιριάζει;

Ν: ox’i

Ε: Έλα να βρούμε αυτό που ταιριάζει.

Ν: poθ θa to kanume? meta apo afto θa pθarepθume

Π: Ωραία! Για να βρούμε λίγο… να βγάλουμε πρώτα τις άκρες; Τι λες;

Ν: tiθ akreθ!

Π: Οι άκρες είναι αυτές που από τη μια πλευρά δεν έχουν… εεε… από την μια πλευρά είναι ίσιες. Ντάξει;! Δηλαδή, αυτή εδώ δεν είναι ίσια, ενώ αυτή είναι ίσια. Να τι είναι μια άκρη. Βγάλ’ τη στην άκρη.

Ν: etθi?

Π: Θα τις βγάλουμε πρώτα όλες και μετά θα βρούμε ποιες ταιριάζουν. Και άλλη άκρη.

Ν: k’e ali akri. k’e afti, k’e afti, k’e afti

Π: Αυτές δεν είναι άκρες

Ν: k’e afteθ, k’e afteθ, k’e afteθ

Π: Μάλιστα, αυτή ήταν η υπομονή μας.

Ν: k’e afteθ, k’e afteθ, k’e afteθ, k’e afteθ, k’e afteθ, k’e afteθ

Π: Μέχρι εκεί έφτανε η υπομονή μας.

((Γέλια))

Ν: ela! aθ jelaθume liγo akoma.

((Γέλια))

Ε: Αλκίνοε, σ’ αρέσει να γελάς;

Ν: ne

Ε: Ναι

Ν: k’ita

Ε: Θα φτιάξουμε το παζλ όμως;

Ν: ne

Ε: Έλα, βρες τα κομμάτια που ταιριάζουν.

Π: Εγώ βρήκα δύο που ταιριάζουν εδώ!

Ε: Αααα, είδες;!

Ν: orea!

Ε: Και αυτό φαίνεται ότι κάπου κοντά είναι.

Ν: mipoθ afto beniii

Π: Από δω πάνω μήπως; Για δοκίμασε.

Ν: ja na ðume. afto?

Π: Ναι, καλά το πήγαινες, καλά το πήγαινες. Για δοκίμασε ξανά.

Ν: ax, ðen terjaði!

Π: Γιαα… Από πάνω. Βάλ’ το έτσι… Μπράβο… εκεί.

((Επιφώνημα παιδιού))

Ν: bik’e!

Π: Σα να ταίριαξε! Εε, ταίριαξε, το ’βαλες. Μπράβο!

Ν: tora prepi na vrume af…to to komati!

Π: Ποιο;

Ν: afti tin akri.

Ε: Ναι, για βρες το. Τι μπορεί να ταιριάζει εκεί;

Ν: px’o? eðo exume pola komatx’a!

Ε: Εε, για κοίτα ποιο πάει περισσότερο.

Ν: to paðl ine liγo ðiθkolo ja na to ftx’axniθ e?

Ε: Ναι, θέλει χρόνο.

Ν: ine liγak’i ðiθkolo e.

Ε: Ναι.

Π: Είναι λιγάκι δύσκολο και θέλει…

Ν: k’e θeliii

Π: Υπομονή.

Ν: ipomoni.

Π: Εε ((γέλια)) Υπομονή, μεγάλη κουβέντα.

Ν: aθ jelaθume liγo akoma

((Γέλια))

Π: Με την υπομονή;

Ν: ne

Ε: Έλα να βρούμε και τα άλλα κομμάτια.

Ν: aθ jelaθume liγo akoma

Ε: Ααα. Αυτό κάπου κοντά μπορεί να είναι!

Ν: afto! mipoθ ineee

Ε: Αα, δεν ξέρω… για κοίτα.

Ν: mipoθ ineee etθi?

Π: Εκεί δεν μπορεί αν μπαίνει. Άμα θα μπαίνει, θα μπαίνει εδώ στην ευθεία. Για βάλ’ το εδώ στην ευθεία μήπως και μπαίνει. Αχ, το ’βαλες.

Ε: Μπράβο!

Π: Μπράβο!

Ν: iðeθ?

Π: Και εδώ πέρα έχει ένα χάρτη.

Ν: ena xarti?

Π: Ναι.

Ε: Για βρες το υπόλοιπο.

Π: Εδώ βλέπω σαν χάρτης δεν είναι αυτό;

Ν: ne

Π: Μήπως ταιριάζουνε λες;

Ν: ðe kθero

Π: Για να δούμε. Αχ, τέλεια, όλο και γίνεται και προχωράει.

Ν: ne

Ε: Για γύρνα από την άλλη γιατί έτσι δεν μπαίνει στο κενό.

Ν: ðe beni!

Ε: Από την άλλη;! Για δοκίμασε από την άλλη πλευρά.

Ν: οx’i!

Ε: Για δοκίμασε.

Ε: Ααα, μπήκε.

Ν: tora xriaðomaθte afto

Ε: Ναι.

Π: Ψάχνουμε κάτι που να έχει χάρτη δηλαδή, εε;

Ε: Για σήκω και από τα άλλα να τα κοιτάμε όλα.

Ν: nomiðο vrika ena komati. ala ðe ðixni xarti.

Π: Ναι.. Αλλά ίσως

Ν: iθoθ

Π: Ίσως λέμε

Ν: ne ((γέλια))

Π: Ψάχναμε κομμάτι με χάρτη λοιπόν, εεε

Ν: eee ne

Π: Ναι, εε;

Ε: Αλκίνοε, μήπως κάθεσαι πάνω σε κάποια; Για κοίτα. Έχει άλλα εκεί; Όχι;!

Ν: ox’i monooo

Π: Εδώ

Ν: aploθ  θk’ivo

Π: Αυτό εδώ πέρα, κοίτα είναι και ένα σεντούκι θησαυρού.

Ν: kapu θa ex’i ena komati me θiθavro

Π: Να το.

Ε: Να

Π: Νομίζω είναι αυτό, τι λες και εσύ;

Ν: ne

Ε: Για δοκίμασε να το βάλεις.

Ν: kala.

Π: Να ταιριάζει με την εικόνα. Κοίτα την εικόνα καλά να ταιριάζει. Τώρα την βλέπεις και ανάποδα εσύ, βεβαίως, βεβαίως.

Ν: eeetθi ((γέλια)). eeetθi

Π: Όχιιι.

Ε: Μπαίνει έτσι; Δεν μπαίνει! Για γύρνα το αλλιώς.

Ν: mipoθ etθi?

Π: Λίγο πιο δω ίσως. Αν το βάζαμε, λέω εγώ, κάπως… Περίμενε! Εδώ… τι σου λέει; Λες να ταιριάζει; Χα, χα, και έγινε και ο χάρτης;! Ταίριαξε. Το έφτιαξες.

Ε: Ουυυ!

Π: Είσαι απίθανος.

Ν: ime paara poli telioθ! aθ valume tora afto to komati.

Π: Ναι, αλλά πού θα το βάλουμε αυτό;

Ν: prepi na vrume ((δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει)). aθ jelaθume paaara poli tora.

((Γέλια))

Ε: Γαργαλιέσαι; Για να δω! Γαργαλιέσαι;

Ν: ne

((Γέλια))

Ν: θtamata na me γarγalaθ!

Ε: Έλα να βρούμε και τα υπόλοιπα!

Ν: ma eγo iθela na valume afto to komati.

Ε: Εε, αυτό θα μπαίνει πιο πάνω. Βλέπεις, δεν ταιριάζει ακόμα.

Ν: ðe terjaði. lipon ola benune px’o pano

Π: Κοίτα να δεις κάτι… Ξέρεις πώς γίνεται ένα παζλ; Βλέπεις την εικόνα πιο κομμάτι ταιριάζει και συνεχίζει την εικόνα. Εδώ για παράδειγμα, έχουμε το σεντούκι του θησαυρού. Ναι;;

Ν: px’o alo komati ine me θiθavro?

Π: Έλα να το γυρίσουμε έτσι για να το βλέπεις καλύτερα.

Ε: Ναι. Εγώ βρήκα αυτό το κομμάτι, λες να ταιριάζει πουθενά;

Ν: afto to komati… afto ine tu pirati kale!

Ε: Έχει λίγο χάρτη εδώ στη γωνία.

Ν: kala

Ε: Πού είναι ο χάρτης;

Ν: na

Π: Ο χάρτης πού είναι, ρωτάει η Γεωργία.

Ν: terjakθa

Ε: Όχι, δεν ταίριαξε. Βλέπεις εδώ δεν μπήκε.

Ν: a. θoθta!

Ε: Άρα μπορεί να μην μπαίνει εκεί. Δεν χωράει.

Ν: fovame min vjin ta ala komatx’a

Π: Η Γεωργία σε ρώτησε, σου είπε κάτι, ότι έχει ένα κομμάτι χάρτη. Χάρτη που έχουμε στην εικόνα μας;

Π: Δεν μας αφορά το θέμα

Ε: Ναι.

((Γέλια))

Ε: Για κοίτα λίγο πιο… από την άλλη. Αφού εδώ πέρα είναι πολύ μικρό, βλέπεις δεν χωράει. Έλα, Αλκίνοε. Λοιπόν. Έχει χάρτη εδώ, το βλέπεις;

Ν: ne

Ε: Πού αλλού έχουμε χάρτη;

Ν: ðen kθero

Ε: Μα πριν δε φτιάξαμε και άλλα κομμάτια χάρη;

Ν: ne

Ε: Να, για δες αυτό εδώ πέρα που έχουμε φτιάξει. Πού είναι ο χάρτης;

Ν: o xartiθ? Eee… ðen kθero

Ε: Για κοίτα.

Ν: m:: proθpaθο ala <ðen ta> kataferno

Ε: Μα δεν κοιτάς.

Ν: k’itao.

Ε: Ναι, κοιτάς, αλλά δεν κοιτάς το παζλ. Έλα να το φτιάξουμε. Θες να παίξουμε κάτι άλλο;

Ν: e ne. aθ pθarepθume!

Ε: Για φέρε μου. Πού θα ψαρέψουμε;

((Φέρνει το παιγχνίδι))

Ν: afto θa pθarepθume

Ε: Ναι;! Ωραία! Κάτσε θα ψαρέψουμε.

Ν: aθ maðepθume ne, ala px’a ((δεν καταλαβαίνω)) pθarevume?

Ε: Τι;

Ν: prepi na pθarepθume k’e i ðio.

Ε: Ναι και οι δύο θα ψαρέψουμε.

Ν: to pθarema ine efkolo

Ε: Εεε

Ν: poli efkolo apo ola ta praγmata

Ε: Ψαρεύεις συχνά;

Ν: pθarevo orea

Ε: Ναι;; Έλα!

Ν: ola ta pθarja. afto (.), afto ine ja θena

Ε: Α! Ωραία, εντάξει.

Ν: k’e afto ine ja mena. perimene na, na ta jiriso orea ta pθarja jatiii ðe jinete na ta kanume etθi 

Ε: Και πώς τα πιάνουμε; Α, έπιασα ένα!

Ν: aploθ ta jirnao, aploθ ta jirnao

Ε: Θα σε βοηθήσω.

Ν: kala. efxaristo.

Ε: Τίποτα.

Ν: pame!

Ε: Έλα!

Ν: oti θelume θa pθarevume

Ε: Ντάξει.

Ν: eγο θa pθarepθo enannn

Ε: Αα, έπιασα ένα καβουράκι.

Ν: eγo epx’aθa enan aθteria

Ε: Τι χρώμα είναι ο αστερίας;

Ν: ðe kθero

Ε: Τι χρώμα είναι αυτό;

Ν: k’itrino.

Ε: Ναι! Ωραία, για πάμε. Τι άλλο θα πιάσεις;

Ν: eγo θa px’aθo ena kox’ili.

Ε: Αα, πιάσ’ το κοχύλι.

Ν: epx’aθa mia meðuθa

Ε: Τι χρώμα είναι η μέδουσα;

Ν: afti ine kok’ino i portokali

Ε: Πορτοκαλί. Α, εγώ έπιασα ένα ψαράκι.

Ν: ax, eγo epx’aθa ena kox’ili.

Ε: Ωραίαα!

Ν: eγο epx’aθa enaaa xtapoði.

Ε: Τι χρώμα είναι το χταπόδι;

Ν: afto ine roð

Ε: Ουυυ! Κοίτα και εγώ που έχω πιάσει.

Ν: eγo epx’aθa enan aθtako malon, ti ine afto?

Ε: Για να δω. Αυτό είναι ένα σαλάχι;!

Ν: ena salax’i? nomizο ne.

Ε: Μάλλον.

Ν: itane to telefteo pθari

Ε: Θες να παίξουμε κι άλλο; Να ψαρέψουμε κι άλλα. Εε;

Ν: ne

Ε: Έλα βάλ’ τα μέσα.

Ν: kalit… tel’oθe to pθarema

Ε: Θες να παίξουμε κάτι άλλο;

Ν: ne.

Ε: Ωραία. Κάτσε να μαζέψουμε αυτά. Για φέρ’ το καπάκι.

Ν: ti?

Ε: Το καπάκι από αυτά.

Ν: na to

Ε: Να το βάλουμε. Έλα! Τι άλλο θες να παίξουμε τώρα;

Ν: aθ pekθume meee afto!

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: ine ta adiθeta!

Ε: Αα, ωραία. Έλα! Νομίζω ότι είναι παιχνίδι μνήμης;! Όχι.

Ν: ox’i ine ta adiθeta.

Ε: Εντάξει. Πρέπει να βρούμε τα αντίθετα; ΟΚ.

Ν: ne. ineee afto ine ena paγοto. ja peθ mu ti ex’iθ.

Ε: Τι είναι; Ποιο είναι το αντίθετο από το παγωτό; Για να δούμε τι έχει εδώ.

Ν: afto ine to paγoto.

Ε: Ναι.

Ν: afto ine ena peðak’i.

Ε: Αα, εγώ νομίζω βρήκα κάτι που είναι αντίθετο από το παγωτό.

Ν: ti adiθeto?

Ε: Το παγωτό είναι παγωτό, είναι κρύο.

Ν: na eγo vrika ena paγοto. na to!

Ε: Ωραία, το παγωτό είναι κρύο.

Ν: ine poli krio.

Ε: Ναι, τι είναι αντίθετο από το κρύο;

Ν: ti ine adiθeto apo to krio?

Ε: Ναι.

Ν: ðee θimame

Ε: Όταν κάνει κρύο τι πίνουμε;

Ν: ti pinume?

Ε: Για να ζεσταθούμε.

Ν: ja na zestaθume?

Ε: Ναι.

Ν: ðe kθero

Ε: Εγώ νομίζω πίνουμε σοκολάτα, που είναι ζεστό και επειδή το παγωτό είναι κρύο και αυτό είναι ζεστό είναι αντίθετα.

Ν: ne adiθeta.

Ε: Κατάλαβες;

Ν: k’ita!

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: eγo vrika ena vazo pu mesa ex’i… karameleθ

Ε: Αα.

Ν: afteθ ine karameleθ?

Ε: Ναι. Τι χρώμα έχουν οι καραμέλες;

Ν: ðe kθero na tiθ po oleθ ti xromata ex’i

Ε: Για πες αυτά που ξέρεις

Ν: ine xromatiθta!

Ε: Πες αυτά που ξέρεις.

Ν: ðe boro na θu po

Ε: Γιατί; Θες να παίξουμε κάτι άλλο μήπως;

Ν: a to vrika! θa pekθume ena k’enurjo pexniði

Ε: Αμέ να παίξουμε.

Ν: θeliθ na pekθume baθk’et?

Ε: Αμέ! Μ’ αρέσει το μπάσκετ.

Ν: οriθ… na to baθk’et

Ε: Θες να μου δείξεις πώς παίζουμε;

Ν: ne.

Ε: Για δείξε μου.

Ν: k’ita. vaðume ti bala eðo pera

Ε: Ναιι

Ν: θtin tripula

Ε: Ναι.

Ν: k’e meta to patame me fora k’e to afinume me fora!

Ε: Ωωω, και τι προσπαθούμε να κάνουμε;

Ν: θeliθ na proθpaθiθiθ?

Ε: Πρέπει να βάλουμε καλάθι.

Ν: ne. ja na valiθ kalaθi… ðe prep… to kal… ox’i ðen prepi na valume kalaθi

Ε: Τι πρέπει να κάνουμε;

Ν: xriaðete paaara ma para poli ora na valiθ kalaθi

Ε: Και τι κάνουμε δηλαδή;

Ν: iðeθ to petakθa me fora

Ε: Μπράβο!

Ν: tora ine i θira θu

Ε: Να το κάνω εγώ;

Ν: ne proθpaθiθe

Ε: Έτσι.

Ν: pata to k’e aθ to me fora

Ε: Αα, δεν το ’βαλα.

Ν: omoθ to ekaneθ me fora

Ε: Ναι, εσύ το κάνεις πιο δυνατά.

Ν: prepi na proθpaθiθiθ px’o ðinata

Ε: Για δείξε μου.

Ν: perimene perimene. kaniθ etθi

Ε: Ναι…

Ν: a ðen to patiθa me fora

Ν: aθ pekθume tora kati alo

Ε: Τι άλλο;

Ν: mmm to vrika!

Ε: Για πες.

Ν: na to!

Ε: Τι είναι αυτό; Και αυτό παζλ;

Ν: afto ineee afto ðen ine pazl.

Ε: Τι είναι;

Ν: θa θu ðikθo eγο ti ine. me aftaaa

Ε: Ναι…

Ν ine tetraγona. ftx’akθiθ ka… ftx’axniθ kapx’eθ ikoneθ

Ε: Τι εικόνα θες να φτιάξουμε;

Ν: borume na ftx’a… perimene na θu ðikθo ti θelo na kanume

Ε: Ναι, για δείξε μου.

Ν: na kanume enan pirγo?

Ε: Αμέ!

Ν: edakθi to ena pano θto alo

Ε: Εντάξει!

Ν: ejine o pirγοθ

Ε: Αχα. Για να δούμε πόσο ψηλό θα τον κάνεις.