68m3.5MLSU2017

Ε: Νεκτάριε τι σου πήρε ο Άγιος Βασίλης;

Ν: ena tetx’o

Ε: Tι είναι το τέτοιο;

Ν: eee (afto) k’e k’ita e tsipa

Ε: Tι είναι αυτό;

Ν: kat(i). θa su… kaste na valo afto

Ε: Aυτοκίνητο είναι;

Ν: n’e

Ε: Τι χρώμα;

Ν: aθpro

((Παίζει με το αυτοκίνητό του))

Ε: Το οδηγάς εσύ;

Σ: Mε τιμόνι είναι.

Ν: xaaa ((γελά))

Ε: Το οδηγάς;

Ν: xaaa((γελά))

Σ: Τώρα δείξε κάτι άλλο.

Ν: pas na kano k’e kati alo.

Σ: Όχι δείξε και κάτι άλλο, κανά παιχνίδι άλλο.

Ν: katse na su ðikθo ena pexn’iði alo

Σ: Ένα παραμύθι δείξ’ της.

Ν: aaa eeee((Προσπαθώντας το νήπιο να κατεβάσει το παραμύθι))

Ν: ola afta ta praγmata, ine varja. θa su ðikθo k’e kati ala.

Ε: Ο νονός τι σου πήρε;

Ν: pu ta… ta vala θta vaθx’a ena aftok’inito. to vutame θta vaθx’a. imputa: eeee ((προσπαθώντας να βγάλει το παραμύθι απ΄το κουτί με τα παιχνίδια του))

((Ήχος απ΄το παραμύθι))

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: provato… kokora

((Ήχος απ΄το παραμύθι))  ine o kokora

Ε: Αυτό;

Σ: Τι είναι αυτό;

Ν: papak’a

((Ήχος απ΄το παραμύθι))

Ν: beeee

Σ: Τι είναι αυτό;

Ν: eee ooo ðe vriθko puθena

Σ: Ποιο;

((Ήχος απ΄το παραμύθι))

Ν: aaa pata laθoθ kubi

((Ήχος απ΄το παραμύθι))

Ε: Τι ψάχνεις;

Σ: Τι είναι αυτό;

Ν: θa paθiθo to monok’ero. px’oθ ine o monok’eroθ? katθe

((Ήχος απ΄το παραμύθι))

Ν: tel’oθame

Ε: Τελειώσαμε.

Ν: an’evenume brrr

Ε: Ο νονός τι σου πήρε;

Ν: katevenun rrr

Σ: Ο νονός του πήρε ρούχα.

Ν: naaa

Ε: Τι είναι αυτό;

Σ: Ελικόπτερο.

Ν: n anevaz(is) iðeθ?

Ε: Τι είναι;

N: ine:…

Ε: Τι λέει; Ααα. Τι ζωάκι είναι αυτό, το ξέρεις;

Ν: ine to aloγο.

Ε: Τέλος και αυτό ε;

Ν: mm

Σ: Τέλος.

Ε: Τέλος.

  ((Το νήπιο προκαλεί ήχους με το στόμα του)).

Ε: Α, τι είναι αυτό;

Ν: px’o

Ε: Αυτό.

Ν: e(x’)i mesa frajiðeθ

Ε: Τι είναι;

Ν: e(x’)i mesa sfrajiðeθ

Ε: Α σφραγίδες.

N: tel’oθame k’e m afto

Ε: Τελειώσαμε και μ’ αυτό.

Ν: tora to dividak’i. xaxaaa ((γελά))

Ε: Έπεσε.

Ν: in ena dividi na vlepo pola nik’elodeo ((παιδικά στο κανάλι Nickelodeon)). tel’oθe k’ afto.

Ε: Τέλειωσε και αυτό.

Ν: tora ena paramiθi pu ðjavazo ti nixta

Ε: Εσύ το διαβάζεις;

Ν: ox’i i maria jati eγo ðe kθero

Ε: Και τι παραμύθι είναι, τι παραμύθι είναι αυτό;

Ν: i kok’inoθkufitsa

Ε: Ααα…

Ν: teloθ k’ afti.

Ε: Τι έπαθε η Κοκκινοσκουφίτσα θυμάσαι να μου πεις ή δεν το έχει διαβάσει όλο η Μαρία;

Ν: tita afto tora

Ε: Αυτό είναι άλλο;

Ν: n’e

Ε: Kαι πώς το λένε αυτό;

Ν: maria afto pos to lene?

Σ: Σταχτοπούτα, αυτό έχει τέσσερα παραμύθια μέσα.

Ν: ska skaθkobuta

Ε: Ααα…

Ν: teloθ k’ afto. afto ine ena tetx’o, teloθ k’ afto

Σ: Πώς το λένε;

Ε: Πώς το λένε δε μου είπες;

Ν: tetx’o ja na kani kun’a tetx’o

Ε: Tέτοιο.

Ν: aaa oo poli pirji

Ε: Μην πέσεις κάτω και χτυπήσεις.

Ν: ðe pefto

Ε: Μπράβο.

Ν: tora afto. na ex’i pola eðo meθa

Ε: Τι;

Ν: pola tetθx’a. k’ita afta ex’i pola tetx’a. θeliða θeliða θeliða ðen ex’i kamia θeliða, ena vatraxo

Ε: Δε μου είπες το όνομα του παραμυθιού.

Ν: afto? ðe kθero ðe kθero ti ine. to afinume tato

Ε: Εντάξει.

Ν: ola kato θa ta afisume. afto kato

Ε: Έτσι;

Ν: n’e

N: kοti lemoni k’iti ((παραμιλάει λέγοντας τις δικές του λέξεις))

Ε: Γιατί δε φτιάχνεις ένα πύργο;

Ν: (ð)e ftx’axno pirγo

Ε: Τι φτιάχνεις;

Ν: n’ alo pirγo ((δηλ. ‘έναν’))

((Τοποθετεί όλα του τα παραμύθια στο πάτωμα))

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: tipota.  afto ti ine? xaaa ((γελά)). afto ine ena blokak’i

Ε: Και τι κάνεις μ’ αυτό;

Ν: (zoγrafizo). vrika k’ alo blokak’i… ine me to bo fugar… ine me to bo fugarak’i

Ε: Ο φίλος του πού είναι;

Ν: ο patrik?

Ε: Ο Πάτρικ, ναι! Πού είναι, δεν είναι εδώ;

Ν: ine ala k’imaðe

Ε: Α κοιμάται.

Ν: erxome

Ε: Πού πας;

Σ: Πού πας;

Ν: puθena

Σ: Πού;

Ν: vγalo pexn’iði. ox’i afto, n’e. aaa !! tromakθa. afto me xalak’e

Ε: Αυτό δε μου το έδειξες.

Ν: px’o?

Ε: Nεκτάριε δε μου το έδειξες αυτό τι είναι;

Ν: a(e)roplano ðe θu ipa?

Ε: Αχ, το ξέχασα.

Ν: ade aku enan ixo aku aku aku

((πατάει το παραμύθι του και ακούγεται ένας ήχος))

Ν: pipipipi

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: papak’i

Ε: Α ναι μωρέ μου το είπες πριν.

Ν: na θu po kati

Ε: Πες μου.

Ν: aaa to tufal’i mu

((σηκώνει τον κουμπαρά του και τον κουνάει κάνοντας θόρυβο))

Ε: Αυτά είναι από τα κάλαντα;

Ν: ine o kubaraθ mu

Ε: Α ο κουμπαράς σου;

Ν: n’e k’ita tin. opa ((βάζει δύναμη για να ανοίξει τον κουμπαρά του και ρίχνει τα λεφτά του κάτω)). tromakθa

Ε: Τώρα; Βάλ’τα μέσα.

Ν: eγο θa ta valo

Σ: Καλά.

Ε: Πήγες, πήγες και είπες τα κάλαντα;

Ν: ei mavevo. aaa ((φωνάζει))

Ε: Πήγες και είπες τα κάλαντα;

Ν: ne

Ε: Όχι εκεί, θα χαθεί το τέτοιο. ((ένα χαρτονόμισμα των 10 ευρώ που πήγαινε να το βάλει στο κουτί με τα παιχνίδια του)). Βάλτο μέσα στον κουμπαρά σου.

Ν: afto ine ena alo…

Ε: Έχει εδώ μέσα ένα δεκάρικο.

Ν: vale meθa to k’ino k’e px’aθto… aaa vaaaa ((φωνάζει)). θa na pari efk’i.  efxariθto.  ti tu to ðjaliθate?

Ε: Θα διαλύσουμε το σπίτι.

Ν: jati?

Ε: Γιατί;

Ν: mi to ðjaliθete

Ε: Γιατί;

Ν: e: jati ine to θpiti maθ

Ε: Δε μου είπες πήγες για τα κάλαντα, τα είπες τα κάλαντα;

Ν: n’e ox’i ðe ta ipa jati ðen ixa to triγonak’i mu

Ε: Ωχ

Ν: ox: to to ixa kθexaθi to to exo xaθi

Ε: Το έχεις ξεχάσει ή το έχεις χάσει;

Ν: to exo xasi

Ε: Αα

Ν: to kapak’i pu ine?

Ε: Εδώ είναι.

Ν: eðo ine ta lefta mu

Ε: Μπράβο.

Ν: (e)fxariθto

Ε: Παρακαλώ. Το κούμπωσες να μη φύγει πάλι;

Ν: n’e

Ε: Μπράβο.

Ν: eðo meθa to vazo

Ε: Έλα εδώ να μου πεις τι άλλα παιχνίδια έχεις;

Ν: kaθe na θu po.

Ε: Κάθομαι.

Σ: Γιατί δε δείχνεις αυτά εδώ;

Ε: Ναι, έλα από εδώ.

Σ: Αυτά τα έδειξες δεν πειράζει.

Ν: l’ipon ti exume eðo? a ena aftok’initak’i  alo ena aftok’initak’i. afta exume

Ε: Mόνο δύο;

Ν: mono pede

Ε: Δύο.

Ν: ox’i ine PEDE!

Ε: Πέντε, συγγνώμη!

Ν: …. o nono mu

Ε: Μάλιστα. Έχεις κι άλλα αυτοκινητάκια;

Ν: n’e

Ε: Πού ’ν’ τα;

Ν: pu ta exaθ? ta xaθa?  kati eðo meθ. kati eðo meθa. exo ala aftok’in(itak’a)

Ε: Χάλασε;

Σ: Χαα όχι.

Ε: Έτσι κάνει; Το κεφάλι σου!

Ν: exo k’ ala, exo k’ ala fortiγo. θa forθtoso ((αναφέρει μια φράση από ένα παιδικό που παρακολουθεί))

Ε: Αυτό είναι του μπαμπά;

Ν: px’o?

Ε: Κάνει τις μεταφορές με αυτό;

Ν: afto ðen ine tu baba ðiko mu

Ε: Αα. Ναα κι άλλα αυτοκινητάκια! Και αυτό είναι αυτοκινητάκι;

Ν: (ox’i) aeroplano, afto ine aftok’inito.

Ε: Πόσα, πόσα είναι;

Σ: Έχεις και αυτά.

Ν: afto ðen ine!

Σ: Είναι.

N: ine afto?

Σ: Αυτό είναι!

Ν: ox’i

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: ðe kθe(r)o

Ε: Φορτηγό

Ν: n’e

Σ: Τι έχεις βάλει μέσα; Από πού το έβγαλε;

Ν: maria mi ta vγaz(is). exo k’ ala aftok’initak’a meθa

Ε: Πόσα; Κι άλλα;

Ν: n’e

Ε: Α να τα!

Ν: ox’i afto!

Ε: Άρα τώρα δεν είναι μόνο πέντε είναι πιο πολλά!

Ν: maria?

Σ: Ορίστε!

Ε: Ωχ, βάλ’τα μέσα.

Ν: eγo θa ta valo

Ε: Να βάλω εγώ ένα;

Ν: xa: ((γελά))

Ε: Να βάλω εγώ ένα;

Ν: ox’i. ðoθto mu

Ε: Kαι πού θα πάνε τώρα;

Ν: ðen ex’i orobobuf orobobuf

Ε: Τι δεν έχει ωραίο;

Ν: orokombuf

Ε: Τι λέει;

Σ: Ότι είναι μέσα ο οδηγός.

Ε: Ααα

Ν: ine oðiγoθ ο orokombuf. e mi to tubariθo k’olaθ.  afto ine mn’a viða ap ta erγalia mu

Ε: Έχεις και εργαλεία;

Ν: n’e

Ε: Και τι μαστορεύεις;

Ν: ta exo kθexasi kato θti jaja.

Ε: Και τι φτιάχνεις με τα εργαλεία σου;

Ν: ine ðika mu

Ε: Ναι, τι φτιάχνεις με τα εργαλεία σου, τα δικά σου εργαλεία;

Ν: fortes plakak’i(a). afta exo!

Ε: Πόρτες πλακάκια!

Ν: exo k’e kati alo na θu ðikθo. boldoza. n’e! ti boldoza vrika. aaa exo k’e mn’a boldozja eðo pera

Ε: Μία;

Ν: boldozja exo eðo pera

Σ: Μπολντόζα, αλλά έτσι το λέει. Μπολντόζα είναι!

Ν: beni meθa θti boldoza kormalik. itan mn’a boldozja, mn’a boldozja aaa ((φωνάζει παίζοντας))

Ε: Έχεις, έχεις και τρακτέρ;

Ν: exo

Ε: Ωωω

((παίζει με την φλογέρα του))

Σ: Φτάνει!

Ε: Ωχ, χάλασε;

Ν: osi

Σ: Τι είναι αυτό, τι είναι αυτό; Τι είναι αυτό; Τι είναι αυτό;

Ν: vutame sta vaθx’a!

Ε: Τη μύτη σου κλείσε!

Ν: pu ine ta vazak’a? eðο to xarti. me tsibiθe

Ε: Ωχ

Σ: Αυτό τι είναι; Σκουπιδιάρικο; Σκουπιδιάρικο;

Ν: a: tilefono a ktipai tilefono

Ε: Σήκωσε το γρήγορα!

((προσπαθεί να βγάλει το ψεύτικο τηλέφωνο από το κουτί των παιχνιδιών))

Ν: ela nonelika ola ston aγona pane. ((δική του λέξη, δηλ. ‘νονέ’)) a ti ine eðο?

Ε: Ποιος είναι στο τηλέφωνο απάντησες;

Ν: eðo to xo, exo alo tilefono ala na x’iθo kato ta pexn’iðja

Ε: Όχι, όχι όχι.

Ν: ja na vro, o ti ine afto? ti ine afto?

Σ: Ζιλοτέιπ.

Ν: zilotapa. ti ine afto? ti ine afto? a ftx’axtik’e i portula, ftx’axtik’e!

Ε: Την έφτιαξες την πόρτα;

Ν: eðo ðen ex’i xalaθi

Ε: Τι είναι αυτό;

N: ena mil’igra trrr na to valo θkupiðjariko

Ε: Ναι, να πάει στα σκουπίδια.

Ν: ðen exume θkupiðja eðo pera. patao, parto me sta poðja!

Σ: Αυτό τι είναι;

Ν: tipota

Σ: Τίποτα;

Ε: Και αυτό αυτοκίνητο είναι; Όχι!

Ν: ox’i

Ε: Αυτό ήταν όταν ήσουν πιο μικρός ε;

Ν: k’e itane anameno k’ epeza.

Ε: Τώρα δεν ανάβει;

Ν: ðen ine fortiθmeno na pao na to fortiθo

Ε: Όχι, αφού μπαίνουν μπαταρίες, μπαίνουν μπαταρίες εκεί!

Ν: an’ikθeto

Ε: Δεν μπορώ θέλει κατσαβίδι.

Ν: pao na vro ena

Ε: Θα το φτιάξουμε μετά έλα εδώ, θα το φτιάξουμε μετά!

Ν: ðen, prepi omos

((πηγαίνει στη κουζίνα και ρωτάει τη μαμά του εάν έχει κατσαβίδι))

Ν: mama ex’is kana katsaviði;

M: Κατσαβίδι; Τι θες να κάνεις;

Ν: n anitsume afto eðo. ex’is ena?

Μ: Μπορείς να το ανοίξεις τώρα εσύ με το κατσαβίδι;

Ν: n’e θelo na valo bataries

M: Ορίστε.

Ν: efxaristo

M: Παρακαλώ, αλλά θα προσέχεις πάρα πολύ.

Μ: Προσέχουμε μ’ αυτό δεν τρέχουμε!

((ήρθε από την κουζίνα))

Ν: vrika ena katsaviði

Ε: Θα το φτιάξεις;

Ν: n’e θa to kθeviðoθo

Ε: Μακριά το άλλο χέρι μακριά, μπράβο!

Ν: θa to kθeviðoθo eθi

Ε: Μπορώ;

Ν: mmm ti ine afto?

Ε: Θα το φτιάξει όταν έρθει ο μπαμπάς, γιατί δεν ξέρω εγώ, δεν μπορώ! Άστο όταν έρθει ο μπαμπάς θα το φτιάξει.

Ν: na tu valo k’e batarieθ

Ε: Ναι!

Ν: exo k’e kati alo na θu ðikθo

Ε: Τι άλλο;

Ν: e: ox’i tetx’o

Σ: Θες να της δείξεις αυτό εδώ;

Ν: ox’i! ((αναφέρει κάτι για ένα παιδικό που παρακολουθεί))

Ε: Ποιος είναι; Εμπρός;

Σ: Παιδικό είναι.

Ν: floγera

Ε: Ξέρεις να παίζεις φλογέρα;

Ν: t aeroplanika

Ε: Τι είναι αυτό;

Ν: tibanak’a. aeroplanika pal(i) eðο mn’a bala travixte travixte! ((προσπαθεί να βγάλει άλλο τηλέφωνο από το κουτί του))

Ε: Θα σπάσει, θα σπάσει. Θα πέσεις κάτω. Α το τηλέφωνό σου είναι αυτό;

Ν: ne.

Σ: Ποιον θα πάρεις;

Ν: e ton panajoti. o panajotis me…

Σ: Ποιος αριθμός είναι αυτός;

Ν: ti?

Σ: Ποιος αριθμός είναι αυτός;

N: to ena

Σ: Αυτό;

N: to pede

Σ: Όχι ποιος αριθμός είναι μετά το ένα;

Ν: pede

Ε: Ο Παναγιώτης τι σου έκανε που μου λες;

Ν: e prin mn’a fora iθele na me petakθi

Ε: Ωωω

Ν: etsi mu lei, kani vlak’ies me pirazi.

((πληκτρολογεί και κάνει ότι παίρνει τηλέφωνο))

Ε: Μετά πάει και σου παίρνει σουβλάκι οπότε εντάξει!

Ν: ela panajoti ti kaniθ kala iθe? eðo pera.  mm ne panajoti na θe kliθο? edakθi ta leme ja