40m3MLU2016

Ε: Πού ήταν το αυτοκίνητο;

Ν: apo mesa

Ε: Πού μέσα;

Ν: sto kuti

Ε: Μέσα στο κουτί ήταν ή μέσα στο αυγό, βρε Αλέξανδρε; Πού ήταν;

Ν: apo zο mesa k’e sto kuti apo mesa

Ε: Και; Είναι δικό σου τώρα αυτό;

Ν: ne fa to paro spiti

Ε: Πόσα αυτοκίνητα έχεις στο σπίτι;

Ν: ðio

Ε: Μόνο δύο αυτοκίνητα έχεις;

Ν: ne

Ε: Αμάν, και με αυτό τρία;

Ν: ((γνέφει θετικά))

Ε: Μετά, Αλέξανδρε; Πήγατε στα φαναράκια;

Ν: ne

Ε: Πώς ήταν, μανάρι μου; Τι κάνατε;

Ν: ek’ino pije psila

Ε: Το δικό σου;

Ν: ne

Ε: Τι χρώμα ήταν το δικό σου;

Ν: apso

Ε: Άψο ήταν το δικό σου. Εμένα ήταν κόκκινο. Σου άρεσαν τα κόκκινα;

Ν: k’e tis eftix’ias itan apso k’e tu petru itan apso

Ε: Ααα όλοι και οι τρεις είχατε άσπρα;

Ν: ne

Ε: Και πού πέταξαν και πήγαν;

Ν: pano

Ε: Πού πάνω;

Ν: (st)on urano

Ε: Στον ουρανό…

Ν: k’e meta epeθan θalasa

Ε: Μέσα στη θάλασσα πλατς έπεφταν μες στη θάλασσα.

Ν: blum

Ε: Μπλουμ μες στη θάλασσα. Και μετά, Αλέξανδρε, πού πήγατε;

Ν: sto miθiko vuno

Ε: Αα! Τι είναι το μυθικό βουνό;

Ν: peðotopos

Ε: Ααα παιδότοπος! Και μετά;

Ν: k’e meta fiγame. to pablik itane klisto

Ε: Άπαπα και ήθελες να πάρεις δώρο και ήτανε κλειστό το Public;

Ν: ox’i

Ε: Δε θα σου έπαιρνε δώρο η μαμά σου;

Ν: ox’i jati to pablik ekliθe

Ε: Ααα και τώρα;

Ν: k’e o bedakaθ

Ε: Και ο Μπιντάκας έκλεισε; Και ποιος άλλος έκλεισε;

Ν: k’e o ðaboθ

Ε: Και ο Τζάμπος;

Ν: ne

Ε: Όλα κλειστά;

Ν: ne

Ε: Και τώρα πώς θα πάρουμε εμείς παιχνίδια, βρε Αλέξανδρε;

Ν: k’e to mak’et

Ε: Και το Market. Πουθενά παιχνίδια δηλαδή; Γιατί έκλεισαν, παιδί μου;

Ν: o ðaboθ θa klisi θe liγo. o ðaboθ θa aniksi se liγo

Ε: Ο Τζάμπος θα ανοίξει σε λίγο;

Ν: k’ eγo θa paro afto to meγalo ek’ino pu rixni nero θe olus

Ε: Την πυροσβεστική;

Ν: ox’i ena alo

Ε: Ένα λάστιχο;

Ν: ne

Ε: Που ρίχνει νερό;

Ν: ox’i afto pai sto poði

Ε: Πάει στο πόδι;

Ν: ena mikro ato nemo to pistoli θa to paro

Ε: Αααα ένα πιστόλι του Nemo! Και μετά, Αλέξανδρε, θα βρέχεις όλο τον κόσμο;

Ν: ne

Ε: Και άμα περάσω εγώ, θα με βρέξεις;

Ν: ox’i

Ε: Όχι; Εμένα μ’ αγαπάς;

Ν: ta aftok’inita

Ε: Μόνο τα αυτοκίνητα θα βρέχεις;

Ν: ((γνέφει θετικά))

Ε: Αα μπράβο και μετά θα βρέξεις και τη μάνα;

Ν: ox’i

Ε: Θα την κάνουμε γκλουτς μούσκεμα;

Ν: ox’i

Ε: Θα την κάνουμε.

Ν: ox’i

Ε: Θα βρέξουμε τη γιαγιά τη Δώρα.

Ν: ox’i

Ε: Ούτε τη γιαγιά τη Δώρα. Εμένα;

Ν: θa pariθ nemo k’ eγo k’e meta θa su valo eγo θa su valo to alo nero, to alo laθtixo

Ε: Ναι…

Ν: to ðiko mu k’ eγο θa valo to poli laθtixo

Ε: Το πολύ μεγάλο λάστιχο ε; Και θα με βρέξεις;

Ν: ox’i

Ε: Όχι. Είσαι καλό παιδί;

Ν: eγο mono vrexο ta aftok’inita

Ε: Μπράβο, αγοράκι μου.

Ν: esi ti vrex’is omos?

Ε: Εγώ τι βρέχω όμως; Εγώ βρέχω τα λουλούδια. Τα ρίχνω νεράκι και αυτά ανθίζουν για να μου πουν ευχαριστώ. Κατάλαβες;

Ν: i mama mu potiði me to oplo tis me tin kutina poli

Ε: Και την κουρτίνα ποτίζει;

Ν: ne

Ε: Ααα

Ν: k’e tus aθopus

Ε: Και τους ανθρώπους που περνάνε από κάτω τους ποτίζει; Τους ρίχνει νερά;

Ν: ((γνέφει θετικά))

Ε: Και αυτοί τι κάνουν οι άνθρωποι; Την μαλώνουν; Και της λένε «Γιατί κυρία Μαρία έριξες νερά; Θα φωνάξουμε τον χωροφύλακα.» Τον φοβάσαι τον χωροφύλακα;

Ν: k’e ton peno me ti porevestik’i

Ε: Τον σκοτώνεις;

Ν: ne

Ε: Μπράβο. Τον ρίχνεις και μία μπλουτς δυνατά.

Ν: sti θalasa to rixno

Ε: Τον ρίχνουμε μες στη θάλασσα. Και μετά;

Ν: meta klei

Ε: Και μετά κλαίει. Δε σου είπα εγώ ότι έχουμε άνθρωπο δικό μας. Αυτός ο άνθρωπος ο δικός μας είναι ο Αλέξανδρος το καλό παιδί. Εεε τι να ρωτήσουμε άλλο;

Ν: (  )