56m4.9MLU2017

Ε: Πού σας πήγαν εκδρομή;
Ν: ðe gzsero
Ε: Δεν ξέρεις πού σας πήγαν εκδρομή;
N: ox’i
Ε: Γιατί;
N: etsi
Ε: Μήπως σας πήγαν στο γήπεδο;
N: px’o jipeðo?
Ε: Του χωριού.
Ν: esi etsi liγο na kanis ((μου δείχνει πώς να ζωγραφίσω))
Ε: Ναι, έτσι σιγά σιγά ζωγραφίζουμε. Τι είναι αυτό; Μπορείς να μου πεις; ((του δείχνω τη ζωγραφιά))
Ν: ox’i
Ε: Εγώ βλέπω ότι είναι μία μηχανή, σ’ αρέσει;
Ν: meta θa zoγrafiso afto meta afto
Ε: Αυτό τι είναι;
Ν: px’o?
Ε: Αυτό ((δείχνω))
N: rali k’ ena maγazi
Ε: Και έχει ένα μαγαζί; Πολύ ωραίο.
     Ο Βασίλης που είναι; ((ο αδερφός του))
N: sto piti
Ε: Κάθεται εκεί;
Ν: e? θa erθο eγο simera, meta vasilis me tin ioana ((η αδερφή του))
Ε: Ααα, έτσι είπε η μαμά;
Ν: ne
Ε: Έκλαιγε ο Βασίλης;
Ν: xmm iθele na erθi k’e aftos
Ε: Θα έρθει την επόμενη φορά με την Ιωάννα. Η Ιωάννα τι κάνει;
Ν: vlepi peðika
Ε: Το πήρε το ποδήλατο της;
Ν: ox’i
Ε: Αφού το έφερε σήμερα ο νονός.
Ν: k’ emena ti me n’azi
Ε: Χάρηκε που το είδε;
Ν: ox’i
Ε: Το πήρε να κάνει βόλτα;
Ν: ox’i
Ε: Ούτε βόλτα έκανε;
Ν: vjik’e etso mono
Ε: Μαζί με το ποδήλατο;
Ν: ne vafi poli afto k’e afto k’e afto
Ε: Θα πάρουμε άλλο χρώμα.
Ν: ne
Ε: Ξέρεις τι είναι αυτό;
Ν: ti?
Ε: Ξέρεις;
Ν: psali
Ε: Ναι, αλλά τι ψάρι είναι; Ξέρεις;
Ν: ne ksero
Ε: Αυτό είναι φάλαινα.
N: tetx’a falena?
Ε: Ναι, φάλαινα.
N: na to vγalο? ((το αυτοκόλλητο))
Ε: Όχι ακόμη, δεν το έχουμε ζωγραφίσει, όταν το ζωγραφίσουμε θα το βγάλουμε.
N: θa to vγalo eγo. pu a to valume?
Ε: Πού θες να το βάλουμε;
Ν: sta x’erja
Ε: Στα χέρια θα το βάλουμε;
Ν: ne
Ε: Για τατουάζ; Και άμα χαλάσει μετά;
Ν: ðe pirazi
Ε: Έχουμε άλλα.
Ν: exume tosa
Ε: Έχουμε πολλά, ναι.
Ν: na to paro spiti meta?
Ε: Ναι, θα το πάρεις.
Ν: na zoγrafiso ðen exo markaðorus
Ε: Θα πάρεις αυτά εδώ, ναι; ((ξυλομπογιές δηλαδή)) Και θα πάρουμε την άλλη φορά μαρκαδόρους. Τι κάνατε στο νηπιαγωγείο για το Πάσχα;
Ν: ðen ksero
Ε: Σας έκανε αυγά πασχαλινά; Καρτούλες για το Πάσχα;
Ν: provata
Ε: Πρόβατα σας έκανε;
Ν: ne
Ε: Δε σας έκανε καλαθάκια, αυγουλάκια;
Ν: mas ekane
Ε: Και τα ζωγραφίσατε;
Ν: emis kaname pasxalini
Ε: Κάνατε ζωγραφιές;
Ν: ox’i, pasxal’a
Ε: Πασχαλίτσα κάνατε;
Ν: kaname pasxal’a me tetx’o
Ε: Με τι;
Ν: ðen ksero me ti tora, me kalaθi
Ε: Ααα, με καλάθι; Και το πήρατε σπίτι ή το άφησες στο νηπιαγωγείο;
N: sto nipx’aγojio to exume
Ε: Ααα
Ν: ox’i to pirame to pirame
Ε: Το πήρατε, τι άλλο κάνατε; Διάλειμμα έχετε;
Ν: ne
Ε: Βγαίνετε έξω; Έχετε μεγάλο κήπο;
N: ðen exume k’ipo
Ε: Κάθεστε μέσα; Πού βγαίνετε για να παίξετε;
N: ðen exume pexniðja ekso
Ε: Αα, μόνο μέσα;
Ν: ne
Ε: Με τι σ’αρέσει να παίζεις;
N: me ta zoa
Ε: Με τι άλλο;
Ν: me ta tuvlak’a
Ε: Με τα τουβλάκια; Και τι φτιάχνεις με τα τουβλάκια;
N: pirγo
Ε: Πύργο; Κάστρο ξέρεις να φτιάχνεις;
Ν: ne
Ε: Ααα
Ν: ðen to kano iðjo (( το χρώμα στη ζωγραφιά ))
Ε: Διαφορετικό κάνετε;
Ν: ti θelis na kano? γalazjo olο?
Ε: Όχι, κάνε ό,τι χρώμα θέλεις. Στο σχολείο έχεις φίλους;
Ν: e jati ine xalazmeni? ((η μύτη του μολυβιού))
Ε: Χάλασε το μολύβι; Θα το φτιάξουμε τώρα. Έτοιμο και το μολύβι σου. Για πες μου τώρα για τους φίλους σου.
N: esi ðe θa vapsis?
Ε: Θα βάψω τώρα σε λίγο. Πες μου, τι κάνετε με τους φίλους σου.
Ν: ðen ksero ti kanume
Ε: Έχεις φίλους αγόρια και κορίτσια; ε;
N: ox’i
Ε: Γιατί;
Ν: ðen ksero
Ε: Παίζουν μόνο με κορίτσια;
Ν: ox’i me aγorja
Ε: Τα κορίτσια παίζουν με άλλα κορίτσια;
Ν: ne ine k’e afta ek’i
Ε: Και τι κάνεις με τα αγόρια, ζωγραφίζετε;
Ν: pezume tuvlak’a
Ε: Και μετά ζωγραφίζετε; Έχετε πολλά τουβλάκια;
Ν: ne exume pola
Ε: Σ’ αρέσουν ή όχι;
N:
Ε: Ξέρεις τι θέλω;
Ν: ti?
Ε: Ξέρεις να μετρήσεις μέχρι το 20; Ξέρεις τους αριθμούς;
N: ox’i
Ε: Μέχρι πού ξέρεις να μετράς; Μέχρι το 10;
Ν: ne
Ε: Για μέτρησε μου.
Ν: jati?
Ε: Θέλω να δω πως ξέρεις να μετράς, πάμε μαζί;
Ν: ox’i boro
Ε: Για πες μου.
Ν: ena ðio tia tesera pede eksi efta okto en’a ðeka
Ε: Μπράβο, Δημήτρη, παραπάνω ξέρεις;
N: pal’i apo tin arx’i?
Ε: Ε, ναι όπως θέλεις.
Ν: ena ðio tia tesera pede eksi efta okto en’a ðeka edeka ðoðeka ðekatria ðekatesera ðekapede ðekaeksi ðekaefta ðekaokto ðekaen’a ikosi ikosiena ikosiðio ikositia ikositesera ikosipede
Ε: Μπράβο, ξέρεις  πολύ να μετράς. Συγχαρητήρια. Τις ημέρες της εβδομάδας τις ξέρεις;
Ν: valta eðo sti sira sti sira ((τα μολύβια))
Ε: Δεν τις ξέρεις τις ημέρες της εβδομάδας; Δευτέρα, Τρίτη, όχι; Τους μήνες;
Ν:
Ε: Ούτε; Τώρα ξέρεις τι μήνα έχουμε;
Ν: ti? noemvio?
Ε: Όχι Νοέμβριο, Απρίλιο έχουμε. Τι εποχή έχουμε τώρα;
Ν: ðen ksero stamata me tis erotisis
Ε: Δεν ξέρεις τι εποχή έχουμε; Άνοιξη είναι τώρα. Τι έκανες στο σπίτι όταν ξύπνησες;
Ν: tipota
Ε: Βγήκες έξω να παίξεις;
Ν: ox’i eklisia piγame
Ε: Ααα, πήγες εκκλησία; Με ποιον πήγες;
N: me ti jaja
Ε: Ήρθε κι η Ιωάννα;
Ν: ne
Ε: Και έφαγες αντίδωρο;
Ν: adiðoro?
Ε: Ναι, το ψωμάκι αυτό που δίνει ο παπάς.
Ν: ne
Ε: Πολύ ωραίο ε;
Ν: ðromo ðen ex’i eðο? ((για τη ζωγραφιά μιλάει))
Ε: Όχι, δεν έχει, θα κάνουμε εμείς, θα σχεδιάσουμε έναν δρόμο όταν ζωγραφίσεις αυτό.
Ν: ðe borume
Ε: Μπορούμε.
Ν: markaðorus ex’is?
Ε: Έχω και μαρκαδόρους.
Ν: pundus? ((πού είναι))
Ε: Εδώ. Σήμερα έπαιξες μπάλα;
Ν: ti bala?
Ε: Στο χωριό εκεί έξω.
Ν: ne
Ε: Στην πλατεία με τους φίλους σου;
Ν: ne
Ε: Σ’ αρέσει να παίζεις ποδόσφαιρο;
Ν: stamata
Ε: Δε θέλεις να μιλήσουμε;
N: ox’i
Ε: Γιατί;
Ν: jati etsi θelo
Ε: Τι έφαγες σήμερα;
Ν: tipota
Ε: Το πρωί;
Ν: tipota mn’a marmelaða
Ε: Μαρμελάδα έφαγες; Σ’ αρέσει;
Ν: k’e mereda me aspro
Ε: Τι άσπρο; Εμένα μ’ αρέσει η μερέντα πάρα πολύ, τη λατρεύω. Εσένα ποιο σ’ αρέσει πιο πολύ;
Ν: kanena
Ε: Δεν σ’ αρέσει η μερέντα;
Ν: ox’i
Ε: Σοβαρά; Είναι πολύ ωραία.
Ν: k’ emena ti me n’azi?
Ε: Ξέρεις τι άλλο μου αρέσει εμένα;
Ν: ti?
Ε: Μου αρέσουν τα μακαρόνια με κιμά. Εσένα σ’ αρέσουν;
N: ox’i
Ε: Ούτε αυτά σ’ αρέσουν; Τι σ’ αρέσει να τρως; Mόνο σοκολάτες και σοκοφρέτες;
N:
Ε: Δημήτρη, πόσο χρονών είσαι; Δε θυμάμαι.
Ν: k’ emena ti me n’azi?
Ε: Μπορείς να μου πεις;
Ν: ox’i
Ε: Γιατί;
Ν: jati etsi θelo
Ε: Θα ζωγραφίσω μόνο αν μου πεις πόσο χρονών είσαι. Θα μου πεις ή όχι;
Ν: ox’i
Ε: Τι κάνεις εκεί;
Ν: vγazo to aftokolito
Ε: Και πού θα το βάλεις τόσο μεγάλο αυτοκόλλητο;
Ν: sto x’eri
Ε: Αφού είναι πολύ μικρό το χεράκι σου.
Ν: ðe pirazi
Ε: Γιατί δεν τα κολλάς σε ένα άλλο χαρτί; Βάλτο στο μπλοκ σου, κόλλησε το.
Ν: ne px’os to ex’i zoγrafisi?
Ε: Εσύ.
Ν: ðen to exo zoγrafisi eγο
Ε: Εσύ το έχεις ζωγραφίσει. Θα βγάλεις και το αυτοκόλλητο τώρα;
Ν: ne
Ε: Και αυτό θα το κολλήσεις εκεί;
Ν: ne
Ε: Πρόσεχε, σου κόπηκε, σιγά σιγά θα το βγάλουμε, εδώ έτσι, ορίστε.
Ν: to kolisa
Ε: Σ’ αρέσουν τα αυτοκόλλητα; Μαζεύεις αυτοκόλλητα με μπάλες;
Ν: ox’i
Ε: Δε σ’ αρέσουν;
Ν: afta pu ine zoγrafizmena na ta vγalo?
Ε: Όχι, αφού δεν τα έχεις ζωγραφίσει.
Ν: afta?
Ε: Ναι, μπορείς να τα βγάλεις.
Ν: afta na ta zoγrafiso?
Ε: Τις μπουρμπουλήθρες; Ναι, άμα θες μπορείς να τα ζωγραφίσεις.
Ν: ta zoγrafizo kok’ina
Ε: Κόκκινα όλα θέλεις να τα ζωγραφίσεις;
Ν: ne
Ε: Μπορείς να το ζωγραφίσεις. Δημήτρη;
Ν: xm
Ε: Θα μου ζωγραφίσεις και εμένα μια ζωγραφιά;
Ν: jati?
Ε: Για να τη κρατήσω εδώ.
Ν: jati?
Ε: Θέλω να έχω μια δική σου ζωγραφιά. Ο αδερφός σου μου έχει δώσει μια ζωγραφιά και την έχω ακόμη.
Ν: pu?
Ε: Μέσα.
Ν: ja ðikstin
Ε: Τώρα θα στη δείξω. Θα μου ζωγραφίσεις και εσύ μία;
Ν: ox’i
Ε: Κάνε μου και εσύ μία να τη βάλω στο τοίχο.
Ν: pu ine i zoγrafx’a tu dinu? ((ο αδερφός του))
Ε: Εδώ είναι.
Ν: pu?
Ε: Εδώ.
Ν: ti ine afto?
Ε: Νομίζω είναι ένα άλογο ή ένα πρόβατο.
Ν: jiða ine
Ε: Πολύ ωραίο όμως.
Ν: ti θelis na su kano?
Ε: Ζωγράφισε μου ό,τι θέλεις εσύ.
Ν: pu ex’i fila?
Ε: Εδώ έχει μπλοκ.