21f4.6MLU2015

((το νήπιο παίζει με τουβλάκια παζλ ξαπλωμένο στο πάτωμα))

Ε: Ειρηνούλα μου;

Ν: ne

Ε: Τι κάνεις, αγάπη μου;

N: to pazl

Ε: Παίζεις;

Ν: ne

Ε: Θέλω να μου πεις αν πηγαίνεις σχολείο.

N: pijeno

Ε: Πηγαίνεις; Τι τάξη πας;

N: mikγa nipia

Ε: Αααα πολύ ωραία, και για πες μου τι μαθαίνεις στο σχολείο;

Ν: eee to fθinoporo maθenume toγa x’imon’atika

Ε: Χειμωνιάτικα; Μήπως σας έχει πει η κυρία κάτι για τον σεισμό;

Ν: ne

Ε: Θα μου πεις; Για πες μου να μάθω.

Ν: eee i lava ine i fotx’a

Ε: Ναι. 

N: ne ap to ifestio vjeni lava

Ε: Ναι.

N: afto mas ipe k’e …ja tis piramiðes mas lei

Ε: Θέλω να μου πεις τώρα για τον σεισμό λίγο και μετά θα μου πεις για τις πυραμίδες.

Ν: k’e p(r)epi na, otan otan jini sizmos sto spiti na kjivomaste kato apo t(r)apezja pu ðen ex’i vevea jali apo pano jati θa pesi to jali sto k’efali mas

Ε: Ναι, και;

N: kjivomaste kato apo γ(r)afia… na po toγa ja tis piγamiðes?

Ε: Tελείωσες με τον σεισμό;

Ν: ne

Ε: Άντε πες μου και για τις πυραμίδες.

((το παιδί σηκώνεται και κάθεται συνεχίζοντας να παίζει με τα τουβλάκια παζλ ))

N: piγmiðes ine ek’ina ta t(r)iγona katalaves?

Ε: Κατάλαβα.

Ν: k’e mesa pa a itan o faγao aftos

Ε: Ο Φαραώ; Και τι ήταν ο Φαραώ, ξέρεις τι ήταν; 

Ν: ne itan o vasil’as tis ejimu

Ε: Της ερήμου; ((το νήπιο γνέφει καταφατικά με το κεφάλι)) Και;

N: k’ee to oti ine sa mumn’a k’ee me mn’a meγali γaza k’e to afinan x(r)isa (kutaja), itan plusios, eee xjiso px’ato k’ee… jati nomizan oti θa sikoθi k’e θa fai

Ε: Και τι σχήματα έχουν οι πυραμίδες, ξέρεις;

Ν: ne

Ε: Τι σχήμα έχουν;

Ν: t(r)iγono

Ε: Και άλλα σχήματα υπάρχουν;

Ν: ne

Ε: Για πες μου κανένα;

N: ap tin ejimo?

Ε: Γενικά, σχήματα.

Ν: aaa k’iklos tet(r)aγono γοmvos

Ε: Και πόσες γραμμούλες έχουν; Ο ρόμβος πόσες γραμμούλες έχει; Θυμάσαι;

Ν: p(r)epi na to ftx’akso ja na kser… na θimame

Ε: Για να το μετρήσεις, ε; Ναι.

N:

Ε: Το τρίγωνο που είναι οι πυραμίδεςς πόσες γραμμούλες έχει;

Ν: t(r)is

Ε: Το εξάγωνο;

Ν: eksi

Ε: Έξι. 

Ν: to lei k’e i leksi

Ε: Άλλο;

Ν: tet(r)aγono ipame

Ε: Πόσες έχει γραμμούλες; Το τετράγωνο;

Ν:

Ε: Ναι. 

Ε: Τέσσερις; Μήπως;

N: tesejis. teseris tis met(r)isa me ta eja mu

Ε: Χμμ, μπράβο!

Ν: ekana etsi

((δείχνει πώς μετράει με τα δαχτυλά του))

Ε: Και για πες μου τώρα τι άλλο ξέρεις από το σχολείο; Τι μάθημα κάνετε όταν πηγαίνεις;

Ν: na su po ena t(r)aγuði pu maθame?

Ε: Ναι, να μου πεις. 

N: apto nipx’aγοjio

Ε: Nαι.

Ν: ala ze to θimame

Ε: Όσο θυμάσαι ή ένα που ξέρεις καλά πες μου. Θες να μου πεις τα «Τρίγωνα Κάλαντα»;

Ν: ne

Ε: Που είναι και Χριστούγεννα; Για πες μου. 

Ν: ne ta kseγο para poli kala

Ε: Για πες τα μου.

Ν: t(r)iγοna ti na aγx’iso?

Ε: Απ’ όπου θέλεις. 

Ν: aaa elate peðak’ i aγx’i ine

Ε: Ναι.

N: elate peðak’a … peðak’a kaγa koda se mn’a fatni stin aja spija k’e i…

Ε: Ναι, ακούω εγώ. 

N: k’e ti stelni mn’a tetx’a vγaðja o plastis me aγap…o plastis me aγapi s esas ta peðja jen’ete o xjistulis. xajite peðja xariste me aγapi s afton tin kaγðja mikji k’e meγali sti fatni k’inun k’ ek’i to mikγuli xjisto prosk’inun

Ε: Για πες μου τώρα στο σχολείο κάνατε καμιά γιορτή για τα Χριστούγεννα;

((το νήπιο γνέφει καταφατικά με το κεφάλι του))

Και για πες μου για τη γιορτή. 

N: eeee proti itan i aja nixta na po to t(r)aγuði?

Ε: Ναι, για πες μου κι αυτό το τραγούδι. 

Ν: ajaaa nix… na xorepso k’e opos tin aja nixta?

Ε: Ναι, για χόρεψε λίγο. 

((το νήπιο σηκώνεται και χορεύει τραγουδώντας))

Ν: aja nixta se pγοzmeni me xaγa i xjistx’ani

Ε: Αυτό, Ειρήνη, το μάθατε στο σχολείο, το τραγουδάκι;

Ν: ox’i

Ε: Πού το μάθατε;

N: o babas mu to emaθe mu to ipe mia to…

Ε: Το θυμάσαι και το λες τώρα. 

Ν: to emaθa katefθian

Ε: Για πες μου και το ποίημα σου τώρα; Που είπες στη γιορτή; 

Ν: paji?

Ε: Ναι, πες το μου μια φορά. 

N: imaste ta kataspγa x’onak’a k’e x’onizume γlika apala padu x’onizume to xojuðak’i k’e ta elatak’a tu uγanu aspγes aspγes zaxajenes malak’es k’e pupulen’es peftume jemates olo nazi k’e kama(r)i

Ε: Μπράβο, πολύ ωραία το είπες! 

((το νήπιο κάνει υπόκλιση))

Kαι για πες μου τώρα λίγο για το σχολείο. Έχεις παρέες εκεί, φίλους φίλες;

Ν: mm na po ta onomata?

Ε: Ναι, για πες τα μου. Έλα προς τα εδώ να σε βλέπω όμως. 

((έρχεται))

Ν: na po p(r)ota ta meγala nipia k’e meta ta mikγa?

Ε: Όπως θέλεις. 

Ν: θa po ta meγala nipia k’ijakos nikoleta maγðele ee ox’i sotijis θanos ana ag’elos anastasia

Ε: Αυτά είναι τα παιδάκια;

N: eee k’e stefanos

Ε: Στο νηπιαγωγέιο που είστε;

((το νήπιο γνέφει καταφατικά με το κεφάλι))

Ν: mikγa nipia ine o xjistos majios eγο jojia nikolas maγðalena k’ eva 

Ε: Τώρα θέλω λίγο να μου πεις, πώς λένε τη δασκάλα σου;

Ν: majia

Ε: Κι είναι καλή δασκάλα;

((το νήπιο γνέφει καταφατικά με το κεφάλι))

Ν: u

Ε: Σας λέει και μπράβο, όταν κάνετε κάτι σωστά;

((το νήπιο γνέφει καταφατικά με το κεφάλι))

Και τι άλλο θέλεις να μου πεις για τη δασκάλα σου;

Ν: ((αρχίζει να κουνιέται, να πηγαίνει πέρα δώθε))

Ε: Πώς είναι η κυρία σου; Τι χρώμα μαλλιά έχει;

N: kit(r)ino

Ε: Τι φοράει;

((το νήπιο σκαρφαλώνει πάνω στο γραφείο του))

Ν: eee k’e mavγa γuxa zak’eta mov

Ε: Ναι.

Ν: k’ ex’i paputsx’a mavγa

Ε: Ναι, και τι άλλο έχει;

((το νήπιο αγγίζει μία κατασκευή))

Ν: afto to ftx’aksame sto nipx’aγοjio

Ε: Αλήθεια;

Ν: to γοlοi

Ε: Το έκανες πολύ όμορφο. 

Ν: to γοloi ton epoxon

Ε: Είναι πάρα πολύ όμορφο. 

Ν: otan θa θ(r)i i aniksi θa pame stin aniksi

((δείχνει πώς))

Ε: Θέλω να μου πεις και ποιο είναι το αγαπημένο σου παραμύθι, γιατί φαντάζομαι λέτε στο σχολείο, δε λέτε;

Ν: eee kanena ðio

Ε: Για πες μου, ποιο είναι το αγαπημένο σου;

N: to γudolf

Ε: Για πες μου λίγο, γιατί δεν το ξέρω, να το μάθω κι εγώ. 

N: ðe to θimame olo

Ε: Λίγο, όσο θυμάσαι. 

Ν: tin aγx’i θimame mono

Ε: Ένα που θυμάσαι θέλεις να μου πεις;

Ν: […] eee ðe θimame kanena mono to podikak’i …pu θeli na ag’iksi ena a(s)terak’i to exume

Ε: Για πες το μου λίγο αυτό.

Ν: mama to exume afto? to peðiko to podikak’i pu θeli na

Ε: Για πες το μου λίγο, άμα το θυμάσαι. 

Ν: iθele na ag’iksi ena asteji

Ε: Και το άγγιξε;

Ν: ts ((= όχι))

Ε: Δεν τα κατάφερε;

Ν: ts ((= όχι))

Ε: Όχι;

N: ala vjik’e ena alo asteji n akubisi k’e to akubise

Ε: Ααα.

N: ox’i afti ti fora omos ox’i tu uγanu tu ðedru to pseftiko to pseftiko na po olo to paramiθi?